رزین ونیل استر چیست ؟
رزین وینیل استر
وینیل استرها محصولواکنش رزین‌های اپوکسی با اسیدهای غیر اشباع اتیلنی می‌باشند.بجز حالات خاص،معمولا رزین‌های وینیل استر دارای انتهای غیر اشباع می‌باشند. این انتها میتواندواکنش شبکه ای شدن را انجام دهد و نیز میتواند پلیمریزاسیون زنجیرهای وینیل استررا انجام دهد و یا اینکه به همراه استایرن کوپلیمر شود.
اکثر وینیل استرهایمرسوم با استریفیکاسیون یک رزین دی اپوکسید با یک اسید مونوکربوکسیلیک غیر اشباع،ساخته می‌شوند. می‌توان آنها را به تنهایی با واکنش رادیکال آزاد پخت نمود و یا درمونومری مانند استایرن حل نمود و رزین مایع بدست آورد. در این صورت، وینیل استر رامی‌توان مانند رزین پلی استر استفاده نمود.
رزین‌های وینیل استرخواص چقرمگی و مقاومت شیمیایی بسیار بهتری نسبت به رزین‌های پلی استر دارند. زنجیراصلی اپوکسی سازنده وینیل استر، موجب پیدایش چقرمگی و ازدیاد طول کششی بالاتر می‌شود.جرم مولکولی رزین‌های وینیل استر به انتخاب نوع اپوکسی بکار رفته بستگی دارد. بهاین دلیل، استحکام کششی، ازدیاد طول، نقطه نرمی و واکنش پذیری رزین نهایی توسط جرممولکولی و ساختار اولیه تعیین می‌شود. این موضوع، این امکان را بوجود می‌آورد کهبرای کاربردهای مختلف خواص مختلف طراحی شود.
رزین‌های وینیل استردر مقایسه با پلی استرهای غیر اشباع مقاومت شیمیایی خوبی دارند.
بخشی از این ویژگیمربوط به عدم حضور پیوندهای استری در زنجیره اپوکسی می‌باشد. اتصالات اجزاء پلیمر،توسط پیوندهای فنیل استری انجام می‌گیرد. این اتصالات در مقایسه با اتصالات استریدر برابر اکثر محیط های شیمیایی بویژه در شرایط قلیایی شدید مقاوم ترند.
اتصال استری تنها درانتهای زنجیر وینیل استر وجود دارد. این امر حملات عوامل شیمیایی را به حداقل می‌رساند.