تعمیر بتن و سازه های بتنی

در ترمیم بتني كه در اثر خوردگي تخريب شده استبايد اصول خاصي رعايت گردد تا مشكلات قبلي بزودي گريبانگير قطعه نشود . براي اينمنظور بايد به نظارت زير توجه گردد :

1-    كنترل وسعت خرابي با بررسيهاينظري كارگاهي و انجام آزمايشهاي ساده

2-    تعيين وسايل تخريب و روش كار

3-    تعيين محدوده خرابي و شيار زنيبراي مشخص كردن محدوده

4-    هندسه تخريب

5-    عمق تخريب

6-     بررسي ميلگردها و تصميم گيري در مورد گسترشتخريب

7-    زنگ زدائي و اصلاح ميلگردها وتقويت و جايگزيني ميلگردها

8-    آماده سازي سطح بتن و ميلگردهاو اعمال پوشش هاي لازم ، اشباع كردن و . . .

9-    مواد تعميري و كاربرد آنها

10- روشهايتعمير و بكار گيري آنها

q     كنترل وسعت خرابي ( بررسيهاينظري و آزمايشي ) :

با توجه به بازديدهاي انجام شده و احتمالا" برخي آزمايشهاي سادهميتوان به وسعت تقريبي خرابي پي برد. متاسفانه هنــوز روشي براي تعيين محلهائي كهميلگرد آنها بطور قابل توجهي زنگ زده اند وجود نــــدارد. نشانه هاي  زنگ زدائــــــي زياد ، لكه ، ترك خوردگي ،طبله كردن و ريختن بتن مي باشد. با آزمايش ساده نيم پيل ميتوان پتانسيل خوردگي رابدست آورد اما ميزان زنگ زدگي و آسيب نمايش داده نميشود. با زدن چكش اشميت يا چكشمعمولي و با توجه به نتيجه يا صداي حاصله نيز ميتوان تا حدودي وضعيت بحراني راآشكار كرد. متاسفانه اشكال رايج عمده در تعمير سازه هاي بتني مشخص نبودن دقيقمنطقه و محدوده تعميرات و گاه ممكنست وسعت تخريب و تعمير چندين برابر تخمين اوليهگردد.

q     تعيين وسايل تخريب و روش آن :

با توجه به وسعت تخريب ، نوع بتن و مشكلات تخريبي آن ، انبوهيميلگردها و موقيت قرار گيري قطعه و همچنين محدوديت هاي زماني و هزينه اي نوع وسيلهتخريب و روش كار مشخص ميگردد.

گاه لازم است سرعت زيادي در تخريب بخرج نداد زيرا در صورت عدم امكانتعمير ، مجاورت بتن و ميلگرد با عناصر مضر ممكنست در طولاني مدت مشكلات جديدي رابوجود آورد.

امروزه استفاده از وسايل مختلفي امكان پذير است : قلم (چكش) بادي ،برقي ، اره هاي اصطكاكي ، جهت آب و برش با آب از جمله وسايل رايج است كه از همهآنها ميتوان برش با آب (جهت آب) را بهتر و مناسب تر دانست. بهرحال وسعت كار ومحدوديت هاي موجود فوق الذكر تعيين كننده نوع وسايل مي باشد. برخي چكش ها ممكنستدر مناطق مجاور آسيب هائي را ايجاد كند كه بايد وسايل با قدرت مناسب را انتخابنمود. اره هاي اصطكاكي عمـــدتا" براي برش هاي خطي بكار ميرود.

q     تعيين محدوده خرابي و شيار زني:

براي اينكه محدوده كار تخريب روشن شود گاه علائمي را بكار مي برند.بهترين روش علامت زني بصورت شيار زني در محدوده مورد نظر است. شيار زني به عمق 1تا 2 سانتي متر بدين منظور معمول است ميتواند هندسه مناسب تخريب را در سطح و عمقبوجود آورد. بهرحال گاه در طول عمليات تخريب ممكنست اين محدوده را وسعت بخشيم وگسترش دهيم و بهتر است مجددا" محدوده جديد را شيار زني كنيم.

q     هندسه تخريب :

توصيه ميشود از شكلهاي هندسي مشخص براي محدوده تخريب استفاده شود.مربع ، مستطيل و تركيبي از مربع و مستطيل در كنار هم ميتواند بهترين اشكال باشد.البته شكل دايره و چند ضلعي منظم نيز توصيه ميشود. بهرحال اشكال نا منظم با دورههاي بي نظم ابدا" توصيه نمي گردد.

كناره و لبه منطقه تخريب ( تعمير) بايد گونيا باشد و اين حالت 1 تا 2سانتي متر در عمق ادامه يابد و لبه نبايد پركلاغي تلقي گردد زيرا دوام مناسبي براپس از تعميرنخواهيم داشت .

q     عمق تخريب :

مشكلي بزرگ در تعمير اينگونه سازه ها تعيين عمق تخريب است.مسلما" عمق تخريب تا پشت ميلگردها خواهد بود. نميتوان تخريب را تا رسيدن بهسطح ميلگردها انجام داد زيرا لازمست ميلگردها را تميز و اصلاح نمود بنابراين بايدتخريب را تا پشت ميلگردها ادامه داد. عمق تخريب بايد تا حدي انجام شود كه به منطقهاي با يون كلر كم برسيم. رسيدن به يون كلر كمتر از حد آستانه خوردگي قطعي است اماحد قابل قبول تابع سياست هاي تعميرات اگر حد آستانه خوردگي را 35/0 درصد و حداقليون كلر بتن اوليه تازه را 15/0 درصد در نظر بگيريم بهرحال حد قابل قبول در بيناين دو عدد قرار دارد و هر چند به 15/0 درصد نزديك شود عمر تعمير و ميلگرد بيشترخواهد شد اما ممكنست هزينه ها را به مقدار قابل توجهي افزايش دهد و يا عمر بخش هايتعمير نشده بمراتب كمتر از عمر مناطق تعمير شده باشد كه منطقي بنظر نميرسد.

بهترين راه تهيه نمونه از عمق هاي مختلف و تعيين يون كلر مي باشد تاتصميم گيري در مورد عمق تخريب ميسر گردد. وقتي تا پشت ميلگرد تخريب را ادامه ميدهيم بايستي امكان قرار گيري بتن در اطراف ميلگرد را فرآهم كنيم. به اين منظورحداقل فاصله ميلگرد تا بتن بايستي از حداكثر اندازه سنگدانه مصرفي بزرگتر باشد.برخي توصيه مي كنند در اين مورد بهتر است اين فاصله بمراتب بزرگتر از حداكثر اندازهسنگدانه مصرفي و در حدود 3 سانتي متر باشد.

q     بررسي ميلگردها و اتخاذ تصميمدر مورد گسترش تخريب :

پس از تخريب و رسيدن به ميلگردها بايد كارشناس خبره ، ميزان خوردگيرا بررسي كند وقتي در محدوده تخريب زنگ زدگي زيادي مشاهده مي شود و اين زنگ زدگيدر منطقه سالم نيز تداوم دارد بايستي منطقه تخريب را گسترش داد تا به ميلگرد سالمو تقريبا" بدون زنگ زدگي رسيد. وقتي زنگ زدگي با ناخن پاك نشود به ميلگردسالم نرسد بايد آنرا تميز كرد و لازمست كه بتن روي آن برداشته شود.

q     زنگ زدائي ، اصلاح ميلگردها ،تقويت و جايگزيني :

ميلگردها معمولا" در محل با سند پلاست يا گريت پلاست بايد تميزشود. در اين حالت بايد پشت ميلگردها تميز شود زنگ زدائي با برس سيمي دستي يا برقيمعمولا" كارآمد نيست و فقط در مناطق بسيار محدود و براي زنگ كم كاربرد دارد.اگر لازم باشد بايد ميلگردها تقويت شود. بكارگيري ميلگردهاي تقويتي امري رايج ومعمول است. اين كار با توجه به كاهش ضخامت ميلگردها عملي ميشود. معمولا" اگركاهش سطح ميلگردهـــــا بيش از 15 درصد باشد تقويت توصيه ميشود (برخي كاهش قطر 15درصد را نيازمند تقويت مي دانند) . گاه ميلگردها به شدت زنگ زده اند و در اين حالتتوصيه ميشود با ميلگردهاي جديد جايگزين شوند. تامين پوشش طولي ميلگردها (Overlap) مشكل است و اغلب از وصله هاي جوشي يا مكانيكي ميتواند استفاده شود.

