پودرمیکروسیلیس ازنا و سمنان
امروزه پوزولان ها جایگاه قابل توجه ای در ساخت بتن به خصوص در بتن های توانمند و مقاوم در برابر شرایط خوردنده به دست آورده اند. از جمله پوژولان هایی که در ایران مصرف رو به رشدی دارند پودر میکروسیلیس می باشد. این افزودنی معدنی با توجه به مزایا و خواص آن جایگاه ویژه ای در بتن ریزی های حجیم به خصوص در سواحل جنوبی و خورنده به دست آورده است.
از جمله کارخانه های تولید کننده میکروسیلیس در ایران ، کارخانه های میکروسیلیس ازنا و سمنان می باشند. شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مزایا ، میزان و روش مصرف میکروسیلیس ها ، به ویژه میکروسیلیس ازنا و سمنان ، و نیز اخذ استعلام قیمت و در صورت نیاز ثبت درخواست خرید میکروسیلیس با بخش فروش و بازرگانی کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران 09120916273تماس حاصل فرمایید.
میکروسیلیس چیست؟
میکروسیلیس ماده ای با واکنش پذیری بالاست که در مقادیر نسبتا کم برای افزایش خواص بتن بکارمی رود. این ماده محصول جانبی تولیدات فلزات خاص در کوره های قوس الکتریکی است. این مقاله به تعریف و نحوه تولید میکروسیلیس می پردازد.
تعریف میکروسیلیس
موسسه بتن آمریکا (ACI) میکروسیلیس را به عنوان سیلیس غیربلوری بسیارریز تولیدی در کوره های قوس الکتریکی که محصول جانبی تولید آلیاژهای سیلیسیم یا سیلیسیم فلزی است، تعریف می کند
میکروسیلیس پودری خاکستری رنگ، تا حدی شبیه سیمان پرتلند یا خاکسترهای بادی است.
میکروسیلیس را به نامهای دیگری نیز می شناسند. در این راهنما اصطلاح میکروسیلیس طبق تعریف موسسه بتن آمریکا به کار برده شده است. سایر نامهای میکروسیلیس عبارتند از:
میکروسیلیس چگال شده
دوده سیلیس
میکروسیلیس تبخیر شده
مواد دیگری نیز وجود دارند که از نظر فیزیکی و شیمیایی کاملا شبیه میکروسیلیس اند. این مواد ممکن است محصول جانبی یا محصول اصلی یک کارخانه باشند. برخی از این مواد را میتوان در بتن بکار برد، اما معمولا قیمت آنها از این نوع کاربرد ممانعت می کند.
سیلیس ته نشین شده
سیلیس بخارشده
ژل سیلیس
ژل کلوئیدی
گرد سیلیس و خاک سیلیس. سیلیس بلوری اند اما مانند میکروسیلیس در بتن کاربرد ندارند.
تولید
میکروسیلیس محصول جانبی تولید فلز سیلیسیم یا آلیاژهای فروسیلیسیم در گدازه خانه های کوره های قوس الکتریکی است. این فلزات در بسیاری از صنایع از قبیل تولید آلومینیوم و آهن، ساخت چیپ ها کامپیوتری، و تولید سیلیسیم ها که بطور گسترده در روغن ها و درزگیرها مصرف میشوند، کاربرد دارند. اگرچه این مواد بسیار مفیدند، اما کاربرد محصول جانبی میکروسیلیس بیشتر در صنعت بتن است.
مصرف میکروسیلیس می تواند برای تهیه بتن با مقاومت زیاد ، بتن با نفوذپذیری کم و مقاومت زیاد در برابر عوامل مخرب شیمیایی نتایج موفقیت آمیزی داشته است. مقدار وزنی میکروسیلیس چنین بتن هایی تقریبا ۲۵ درصد وزن سیمان است، که این میزان میکروسیلیس موجب افزایش آب اختلاط بتن می شود. لذا برای افزایش میزان آب اختلاط باید از فوق روان کننده بتن استفاده نمود.(به جهت ریز بودن بسیار زیاد میکروسیلیس ، بتن حاوی آن به آب بیشتری نیاز دارد و برای جبران آن باید از فوق روان کننده بتن استفاده نمود.)
