روش بتن ریزی دیوار، ستون و دال بتنی
در اجراي ساختمانهاي دال ـ ديواريا روش قالبهاي تونلي، كدام وسيله براي بتن ريزي از بين پمپ و لوله (ثابت و دكلي)يا جام و جرثقيل ارجحيت دارد؟ اصولاً بايدها يا نبايدها در مورد بتن ريزي با اينوسايل و نوع بتن يا دانه بندي آن چيست؟
اصولاً با كليه وسايل فوق مي توان يك پروژه با قالبتونلي را اجرا نمود اما استفاده از پمپ دكلي بويژه با يك شوت سقوطي (Drop chute) ارجح استزيرامي توان در هر لحظه آن را جابجا نمود و سرلوله را داخل ديوار فرو برد كه دراين حالت بايد قطر لوله دراپ شوت محدود شود و ترجيحاً از لوله انعطاف پذير (لولهاي پارچه اي آتش نشاني) استفاده گردد. بدين ترتيب جداشدگي كمتري بوجود مي آيد.
در صورت استفاده از پمپ هاي ثابت،لازم است انتهاي لوله پمپ بالاتر رفته و منتهي به يك دراپ شوت گردد كه مشكل استبتوان آن را بخوبي به مرحله اجرا در آورد. هم چنين جابجا كردن آن مشكل است.
مي توان از يك باكت (جام) و جرثقيلبرجي يا نوع ديگر استفاده نمود. تخليه جام بايد بصورت شاغولي باشد و از طريق يكقيف و لوله قائم انعطاف پذير يا انعطاف ناپذير (به عنوان دراپ شوت) به درونديوارها تخليه گردد. دراينحالت سرعت بتن ريزي كم است.
نوع بتن و دانه بندي مناسب برايقالب هاي تونلي با توجه به خواسته هاي مرتبط با نحوه اجرا مي تواند بصورت زير تعيينگردد.
براي جلوگيري از جداشدگي به دليلرواني قابل توجه بتن نياز به دانه بندي ريز و حداكثر اندازه كوچكتري داريم. جداكثراندازه سنگدانه بهتر است از 20 ميلي متر تجاوز نكند. دانه بندي ريزتري نسبت بهساير بتن هاي معمول نياز داريم كه براي بتن پمپي هم مناسب است.
بهتر است شن نيمه شكسته يا شكستهبهمراه ماسه نسبتاً گردگوشه يا كاملاً گردگوشه بكار برد تا ضمن كاهش جداشدگي، مصرفسيمان را كاهش دهيم. رواني (اسلامپ) بتندر هنگام ريختن بهتر است در حدود 15سانتي متر باشد. هر چند استفاده از بتن خودتراكم كاملاً مطلوب است اما ساخت آن در كارگاهها با امكانات موجود مشكل بنظر ميرسد.
حداقل سيمان براي كاهش جداشدگي وآب انداختن بهتر است 350 باشد و حداكثر عيار سيمان براي كاهش جمع شدگي و محدودكردن نشست خميري بهتر است از 400 كيلوگرم در مترمكعب تجاوز نكند.
براي دستيابي به مقاومت هايزودهنگام جهت قالب برداري سريعتر و تسريع در پيشرفت پروژه با كاهش زمان اجراي هرطبقه لازم است به نحوي اقدام شود. روشهاي مختلفي براي اين امر وجود دارد كهعبارتند از :
ـ كاهش نسبت آب به سيمان
ـ استفاده از سيمانهاي زودگير يا مصرف افزودني هاي زودگيركننده و يا استفادهازسيمان پرتلند 425-1 يا 525-1
ـ عمل آوري بتن با افزايش دماي محيط يا بتن بهمراه رطوبت رساني مناسب
ـ استفاده از موادي همچون دوده سيليسي كه نياز به فوق روان كننده دارد.
ـ مي توان از يك يا چند ترفند فوق استفاده نمود به نحوي كه كمترين هزينه را بهپروژه تحميل نمايد.
استفاده از دوده سيليسي هزينهزيادي دارد. استفاده از افزودنيهاي زودگيركننده هزينه محدودي دارد اما استفاده از سيمانهايزودگير پرمقاومت هم چون 425-1 و 525-1 امروزه ميسر است كه هزينه اندكي دارد.
كاهش نسبت آب به سيمان بسيارمؤثراست اما به كاهش رواني منجر مي شود و لازم براي رواني مطلوب از يك فوق روان كنندهاستفاده شود و بهتر است فوق روان كننده خنثي (عملاً داراي مقاومت اوليه زياد) بكاررود كه تركيبي از دو ترفند به حساب مي آيد.
افزايش دماي محيط عمل آوري بتنكاملاً مؤثر است اما گاه هزينه زيادي را در بر دارد بويژه اگر دماي محيط كم باشد ويا عمليات اجرائي در زمستان انجام شود. در شرايط گرم و تابستان دستيابي به مقاومتهاي اوليه ( زود هنگام) بيشتري مقدور مي باشد.
براي ايجاد رواني مورد نظر و كاهشنسبت آب به سيمان تا حد كمتر از 45/0 تا 42/0 با توجه به حداكثر اندازه سنگدانه وبافت ريزدانه بندي مخلوط سنگدانه نياز به 500-450 كيلو سيمان 325-1 يا نوع 2 داريمو اگر سيمان
پرتلند 425-1 مصرف شود مقدار سيمانمورد نياز 450-425 كيلو درمتر مكعب و در مورد سيمان پرتلند 525-1 عيار سيمان425-400 كيلو مي باشد. براي كاهش سيمان تا محدوده 400-350 كيلو نياز به فوق روانكننده (بويژه براي سيمان پرتلند نوع 325-1 يا نوع 2) داريم.
تراكم مجدد به فاصله حدود نيم ساعت پساز تراكم اوليه بتن در ديوار باعث مي شود نشست خميري و تركهاي زير سقف از بين برودو بهتر است بتن ديوارها به تدريج در تمام سطح ديوار ريخته شود و به كندي ارتفاعبتن در تمام ديوارها افزايش يابد تا نشست خميري كاهش يابد. تراكم مجدد در دال نيزبه كاهش ترك خوردگي منجر مي شود.
مسلماً با استفاده از نسبت آب بهسيمان كم به همراه فوق روان كننده ، مقاومت هاي 28 روزه اي به مراتب بالاتر از Kg/cm2 300 (استوانه اي) ايجاد مي كند و بهتر است در طراحي اين سازه هامقاومت مشخصه استوانه اي براي 28 روزه را دست كم Kg/cm2300 در نظر گرفت.