وقتي از زنگ زدائي ميلگرد بهره مي گيريم بهتر است هيچگونه رنگي برروي ميلگرد باقي نماند و كاملا" تميز شوند .

q     آماده سازي سطح بتن و پوششميلگردها :

مقصود از آماده سازي سطح بتن و پوشش ميلگردها آنست كه بتوانند اتصالبتن با بتن و بتن با ميلگرد را تامين نمايند و مانع نفوذ بيشتر و خوردگي شوند.

آماده سازي سطح بتن معمولا" با زبر كردن آن و رسانيدن به حالتاشباع با سطح خشك حاصل ميگردد. اغلب اوقات تخريب ، سطح زبر و خشني را فرآهم مي كندبهر حال اين سطح نبايد پستي و بلندي خيلي زيادي داشته باشد اما ضمن اينكه ضخامتتعمير نسبتا" ثابتي را فرآهم مي نمايد بايد كاملا" زبر و خشن باشد وترجيحا" شن ها از سطح بر واحد اضافه شوند . 

بتن قديمي (پايه) نبايد آب بتن جديد (ماده تعميري) را بمكد زيرا باعثجمع شدگي شديدتر شده و پيوند دو بتن ضعيف مي گردد.  بنابراين لازمست بتن پايه بصورت SSDدرآيد. آب اضافي در روي سطح بتن به نحوي كه دست را خيس و مرطوب كند نامطلوب است وباعث ضعف اتصال و پيوستگي دو بتن مي شود.

براي ايجاد پيوستگي و چسبندگي بهتر دو بتن جديد و قديم گاه از برخيپليمرها و لاتكس ها بر روي بتن پايه (قديمي) استفاده مي شود. يك لايه نازك از اينمواد قبل از ريختن بتن تعميري جديد بر روي بتن قديمـــــي ماليده يا پاشيده ميشود. از جملـــــــه مواد رايج لاتكس آكريليكي (AcrylicLatex ) مي باشد و قبل از خشك شدن كامل آن بتنجديد بايد ريخته شود.

سطح ميلگردها پس از تميز كاري و زنگ زدائي ، گاه لازمست با آب شيرينشسته شده و سريعا" با هواي فشرده خشك گردد و در صورت لزوم با پوشش هاي خاصينظير اپوكسي پوشيده شود. بهرحال توصيه ميشود در تعمير سازه از اپوكسي معمولي مخصوصميلگردها استفاده نشود و اپوكسي غني شده با روي بكار رود تا سطح ميلگرد عايقالكتريكي نشود ، زيرا در غير اينصورت ميلگردهاي بخش تعمير نشده دچار خوردگي بسيارسريعتر مي گردد .

q     مواد ترمیم کننده بتن :

اصل مهم در انتخاب مواد تعميري شباهت آن از نظر خواص با بتن اصلي استمعمولا" اين اصل به نوعي برآورده ميشود اما بايد سعي كرد حتي الامكان رعايتگردد. مشكل بزرگ در رعايت اين مورد آن است كه اگر بتن اصلي قديمي مناسب و مطلوببود ممكن بود اين خرابي ها حاصل نشود. ضعف مقاومت ، ضعف دوام و بالا بودن نفوذپذيري باعث اين خرابي شده است پس چگونه ميتوان بتن مشابه را بكار برد. بنابرايندچار يك پارادوكس هستيم كه با تدبير مناسب آن را حل كنيم. شباهت در سنگدانه ،شباهت در سيمان ميتواند كمك موثري باشد. نزديك بودن مدول الاستيسيته و ضريب انبساطحرارتي از جمله نكات مهم است ، گاه ديده مي شود نفوذ پذيري بسيار كم در منطقهتعمير شده ، باعث خوردگي سريع ميلگردهاي منطقه مجاور ميشود و اين نكته مهم كارتعمير را با مشكل مواجه مي كند و اجتناب ناپذير بنظر مي رسد .

انواع مواد ترمیمکننده بتن بصورت جايگزين بتن تخريب شده عبارتند از :

الف -  بتن يا ملات سيماني

ب-  بتن يا ملات سيماني اصلاح شده با پليمر

ج – مواد پليمري( كه در اين حالت اقتصادي و فني نيست )

بنظر ميرسد معمولا" بتن يا ملات سيماني ارجحيت داشته باشد و ازنظر خواص مشابهت بيشتري با بتن اصل پايه را فرآهم نمايد .

بكار گيري سيمان در حد متوسط (معمولا" 375 تا 400 كيلو) از نظرجمع شدگي كاملا" مناسب بنظر ميرسد. نسبت آب به سيمان با توجه به موقعيت قطع ومحل از نظر خوردگي به حداكثر 4/0 يا 45/0 محدود شود. معمولا" اگر از روش بتنريزي جايگزين استفاده شود سعي ميگردد از اسلامپ بالائي برخوردار باشيم (بيش از 10سانتي متر). اسلامپ زياد جمع شدگي نشست خميري را بوجود مي آورد لذا ضمن اينكهتامين نسبت آب به سيمان فوق الذكر مشكل بوده و اسلامپ زياد نيز با آب قابل تاميننيست همواره نياز به مواد روان كننده يا فوق روان كننده داريم .

معمولا" هنگاميكه ترمیم در محدوده بسته اي انجام ميشود بتن بايداز جمع شدگي ناچيز و يا انبساط جزئي برخوردار باشد. به اين دليل لازمست از موادمنبسط كننده (انبساط زا) در مواردي كه حساسيت وجود دارد استفاده نمائيم تا درگيريبهتري بين لبه هاي كناري بتن تعميري و بتن پايه قديمي ايجاد شود.

براي سهولت در ريختن و تراكم بتن و كاهش نفوذ پذيري آن از حداكثراندازه سنگدانه نسبتا" كم و بافت دانه بندي ريزتري نسبت به بتن اصلي بهره ميگيريم كه به ابعاد و حجم منطقه تعميري و وضعيت ميلگردها بستگي دارد .

اگر بخواهيم ملات يا بتن را با مواد پليمري اصلاح كنيم معمولا"از لاتكس آكريليكي به ميزان 10 تا 20 درصد وزن سيمان استفاده مي نمائيم .

گاه بجاي ريختن معمولي بتن از روش دستي تعمير استفاده مي نمايند دراين حالت ملات سفت بكار ميرود و با فشار در محل مورد نظر قرار مي گيرد . بهر حالاين روش محدوديتهاي خاص خود را دارد و تامين رواني مورد نظر با نسبت آب به سيمانمطلوب و سيمان كمتر ممكن مي باشد .

q     روشهاي ترمیم و جايگزيني بتن :

بهر حال بايد بتني را در محل تخريب شده جايگزين نمائيم. روشهاي اينجايگزيني عبارتند از :

الف- تعمير و جايگزيني بتن يا ملات با دست PatchMethod

كه در مناطق بسيار محدود بكار ميرود. ضخامت نيز معمولا" به حدود5 سانت محدود ميشود و كمتر مورد استفاده است . تعمير سطوحي مانند زير دال يا تيربا اين روش ساده تر است .

