راههاي جلوگیری و پيش گيري از آب انداختن بتن چيست؟
راههاي پيش گيري از آب انداختن بتن چيست؟
آب انداختن يا رو زدن آب بتن (Bleeding)، آشكارشدن آب زلال در سطح بتن پس از گذشت دقايقي از خاتمه تراكم است و نبايد آنرا با روزدن شيره بتن در هنگام تراكم لرزشي يا ضربه اي يكي دانست. اگر اجزاء بتن (سيمان،سنگدانه، موارد ريزدانه، مواد افزودني پودري يا شيميايي) نتواند آب را در سطح خودنگهدارد، آب رها شده در اثر كشش سطحي مؤئينه ها وتبخير سطحي به طرف بالا حركت ميكند و در سطح بتن ديده مي شود مگر اينكه سرعت تبخير آب از سرعت روزدن آب كمترنباشد.
از آنجا كه حفظ آب و جذب آب سطحيذرات و مواد موجود در بتن به ميزان سطح و نوع كيفيت سطح مواد بستگي دارد، عواملمتغير را بصورت زير مي توان ذكر نمود.
ـ هر چه نسبت آب به سيمان كمتر باشد، آب انداختن كاهش مي يابد.
ـ هر چه رواني بتن (فاقد افزودني روان كننده) كمتر باشد آب انداختن كاهش مييابد.
ـ هر چه عيار سيمان بتن بيشتر شود آب انداختن كمتر مي گردد.
ـ هر چه سيمان ريزتري مصرف شود آب انداختن كم مي شود.
ـ با افزايش حداكثر اندازه سنگدانه بتن، آب انداختن افزايش مي يابد.
ـ با درشت بافت شدن مخلوط سنگدانه بتن، آب انداختن افزايش مي يابد(افزايش ماسهو كاهش شن)
ـ با تيزگوشه تر شدن سنگدانه ها بويژه با مصرف ماسه شكسته، آب انداختن كمتر ميشود، هرچند استفاده از ماسه تيزگوشه در بتن معمولاً توصيه نمي شود.
ـ با زبر شدن سطح سنگدانه ها، آب انداختن كاهش مي يابد.
ـ با افزايش مواد ريزدانه و پودر سنگ، آب انداختن كمتر مي شود. مصرف پوزولانهاو سرباره هاي ريز آسياب شده، آب انداختن را كم مي كند (بويژه دوده سيليسي).
ـ با ايجاد حباب هوا توسط مواد حباب زا، آب انداختن كاهش مي يابد.
ـ استفاده از مواد روان كننده و فوق روان كننده اصولاً باعث افزايش آب انداختنمي شود مگر اينكه به كمك آن نسبت آب به سيمان را كاهش دهيم. مصرف بيش از حد مجازروان كننده ها مي تواند به آب انداختن شديد منجر گردد.
ـ مواد اصلاح كننده لزجت معمولاً آب آنداختن را كم مي كند.
در كارهاي اجرائي در صورتي كه آبانداختن بتن، مشكلاتي را در امر پرداخت سطح بتن بوجود آورد، حسب مورد و با توجه بهامكانات موجود مي توان از يك يا چند راه حل فوق استفاده نمود.