با توجه به اینکه وزن مخصوص میکروسیلیس ۲/۲ و کمتر از وزن مخصوص سیمان یعنی ۳/۱۵ می باشد، و از آنجائیکه جایگزینی سیمان با میکروسیلیس به صورت وزنی صورت می گیرد، حجم میکروسیلیسی جایگزین شده بیشتر از حجم سیمانی است که از مخلوط بتن حذف می شود که این امر موجب افزایش حجم کل مواد سیمانی و کاهش نسبت حجمی آب به مواد سیمانی می گردد.
تجربه نشان داده است که میکروسیلیس نقشی در تغییر زمان گیرش بتن ندارد.
مقدار مواد افزودنی حباب ساز مصرفی در بتن حاوی میکروسیلیس برای تولید میزان حباب هوای مشخص ، با افزایش میکروسیلیس ، افزایش می یابد و این موضوع ناشی از سطح مخصوص زیاد و کربن موجود در میکروسیلیس است. مواد افزودنی حباب ساز معمولا برای بتن با مقاومت زیاد مصرف نمی شوند. مگر آنکه بتن در حالت اشباع در شرایطی قرار گیردکه با پدیده یخ زدن آب شدن و یا نمک های یخ زدا مواجه شود.
حضور میکرو سیلیس در دوغاب سیمان سبب کاهش سریع مواد قلیایی موجود در آب حفره ای لعاب شده و این مواد را از دسترس خارج نموده و از واکنش بعدی آنها با سیلیس موجود در سنگدانه ها که بسیار آهسته و تدریجی در آب موجود در بتن حل می شود ممانعت می کند .با توجه به فرآیند فوق ، مصرف میکروسیلیس در بتن ، احتمال بروز پدیده واکنش قلیایی را تا حد نزدیک صفر کاهش می دهد.
میکروسیلیس مقاومت بتن را در مقابل تهاجم یونهای سولفات افزایش می دهد زیرا از مقدار گچ تشکیل شده کاسته می شود. آسیب دیدگی بتن در اثر تهاجم سولفاتها به دلیل واکنش سولفات با هیدرواکسید کلسیم و آلومینات کلسیم هیدراته است که منجر به تشکیل گچ و اترینکات می شود و در اثر تولید این دو محصول تولید شده انساط و ترک خوردگی به وقوع می پیوندد. از آنجا که میکرو سیلیس مقداری از هیدرواکسید کلسیم بتن را مصرف می کند در نتیجه گچ کمتری تولید می گردد و در نتیجه از شدت تخریب کاسته می شود.
درباره واکنش نفوذپذیری بتن حاوی میکروسیلیس در مقابل یون کلر تقریبا نظریه واحدی در بین محققین وجود دارد. بر اساس این نظریه نفوذپذیری بتن میکروسیلیسی در مقایسه با بتن معمولی به مراتب کمتر است.
مهمترین نقطه ضعف استفاده از میکروسیلیس این است که گزارش های زیادی از حساسیت این نوع بتن به ترک خوردگی ناشی از انقباض خمیری وجود دارد. این پدیده در شرایط هوای گرم ، هنگامی که میزان تبخیر از سطح بتن بیش از مقدار آب انتقال یافته از داخل بتن به سطح آن باشد حادتر است. لذا از آنجایی که در بتن با میکروسیلیس پدیده آب انداختن بسیار کم است باید این نوع بتن را پس از ریختن و متراکم کردن آن ، بلافاصله از تبخیر آب از سطح بتن جلوگیری نمود. معمولا این کار را با استفاده از آب پاشی بر روی سطح بتن انجام می هند.