ب- روش بتن ريزي سنتي معمولي (ثقلي) Conventionalor Gravity Method

اين روش كار برد وسيعي دارد. براي سطوح بالائي تير و دال ، وجوهكناري تيرها ، سطوح ديوار و ستون و حتي قسمت تحتاني تير يا دال كاربرد دارد.معمولا" در اين روش نياز به اسلامپ زيادي داريم كه گاه از بتن هاي آبكي بااسلامپ بيش از 20 سانتي متر استفاده ميشود . بهر حال در اين روش بايد بنحوي عملنمائيم كه از پر شدن قالب يا محل تعمير مطمئن شويم و خروج هوا از بتن نيز ميسرباشد و آب انداختن بتن عملا" حذف گردد (بويژه در سطوح زير تير يا دال ) گاهاين نوع بتن را در عمق يا زير آب با لوله ترمي (tremie) مي ريزيم تا جداشدگي پيش نيايد .

ج : روش بتن پاشي : Shotcrete

در تعمير سطوحي با وسعت زياد و ضخامت كمتر از 15 سانتي متر استفادهاز روش بتن پاشي توصيه ميشود بويژه در تعمير سطوح زيرين دال يا تعمير كاربرد آنمطلوبتر است. در بتن پاشي دو روش تـــر و خشك را داريم. در تعمير سازه هائي كه درمناطق خورنده قرار دارند و يكنواختي و نفوذ ناپذيري بيشتر مطلوب است بايد از روشتر استفاده نمائيم .

مشكل بزرگ در بتن پاشي ، برگشت و ريباند مصالح و بتن مي باشد كه بايدبا كاهش حداكثر اندازه سنگدانه ، اسلامپ مناسب (5 تا 8 سانتي متر) ، عيار سيمانبالاتر و چسبندگي بيشتر ، بافت دانه بندي ريزتر ، عمود گرفتن سر لوله ، فاصلهمناسب سرلوله از سطح در تامين فشار هواي مناسب و غيره ، ميزان برگشت مصالح را به حداقلرسانيد .

د : روش بتن ريزي با سنگدانه پيش اكنده (PreplacedAggreate Concrete) :

در اين روش ابتدا سنگدانه درشت تك اندازه را در قالب ريخته و سپس ازدرون لوله هائي كه درون سنگدانه قرار گرفته است ملاتريز دانه اي را به داخل سنگدانه هاي درشت پيش آكنده تزريق مي نمائيم تا بتن مناسبحاصل گردد .

بتن پيش آكنده از جمع شدگي ناچيزي برخوردار است و عيار سيمان مصرفيآن نيز كم مي باشد. تامين نسبت آب به سيمان كم ، نفوذ ناپذيري مطلوب و مقاومت زيادبا اين روش كاملا" ميسر است. همگني بتن و عدم جداشدگي از ويژگيهاي اين نوع بتنريزي است . حداكثر اندازه سنگدانه به  حداقل بعد قطعه محدودمي شود و حداكثر اندازه ماسه ملات بايد به حدود  حداقل اندازه اسميسنگدانه درشت محدود گردد.

ملات مصرفي بسيار پر عيار بوده و همچنين شل و آبكي مي باشد و معمولا"از مواد پوزولاني مناسب و روان كننده ها در ملات استفاده ميشود ضمن اينكه بهكندگير كننده ها نيز احتياج مبرمي داريم .

هـــ : بتن ريزي با بتن مكيده (VacuumProiossed Con . )

در اين روش كه امروزه از آن در عمليات تعمير بتن استفاده چنداني بعملنمي آيد . بتن نسبتا" شل را در محل مورد نظر (بويژه سطوح فوقاني دال ، كف وسر ريز سدها يا كف تونلهاي آب بر و غيره ) ريخته و سپس با اعمال يك مكش از طريقفرش خلآ ، بخشي از آب بتن را مكيده و نسبت آب به سيمان را كاهش مي دهيم  . اين عمل مقاومت و دوام بتن تعميري را بهبود ميبخشد و نفوذپذيري آن بويژه در قسمت هاي سطحي كاهش مي يابد .

در پايان متذكر ميشود كه در بتن ريزي جايگزيني نبايد از بتن در مرحلهگيرش استفاده نمود. جداشدگي يكي از روشهاي بتن ريزي در كشور ماست كه نبايد در بتنجايگزين بوجود آيد. اختلاف دماي بتن پايه و تعميري در هنگام ريختن نبايد زياد باشدو حداكثر آن از 5 تا 10 درجه مشخص شده است . كار تراكم بايد بخوبي انجام شود .همچنين بايد عمل آوري مناسب صورت گيــــــرد دماي بتن نبايد از 30 درجه سانتي گراددر هنگام ريختن تجاوز نمايد و از 10 درجه سانتي گراد كمتر نشود .

انتخاب مصالح ترمیمکننده بتن و روش آن

   بتن و بتن مسلح بعنوان مصالح با دوام در بسيارياز سازه ها بكار گرفته شده اند . اما در طول زمان عملكرد و دوام بتن نشان داده كهساختار فيزيكي و رفتار سازه اي آن تابع شرايط محيطي است . در صورتيكه بتن مناسب باشرايط محيطي و اقليمي طراحي و اجرا نگردد دوام و عمر مفيد آن كاهش يافته و نياز بهتعمير آن افزايش مي يابد . مصداق اين مورد در كشورمان سازه هاي بتني در سواحلجنوبي كشور و نواحي خليج فارس است . در اين منطقه به دليل شرايط خاص محيطي ( وجودكلر ، سولفات و رطوبت و دماي زياد ) ، سازه هاي بتن آرمه از عمر كوتاهي برخوردارند. عمر مفيد يا سرويس دهي سازه ها تابع كيفيت مصالح مصرفي و نحوه اجراء است .بعبارت ديگر چنانچه براي ساخت سازه از مصالح نامناسب و اجراي نامطلوب بهره گرفتهشود ، عمر مفيد سازه كوتاه بوده و نياز به تعمير خواهد داشت . اجراي يك سيستم كاملتعمير پس از آماده سازي بتن پايه و آرماتور شامل اندود محافظ بر روي آرماتور ،لايه ارتباطي چسبنده بين ملات و يا بتن تعميري و بتن پايه ، اعمال مواد تعميري ونهايتا" پوشش محافظ است . كه در اين مقاله به استراتژي تعمير سازه هاي بتنيپرداخته مي شود .

   براي تأمين عمر مفيد سازه در زمان پيش بيني شدهاز لحاظ دوام و ايستايي نياز به نگهداري و بهسازي مي باشد . هرساختمان پس از مدتي كه تحت بهره برداري قرار گرفت به دليل خطاهاي ناشي از طراحي ،اجراي صحيح ، كيفيت مصالح ، نگهداري ، نارسائي ها و يا خرابي ها در آن بروز كرده ودر نتيجه قابليت بهره برداري و دوام آن سير نزولي طي مي كند . بهمين جهت براي هرساختمان در ابتداي طراحي و محاسبه يك حاشيه ايمني در نظر گرفته مي شود كه كيفيت واجرا در آن نقش تعيين كننده دارد . در صورت اجراي صحيح و انتخاب مصالح مناسب عرضحاشيه ايمني به آساني حفظ مي شود در غير اين صورت ممكن است عرض حاشيه ايمني ازهمان ابتدا از مقدار مطلوب كمتر باشد و در طول زمان كاهش يابد و يا حتي به صفربرسد و به همين جهت ترميم ، تعمير ، تقويت سازه ها ضرورت   مي يابدو در نتيجه از كاهش حاشيه ايمني جلوگيري مي شود و عمر مفيد افزايش مي يابد.

ارزيابي سازه هايبتني :

   ضرورت ارزيابي سازه هاي بتني ، خصوصا" درشرايط محيط مهاجم به منظور جلوگيري از ايجاد آسيب ديدگي در  سازه هاي که هنوزدچار تخريب نشده اند و همچنين تعيين وسعت و علت خرابی جهت جلوگيری در سازه های در حال تخريب داراياهميت ويژه اي است .

در اين راستامشكلترين و مهمترين مرحله در روند تعمير تعيين علت آسيب ديدگي است چرا كه بدونآنكه علت آسيب معلوم شود ، نياز سازه به نوع تعمير يا روش مناسب آن رانمي توان انتخاب و تعيين نمود . بنابراين قبل از شروع عمليات تعمير بايد شرايطموجود سازه مورد ارزيابي قرار گيرد . منظور از ارزيابي ، كسب اطلاعات درباره علت وتوسعه آسيب است .

به منظور دستيابي بهاطلاعات جامع در ارزيابي سازه ابتدا بايد بررسي اصولي طرح اوليه و جزئيات ساختانجام گيرد و پس از آن برنامه ريزي در مورد جزئيات تحقيقات محلي از سازه صورت پذيرد. برنامه ريزي ارزيابي سازه بايد شامل مشاهدات نظري ، آزمايش هاي غير مخرب در محلو نمونه برداري جهت بررسي در آزمايشگاه باشد. مراحل اصلي برنامه ريزي اصولي و صحيحجهت بررسي و ارزيابي سازه در نمودار 1 مشخص شده است .

در مراحل اوليهارزيابي سازه ، جمع آوري اطلاعات و مدارك موجود در مورد مشخصات سازه ، نوع مصالحبكار رفته و غيره بايد انجام گيرد . در مراحل بعدي بازديد و بررسي ظاهري سازه بايدمشاهدات قسمتهاي آسيب ديده و شرايط سازه ثبت گردد ، همچنين اطلاعات مربوط به شرايطمحيطي سازه نيز داراي اهميت است .

در بازرسي و انتخابآزمايشهاي ارزيابي وضعيت سازه بايد به مسائل اقتصادي ، اجرائي و زمان جهت تعييننوع و محل آزمايشها توجه گردد . البته هيچ نوع آزمايشي به تنهايي قابل استناد نيستو تركيبي از چندين آزمايش است كه در ارزيابي سازه اهميت دارد . برنامه ريزي بايدبا در نظر گرفتن پارامترهاي انتخاب نوع و محل آزمايش انجام گيرد .

بطور كلي آزمايشهاييكه جهت ارزيابي بر روي سازه ها انجام مي شوند عبارتند از :

     ــ تعيين مقاومت بتن در سازه

     ــ آزمايش مافوق صوت

     ــ تعيين سختي سطح

     ــ آزمايش بيرون كشيدن از سطح

     ــ مغزه گيري

     ــ تعيين پوشش بتن بوسيله آرماتورياب

     ــ تعيين عمق كربناسيون

     ــ تعيين پروفيل كلر

     ــ تعيين نفوذپذيري بتن

     ــ تعيين پتانسيل خوردگي

     ــ تعيينمقاومت الكتريكي

مراحل تعمير و ترمیمبتن

   براي تأمين دوام و چسبندگي بتن يا ملات تعميري بابتن پايه بايد پس از تعيين علل خرابي ، عمق و وسعت آن اقدامات لازم به منظور پيشگيري و يا روش تعميرمناسب اتخاذ نمود . شكل 2 مراحل تعمير را نشان مي دهد .

آماده كردن سطح برايتعمير و ترمیم بتن

    در تمام مواردي كه ملاتهاي تعميري براي تعميرموضعي و يا تعمير در سطح وسيع مورد استفاده قرار ميگيرد آماده كردن سطح بتن برايتعمير از نقطه نظر دوام از اهميت بالايي برخوردار است . دوام سيستم تعميري مي توانددر مرحله اول بعلت مقاومت كم كشش سطحي بتن كاهش يابد . بهمين جهت براي يك تعميرموفق اغلب ضروريست تمهيدات ويژه اي صورت گيرد . اين تمهيدات بايد به نحوي باشد كهچسبندگي و پيوستگي بين بتن پايه و ملات تعميري در طول عمر مفيد پيش بيني شده راتأمين نمايد .

   در خصوص خواص مكانيكي سطح بتن پايه آئين نامهتعمير و نگهداري كشور آلمان [2]ZTV- SIB 90 ميزان مقاومت كشش سطحي را بعنوان عامل تعيينكننده ملاك قرار مي دهد ( البته اين مقدار تا حدي نيز به سيستم تعميري بستگي دارد. ) و حداقل مقاومت كشش سطحي را به N / mm² 5 /1 محدود مي نمايد ، درمواردي كه سطح بتن تحت شرايط خاصي قرار مي گيرد مقاومت كششي سطحي بايد N / mm² 2 باشد .

   براي محافظت از خوردگي سيستم تعميري بايدالزامات مربوط به مشخصات شيميايي سطح بتن قديمي نيز رعايت گردد . به اين ترتيب كه عمق كربناسيوننبايد از ميزان معيني تجاوز نمايد . همچنين مقدار آلودگي آن به كلرايد نيز بايدمحدود باشد بخصوص براي تعمير موضعي بايد مقدار كلرايد تا حد بحراني تعيين شدهبرداشته شود . بدون توجه به اينكه آسيب ديدگي قابل رؤيت و يا غيرقابلرؤيت است . همچنين قبل از اعمال سيستم تعميري ، بتن پايه بايد داراي رطوبت معينيباشد . در صورتي كه از ملات تعميري بر پايه سيمان استفاده شود بايد رطوبت سطح بتناشباع با سطح خشك باشد . در صورتيكه از ملات تعميري اصلاح شده با پليمر استفادهشود بايد سطح بتن خشك باشد .

   شايان ذكر است كه درجه حرارت سطح بتن و همچنيندرجه حرارت محيط در حين زمان اعمال سيستم تعميري و درجه تميزي سطح آرماتور نيزحائز اهميت است . در صورتيكه پس ا انجام آزمايشهاي لازم ، الزامات مورد نظر        بر آورده نگرديد بايد سطح بتن باروش مناسب آماده گردد كه شامل روشهاي مكانيكي ، حرارتي و شيميايي مي باشد . ازجمله روشهاي مهم مي توان به چكش بادي ، پاشيدن ماسه و يا آب با فشار بالا واستفاده از شعله را نام برد . البته انتخاب روش بستگي به سطح بتن آسيب ديده وميزان و وسعت آلودگي دارد .

حفاظت از خوردگيآرماتور

    بطور كلي هدف تمام اقدامات حفاظتي بايد در جهتايجاد مجدد سيستم حفاظتي آرماتور و جلوگيري از خوردگي آن در آينده باشد . بهمينجهت بايد حداقل ارتباط الكتريكي كه باعث ايجاد خوردگي مي گردد قطع شودو در نتيجهاز انحلال آهن جلوگيري شود . در عمل معمولا" بتن منطقه آسيب ديده دراثركربناسيون و يا آلوده به كلر بوسيله روش مناسب برداشته مي شود . سپس زنگ آرماتورآزاد شده زدوده مي شود و بر روي آن پوشش مناسب اعمال     مي گردد ، سپس قسمت هاي برداشته شده بوسيله ملاتسيماني و يا ملات هاي اصلاح شده كه با پليمرهاي مخصوص فرموله شده اند تعمير ميگردد . شايان ذكر است كه اين روش براي آسيب دسدگي ناشي از كلرايد     مشكلآفرين مي باشد ، زيرا ريسك خطر خوردگي مجدد پس از تعمير بمراتب بزرگتر از خوردگيناشي از كربناسيون است . بهمين جهت بايد استراتژي تعمير توسط يك فردمتخصص و با تجربه با دقت برنامه ريزي و بمرحله اجرا در آيد.

 سيستم هاي تعميري بتن 

   سيستم هاي تعميري بتن  بطور كلي از بتن جايگزين و يا مصالح مناسبتعمير تشكيل شده اند . اين سيستم شامل پوشش حفاظتي براي جلوگيري از خوردگي آرماتور، لايه ارتباطي چسبنده بين يتن جديد و بتن قديم ، ملات و يا بتن تعميري ونهايتا" پوشش مناسب مي باشند . اين پوشش ها معمولا" ضد آب كننده هستند واز نفوذ مواد مضر بداخل بتن جلوگيري مي نمايند .

    مصالح تعميري بتن از اجزاء مصالح مختلفيتشكيل شده اند كه بدون در نظر گرفتن نوع مواد و مصالح بصورت ملات ( اندازه سنگدانه هاي سنگي كمتراز 4 ميليمتر ) و يا بصورت بتن ( اندازه سنگدانه هاي سنگي بزرگتر از         4 ميليمتر ) مورد استفاده قرار مي گيرند . انواعملات ها و يا بتن هاي مورد استفاده عبارتند از :

الف ــ بتن و ملاسيماني ^{( 1 )}

ب ــ بتن و ملاتسيماني اصلاح شده با پليمر ( PCC ) ^{(2 )}

ج ــ بتن و ملات هايرزيني ( PC ) ^{(3 )}

    بجز مصالح فوق تركيبات ديگري مانند بتنپاشيدني كه با استفاده از الياف مختلف و يا بوسيله پليمر اصلاح شده ، برايتعميرهاي خاص با موفقيت مورد استفاده قرار گرفته اند .

الزامات

   سيستم هاي تعميري بتن بطور معمول بايد دارايالزامات كلي زير باشند كه در توصيه مربوط به آئين نامه هاي بتن و آئين نامه هايمربوط به تعمير و نگهداري آمده است :

·       سازگاريمقاومت و تغيير شكل بتن و ملات تعميري با بتن پايه

·       چسبندگيكافي ملات يا بتن تعميري و بتن پايه

·        مقاومت كافي بتن و ملات تعميري در مقابل رطوبت ،محيط قليائي و اشعه ماوراي بنفش

·        مقاومت در برابر سيكل هاي يخ زدگي و ذوب شدن

·        كارآئي مناسب در درجه حرارت هاي مختلف

·        دوام در مقابل شرايط مورد نظر

   همچنيناين مصالح براي كاربردهاي خاص بايد داراي خواص مورد نظر باشند مثلا" در محيطهايي كه بتن در معرض تهاجم شيميايي قرار دارد بايد مقاوم در برابر مواد شيمياييباشد . براي رعايت الزامات فوق در خصوص بتن و بتن پاشيدني ، انجام آزمايشهاي پيشبيني شده در استاندارد بتن مسلح و بتن پاشيدني ضروريست . همچنين براي ساير سيستمهاي تعميري بايد آزمايش ها بر اساس توصيه نامه ها و دستورالعمل هاي مربوطه انجامگيرد .

طبقه بندي مصالحتعميري با توجه به نوع كاربرد

   آئيننامه مربوط به تعمير و نگهداري اجزاء ساختمان [1]DafStb كليه ملات ها و بتن هايي كه براي تعمير بكارمي روند با توجه به نوع كاربرد در گروه هاي زير طبقه بندي نموده است .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1-Cement Concrete                                           2-Polymer Concrete                           

3- PolymerConcrete                         

-گروه M1

   بتن و يا ملات مورداستفاده در اين گروه بايد براي پر كردن قسمت هاي آسيب ديده بتن زيرين مناسب وسازگار باشد . همچنين بايد داراي مقاومت كافي باشند ، بطوريكه بتوان برروي آن ( بعنوان بتن زيرين ) پوشش سطحي مناسب را اعمال نمود . همچنين در خصوص اجرابايد مشخص گردد ، كه اين نوع مواد تعميري براي چه نوع پوششي مناسب است . الزاماتمربوط به مقاومت در برابر كربناسيون در اين بخش قيد نگرديده است .

-گروه M2

   بتن و ملات مورد استفاده در اين گروه بايدعلاوه بر الزامات ذكر شده در گروه M1 بايد حداقل مقاومت در برابر كربناسيون و نفوذ كلريد را دارا باشند. همچنين دستورالعمل براي اجراي صحيح ، با توجه به بارهاي استاتيكي و ديناميكي (مثلا" ترافيك ) بايد ذكر گردد . ضمنا" در مرحله اجرا بايد سازگاري نوعپوشش توسط توليد كننده مواد و آزمايش كنترل كيفيت تأييد گردد .

-گروه M3

   بتن و ملات تعميري در اين گروه براي تعميراجزاء باربر سازه در نظر گرفته شده است . اين ملات و يا بتن بايد علاوه بر مواردذكر شده در گروه M2 الزامات زير را نيز برآورده نمايد .

·       سازگاريمقاومت و خواص شكل پذيري

·       كنترلخزش و جمع شدگي

·       مقاومتدر برابر تنش هاي حرارتي

·       عملكرددراز مدت ( از لحاظ مقاومت و تغيير شكل ها ) در برابر تغييرات رطوبت و حرارت

·       رفتاردر برابر حريق

  همچنين در اين گروه مصالح تعميري نيز بايد پوششسطحي مناسب و سازگار با بتن بلند پايه بوسيله آزمايش تأييد گردد .

- گروه M4

  بتن و ملات تعميري در اين گروه بايد علاوه برتمهيدات ذكر شده در گروه M2 و M3 از مقاومت بيشتري برخوردار بوده و مقاومت سايشي آن نيز در حدمناسب باشد .

  با توجه به تقسيم بندي فوق الزامات متفاوتيبراي ملات و بتن بر اساس كاربرد مشخص مي گردد . ولي به اين معني نيست كه براي هرگروه يك سيستم تعميري با بتن و يا ملات خاص در نظر گرفته شده است ، بلكه هدف اصليمعرفي سيستم تعميري با توجه به كاربرد آن مي باشد . مثلا" ممكن است يك نوعبتن و با ملات هر سه گروه  M1 و M2 و M3 را پوششدهند .

انواعملات های تعميری

ملات هاي سيماني C-C

   ملات هاي سيماني ملات هايي هستند كه حداكثراندازه سنگدانه هاي آن 4 ميليمت است . اين ملات ها بعنوان سيستم تعميري بتن بايدالزامات مربوط به بتن را نيز برآورده نمايد .

    با توجه به قطر كم سنگدانه ها در مقايسه با با بتن اينملات ها را مي توان براي تعمير با ضخامت كم نيز مورد استفاده قرار داد . ازآنجائيكه اين نوع ملات با بتن سازگاري دارد ( بعلت قليائي بودن آن ) به همين جهتاستفاده از اين نوع ملات براي تعمير اجزاء بتني مناسب است . ولي در عمل اين نوعملات در كارهاي اجرائي كمتر از ملات هاي اصلاح شده با مواد مصنوعي مورد استفادهقرار مي گيرد .

   بر اساس توصيه نامه ها تعمير و نگهداري ] 1 [ تركيب ملاتهاي سيماني كه براي تعمير مورد استفاده قرار       ميگيرد ، بخصوص براي اجزاء خارجي بايد دارايالزامات زير باشد :

    مقدار سيمان بايد حداقل kg/ m³  400 ( البته سيمان بايد با استاندارد مطابقتداشته باشد و مقاومت 28 روزه آن حداقل N / mm²  35 باشد ) و نسبت آب به سيمان نيز كمتر از 5 / 0باشد ، مصالح سنگي مورد استفاده بايد حداقل الزامات مربوط به سنگدانه ها را داشتهباشد . جهت كنترل دقيق تركيب ملات ها معمولا" آنها را بصورت ملات خشك آماده مي نمايند ،با وجود اين قبل از استفاده كنترل كيفي آن ضروری می باشد.

    ملات هاي سيماني مي توانند براي تعمير سطوح افقي ، شيبدار ملايم و عمودي اجزاء ساز هاي بتني مورد استفاده قرار گيرند . از آنجائيكه اينملات ها در ضخامت كم اجراء مي شوند ، به همين جهت براي سطوح شيب دار تند و قسمتپشت سطوح نيز مورد استفاده قرار مي گيرند . كارآئي ملات هاي سيماني كه براي تعميرسطوح افقي و شيب دار ملايم استفاده مي شود بايد بحالت پلاستيك باشد ، در صورتيكهتعمير سطوح شيب دار تند ، عمودي و قسمت زيرين سطوح مورد نظر باشد كارآئي ملات بايدحالت سفت داشته باشد بطوريكه بتوان با ماله دستي آن را اجرا نمود . معمولا"ضخامت ملات مورد استفاده براي سطوح وسيع 20 تا 40 ميلي متر مي باشد . شايان ذكراست كه بر اساس توصيه هاي مربوط به تعمير و نگهداري ( ZTV-SIB ) اين ضخامتمي تواند بين 10 تا 100 ميليمتر باشد .

ملات هاي سيمانياصلاح شده با مواد مصنوعي ( pcc )

    بتن و يا ملاتهاي سيماني اصلاح شده با مواد مصنوعي ( pcc ) سالهاست كه با موفقيت براي تعمير سازه هايبتني مورد استفاده قرار گرفته اند . مواد مصنوعي كه در اين سيستم ها استفاده ميشود مشابه موادي است كه در ملات هاي رزيني و يا بتن هاي رزيني مورد استفاده  قرار مي گيرد ] 4 [ . براي روشن شدن به اصطلاحات فوق    شكل 3مواد تشكيل دهنده و ساختار ملات ها را نشان مي دهد .

   سمت چپ شكلساختار بتن و يا ملات سيماني ( cc ) را نشان مي دهد . قسمت وسط شكل بتن و ملات اصلاح شده با موادپليمري ( pcc ) و سمت راست بتن و يا ملات رزيني ( بتن پليمري – pc ) را نشانمي دهد .

   تفاوت اصلي سهنوع ماده تعميري فوق در مقدار و نوع چسبنده آنها مي باشد . مقدار مصالح سنگي در هرسه نوع ملات يكسان است . ماده چسبنده در ( cc ) سيمان و در( pcc ) بخشي ازسيمان بوسيله مواد پليمري جايگزين شده و ( pc ) فاقد سيمان است و ماده چسبنده آن فاقدپليمر مي باشد .

                                          جدول 1 – الزامات مربوط بهانواع مصالح تعميراتي

نتايجآزمايش پس از 28 روز

شايان ذكر است در اصطلاحات فوقمرز بين ملات و بتن تعيين نشده است .

  پليمرها و يا مواد مصنوعي كه براي سيستم هايفوق مورد استفاده قرار مي گيرد بسيار متنوع مي باشد ولي بطور كلي از دو گروه اصليپليمرهاي آماده و منومرها استفاده مي شود كه در جدول " 2 " نشان دادهشده است . پليمرهاي استفاده شده در گروه اول مواد مصنوعي هستند كه پليمريزه شدهاند و بصورت پليمر آماده به بتن تازه اضافه مي گردند . در اين گروه ديسپرزيون هايتروموپلاستيك و الاستيك و همچنين پودرهاي با قابليت ديسپرزيون قرار دارند . موادديسپرزيوني در اثر پليمريزاسيون تبديل به يك امولوسيون ( از آب و مايع منومر ) ميگردند . قطر پليمر تشكيل شده به اين ترتيب تقريبا"  تا   است .

   ديسپرزيون ها مي توانند از يك و يا چند منومرتشكيل شده باشند كه در نتيجه ايزوپليمريزات و يا مخلوط پليمريزات ( كوپليمر )بوجود مي آيد . در اثر مخلوط كردن پليمرهاي مختلف مي توان خواص چسبندگي ، نگاهداشتن آب ، نفوذپذيري و غيره را تغير دلد . سخت شدن ديسپرزيون ها بصورت فيزيكيصورت مي گيرد ، باين ترتيب كه ديسپرزيون ها در اثر هيدراسيون سيمان و خشك شدن ملاتو يا بتن آب خود را از دست داده و در نتيجه اجزاء پليمر به يكديگر مي چسبند ، مثالبراي اين تيپ در قسمت راست جدول 2 ديده مي شود .

   پودرهاي با قابليت ديسپرزيوني ، بوسيلهدستگاهخشك كن اسپرئي از مواد ديسپرزيوني توليد مي گردند ، اين مواد تجمعي از اجزاء پليمرمي باشند اندازه آنها تا   مي رسد . پس از حل شدناين مواد در آب عمل سخت شدن دقيقا" مانند ديسپرزيون ها انجام مي گيرد .

   شايان ذكر است كه بعلت روش خاص توليد اين مواد، تمام مواد ديسپرزيوني ( پخش كننده ) پليمري براي اين توليد مناسبنيستند . در حال حاضر علاوه بر دو نوع كوپليمر اشاره شده در جدول 2 آكريلات پودريكه قابليت ديسپرزيوني دارد نيز توليد مي شود .

   گروه دوم مواد مصنوعي كه در بتن مورد استفادهقرار مي گيرند منومرها مي باشند اين مواد در اصطلاح علمي رزينهاي دورا پلاستيك ويا بعبارت ديگر رزينهاي مصنوعي ناميده مي شود . اين رزينها بوسيله واكنش شيمياييپليمريزاسيون افزايشي و يا  پليمريزاسيونسخت مي گردند انجام واكنش پس از مخلوط كردن مواد با يكديگر صورت مي گيرد . تفاوتاين نوع رزينها در معلق شدن ( امولسيون ) و يا غير قابل معلق شدن ذرات آن در آباست . رزينهايي كه در آب بصورت ذرات معلق هستند بيشتر براي بتن هاي اصلاح شده بامواد پليمري ( pcc ) استفاده    مي شوند ] 5 [ . به اين ترتيب كه رزين سخت شده همراه با سيمان هيدراته شده ،چسبنده ملات را تشكيل        مي دهند ، به همين جهت بايد رزين و سخت كننده درآب بصورت امولسيون در آيد و همچنين در زمان سخت شدن با هيدراسيون سيمان سازگارباشند ] 6[  . درحال حاضر بيشتر از رزينهاي اپكسي استفاده مي شود كه سخت كننده و رزين آن بصورتمايع مي باشد .

   رزينهايي كه قابليت امولسيون شدن در آب راندارند بيشتر در بتن هاي پليمري ( pc ) و يا لايه ارتباطي چسبنده بين بتن جديد و قديم و يا بعنوان پوششهاي سطحي مورد استفاده قرار مي گيرند . رزين هاي اپوكسي كه در حال حاضر استفاده ميشوند در مقابل رطوبت حساس هستند و بايد عمل مخلوط كردن با دقت انجام گيرد .

    ديسپرزيون هاي ترموپلاستيك و الاستيك وپودرهاي با قابليت ديسپرزيون و رزينهايي كه قابليت امولسيون شدن دارند براي بتنهاي اصلاح شده با مواد مصنوعي مورد استفاده قرار مي گيرد ( بعبارت ديگر براي pcc ) . رزينهايي كه قابليت امولسيون شدن را ندارند براي بتن و ملات هاي رزيني ( pc ) مورداستفاده قرار مي گيرد . با توجه به موارد فوق و اختلاف در روند واكنش ، عرضه اينمواد به صورت يك جزئي ، دو جزئي و يا چند جزئي باشند .

  علاوه بر اختلاف در روند واكنش سيستم بتن اصلاحشده با مواد مصنوعي ( pcc ) و بتن رزيني ( pc ) مواد مصنوعي بكار رفته در دو سيستم خواص متفاوتي در بتن ايجادمي نمايد .

   خواص مواد مصنوعي متنوع و قابل تغيير است .حال اگر اين ماده مصنوعي با سيمان ، آب و مصالح سنگي مخلوط شود تغيير بيشتري درخواص نيز امكان پذير مي گردد . به همين جهت مي توان مقدار  آن را بر اساس سازگاري با سازه مورد نظر تنظيمنمود . همانطور كه قبلا" توضيح داده شد پليمر ملات و يا بتن هاي اصلاح شده بامواد مصنوعي ( pcc ) از مواد  ديسپرزيون ( پخشكننده ) و يا پودرهاي غير ديسپرزيون و رزين هايي كه در آب بصورت ذرات معلق (امواسيون ) هستند ، تشكيل شده اند . مقدار اين مواد مصنوعي در ملات يا بتن 5 تا 10درصد وزن سيمان مي باشد ولي  در موقعي كهاز پودرهاي با قابليت ديسپرزيوني استفاده مي شود اين مقدار بايد كمتر از 5 درصدباشد .

ترمیم بتن چیست ؟ ترمیم سازه های بتنی به علت ماهیت بتن،امری رایج و ناگریز در ساخت و بهره برداری از سازه های بتنی می باشد.نیاز به ترمیممی تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. از جمله ترمیم بتن به علت مشکلات طراحی ،ترمیم بتن به علت مشکلات ساخت و بهره بردای. از جمله روشهای ترمیم سازه های بتنیمی توان به ترمیم بتن به روش شاتکریت، ترمیم بتن به روش تزریق رزین پلی یورتان واپوکسی ، ترمیم بتن به روش پوششهای ترمیمی ، ترمیم بتن به روش ساب سطوح بتنی،ترمیم بتن به روش ملات سیمانی ، ترمیم بتن به روش ملات و چسب پلی یورتان و اپوکسیو ... از جمله این روشها می باشند.

ترمیم و بازسازی بتن

ترمیم و بازسازی سطوح بتنی

اصلاح مناطق تخریب شده و یا فضاهای پوک وسست با استفاده از مصالح معمولی و یا چسب بتن از اشتباهاتی است که معمولا"نتیجه ای جز شکست نخواهد داشت. ترمیم بتن فقط توسط مصالح تخصصی و تیمهای با تجربهامکان پذیر خواهد بود .
شرکت کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران ، راه حل های ممتاز و با دوامی برای حفاظت و ترمیمسطوح بتنی ، ترمیم انواع ترکها ، سطوح متخلخل ، لانه زنبوری ، شن زدگی ، درزهایپله ای ، نواحی ورودی لوله ها حفره های حاصل ازCore گیری ، ترمیم و پر نمودنحفره بولتها ، ترمیم اسلبهای تخریب شده و معیوب و ... ارایه می نماید .

پروسهکامل ترمیم ، شامل بررسی و تشخیص علت عیوب ، آماده سازی سطح ، تخریب و حذف نقاطپوک و سست ، اجرای لایه های محافظت و ممانعت از خوردگی آرماتورها ، اجرای پرایمرهای واسط چسبندگی و نهایتاً پر کردن نواحی معیوب با ملات های ترمیمی مناسب بسته بهعمق تخریب خواهد بود.

ملاتهای ترمیمی :

ISONEM M 03 –DEZOSIVE 1010-DEZOSIVE1020-DEZOBOND 2200-ISONEM M 36  و... محصولات از جمله مواردی هستند که در رفع معظلات و عیوب بتن توسط متخصصینپیشنهاد می گردد.

ازجمله مزایای استفاده از سیستم های مدرن ترمیم سیمان پلیمری ، عبارتند از

 رفتارفیزیکی مشابه بتن

• متخلخل با قابلیت پخش بخار

• قابلیتاعمال بر سطوح مرطوب

• مقاوم در برابر نمکهای یخ زدایی

• عدم جدایش از بتن اصلی تحت تنش های محیطی

• چسبندگی فوق العاده به سطح بتن و دوامبسیار خوب

کاهشمیزان نفوذco2 ( مقاوم در برابر کربوناسیون

• رسیدن به حداکثر مقاومت های فیزیکی ومکانیکی و در حداقل زمان

 سختشدن بدون ایجاد ترک و با میزان جمع شدگی Shirinkage بسیار کم

توجه: میزان مواد مورد نیاز برای ترمیم بتن به مقدار پوکیها و سایر عیوب بتن بستگیداشته و بهیچوجه قبل از تخریب

نقاطسست قابل محاسبه نمی باشد

.
ترمیمترکهای سطوح بتنی

روشهایمقابله با انواع ترکها متفاوت خواهد بود.

لذااولین قدم در انتخاب روش ترمیم شناخت ترک می باشد . مسلما برخورد باترکهای دینامیکبا سایر ترکها متفاوت خواهد بود . ترمیم ترکهای دارای حرکت با مصالح غیر منعطفنهایتا" با شکست روبرو خواهد گردید. بنابراین باید ترکهای متحرک با انواعماستیک (ماستیک های پلی یورتان ارجعیت دارند ) و یا مواد الستومری اصلاح گردند .در خصوص ترکهای بدون حرکت ترمیم با مصالح تخصصی پایه سیمانی موثر خواهد بود

. قدم بعدی پس از شناسایی ترکها آماده سازیمی باشد . باز کردن دهانه ترکها و شکل دادن به آنها غیر از تسهیل در انجام عملیاتترمیم موجب خواهد گردید که مساحت درگیر مواد با لبه ترک افزایش یابد

تمیزکردن و زدودن گردخاک مرحله بعدی کار خواهد بود که معمولا با فشار باد(در خصوصماستیکها ) و فشار جت سیال (در خصوص ملاتهای ترمیمی ) انجام خواهد گردید.ادامه کار براساس دستورالعمل تولید کنندهمحصول انتخابی برای اصلاح ترک انجام خواهد گردید.

ترمیمکننده بتن نانو Nano

موادترمیم کننده نانو Nano محصولاتی با مشخصات و مکانیسم ویژه بهمراهچسبندگی فوق العاده زیاد، در تمام محیط های خورنده با  PHهایمختلف قابل استفاده بوده و بهترین محصول برای ترمیم سازه هایی است که در مناطقمرطوب قرار دارند. محصولات نانو می‌تواند تا عمق بیشتر از 150 سانتی متر در ترکهایموئین بتن نفوذ کنند. همچنین ذرات نانو به طور طبیعی برروی میلگردها پوششی ایجادکرده که این عمل بر اساس حفاظت کاتدیک بوده و از فرسایش و خوردگی میلگردها جلوگیریمی‌کنند. از دیگر مزایای مصالح نانو توانایی ترمیم ترکها در سازه های بتنی مسلح،که ترمیم حفره های با عمق بزرگتر از 100 میلی متر و کرمو شدگی بتن و ترمیم گستردهدر مکانهایی که استفاده از قالب امکان پذیر نباشد می‌باشد.

ازجمله کاربردهای دیگر نانو مصالح می‌توان به ترمیم و مقاوم سازی سازه های بتنیمانند پایه و عرشه پل ها، استخرها، مخازن آب، اسکله ها، برج های خنک کننده،پالایشگاه ها و تجهیزات صنعتی و پتروشیمی، مراکز تصفیه آب و فاضلاب و ترمیمساختمانهای تاریخی و بازسازی آثار باستانی اشاره کرد.

ترمیمکننده اپوکسی بتن

ترمیمکننده بتن ملاتی سه جزئی بر پایه رزین اپوکسی می‌باشد که جزء اول رزین اپوکسی بهعنوان پیوند دهنده، جزء دوم هاردنر و جزء سوم فیلر می‌باشد. هاردنرهای مورد استفاده جهت پختن رزینهای اپوکسی معمولا پلیآمینهای آلیفاتیک و آروماتیک می‌باشند.

شرکتکلینیک فنی و تخصصی بتن ایران برای ساخت این ملاتها از رزین هاردنرهای شرکت isonem ترکیهاستفاده می‌کند. ملاتهای بر پایه رزین اپوکسی این شرکت در برابر اسیدهای معدنی باغلظت پایین، قلیاها و نمکها مقاومت بالایی دارند و با توجه به نوع هاردنر مورداستفاده دارای مقاومتهای بسیار متنوعی می‌باشند.  این ملاتهای پلیمری انقباض (Shrinkage) و نشستی در طی زمان عمل آوری ندارند و مقاومت آنها در برابر نفوذروغنها، مایعات و اکثر مواد شیمیایی مورد استفاده در کارگاه های صنعتی، اسکله ها،فرودگاه ها، ساختمان و مخازن بسیار مناسب می‌باشد. تـرمیـم كننــده بتن فاقدكلراید بوده و پس از عملیات ترمیم و مقاوم سازی باعث خوردگی در آرماتورها نمی‌شود.از این مواد همچنین برای ایجاد پوشش FRP لاینینگ ضد خوردگی که دارای مقاومتهای بالایشیمیایی می‌باشد، استفاده کرد.

ملاتترمیمی اصلاح شده با پلیمر

IsonemM 03  یک ملات ترمیماتی پایه سیمانی اصلاح شده باپلیمر و الیاف برای ترمیم سطوح افقی ، قائم و بالای سر می باشد. Isonem M 03 می تواند به همراه چسب اپوکسی پیوند دهندهبتن برای ترمیم های با ترافیک بالا مورد استفاده قرار گیرد.

موارد مصرف  وکاربرد : ازاین محصول می توان در موارد ذیل استفاده نمود :

·       ترمیم بتن های اکسپوز

·       ترمیم و بازسازی ستون ، دیوار و سقف ها

·       ترمیم بتن مخازن آب و فاضلاب

·       ترمیم انواع بتن و ملات های آسیب دیده

·       ترمیم سطوح بتنی پیش از اجرای لایه نهایی کاشی، سرامیک و سنگ

·       ماهیچه کشی و ترمیم درزهای دیوارهای بنایی

مزایا و مشخصات :

·       یک جزئی بوده و برای مصرف صرفا نیاز به افزودن آب می باشد

·       امکان اختلاط با قوام مختلف

·       با توجه به خصوصیات تیکسوتروپ امکان اجرا بر روی سطوح عمودی رادارد

·       امکان اجرا با ضخامت 100 میلمتر در یک لایه

·       غیر خورنده و غیر سمی

·       نفوذ پذیری پایین

·       عدم ترک خوردگی

·       انطباق حرارتی با بتن پایه

·       مقاومت فشاری و مکانیکی مناسب

·       امکان اجرا با تجهیزات شاتکریت

مشخصات فنی :

·       مشخصات ظاهری/ رنگ : پودر خاکستری

·       پایه شیمیایی : ملات پایه سیانی اصلاح شده با پلیمر و الیاف

·       چگالی ملات تازه : 0.1 + 2.00 کیلوگرم در لیتر (در دمای 20 درجهسانتیگراد )

·       اندازه بزرگترین دانه : حداکثر 1.3 میلیمتر

·       ضخامت اجرا : حداقل 10 میلیمتر و حداکثر 100 میلیمتر

·       دمای اجرا : بین 5 تا 30 درجه سانتیگراد

·       خشک شدن : 1 ساعت در دمای بیش از 20 درجه سانتیگراد

·       مقاومت فشاری : هفت روزه 45 نیوتن بر میلیمترمربع – بیست و هشت روزه 55 نیوتنبر میلیمترمربع

·       مقاومت خمشی : هفت روزه 7.5 نیوتن بر میلیمترمربع – بیست و هشت روزه 9.8 نیوتنبر میلیمترمربع

·       مقاومت چسبندگی : بیش از 1.5 نیوتن بر میلیمترمربع

روش مصرف : آماده سازی سطح زیر کار : قبل از اجرا ترمیم ، سطح بتن باید از هرگونه آلودگی ، روغن ، گردو غبار ، بتن سست ، چربی و رنگ ، پاکسازی گردد. جهتافزایش چسبندگی ملات به سطح کار می توان نسبت به اعمال چسب بتن Isonem D 10 با استفاده از قلمو اقدام نمود. در صورتاستفاده از این چسب پیوند دهنده  نیاز بهمرطوب کردن سطح کار نیست.  دمای بستر ومحیط اجرای عملیات باید بین 5 تا 30 درجه سانتیگراد باشد.

نسبت اختلاط : یک کیسه 20 کیلوگرمی Isonem M 03 برای آماده سازی نیازمند 5 تا 5.5  لیتر آب می باشد. نسبت آب به پودر 0.2 تا 0.22و  یا 5-1:4.5 ( براساس وزن ) است.

اختلاط : پودر به میزان صحیح و براساسمشخصات با پیمانه ، به ظرف حاوی آب اضافه می گردد. اضافه کردن پودر باید همزمان باهمزدن آرام صورت گیرد. برای ایجاد مخلوطی همگن و فاقد حباب بیش از حد هوا ، میبایست از همزن برقی با دور پایین ( 500 دور دقیقه ) به مدت در حدود 3 دقیقهاستفاده شود.

روش اجرا: Isonem M 03را می توان با تجهیزات شاتکریت تر ، کاردک و یا ماله اجرا نمود. سطح زیر کار بایدبا استفاده از آب تمیز و مناسب و یا چسب پیوند دهنده مرطوب گردد. در ترمیم های باضخامت بیش از 100 میلیمتر ، Isonem M 03باید در چند لایه اجرا گردد. با فاصله کمی پس از اجرا می توان سطح کار را بااستفاده از ماله چوبی پرداخت و صاف نمود. برای ایجاد سطح نهایی بسیار خوب ،استفاده از Isonem M 03–T توصیه می شود. عملیات ترمیم انجامی باید به مدت هفت روز مطوب نگهداشته شود.

تمیز نمودن ابزار و تجهیزات : برای تمیزنمودن تجهیزات و ابزار ، باید نسبت به شستشوی آنها بلافاصه پس از مصرف با استفادهاز آب اقدام نمود. تمیزنمودن مواد خشک شده صرفا با استفاده از تجهیزات مکانیکی امکان پذیر خواهد بود.

عمل آوری : جهت عمل آوریاستفاده از مواد کیورینگ مناسب و یا سایر روش های عمل آوری استاندارد توصیه میشود. در صورت وجود تابش شدید آب و یا وزش باد ، می بایست دقت بیشتری در حفظ آب به عمل آید.

محدودیت ها و نکاتاجرایی  : 

·       از به کارگیری آب اضافه نسبت به مقادیر توصیه شده پرهیز گردد.

·       باید نسبت به رعایت حداقل های محصول دقت نمود.

·       حداقل و حداکثر های دما در هنگام اجرا باید رعایت شود.

·       دمای کم باعث کند شدن گیرش و دمای بالا باعث تسریع در فرآیند گیرشمی گردد.

·       زمان کارآیی نسبت عکس با دمای محیط دارد.

میزان مصرف : برای ایجاد یک لایه به به ضخامت 1 میلیمتر در مترمربع 2 کیلیوگرم Isonem M 03 مورد استفاده قرار می گیرد. میزان مصرف دقیقملات به شرایط سطح زیر کار، محل ترمیم و روش اجرا بستگی دارد.

بسته بندی :  اینمحصول در کیسه های 20 کیلوگرمی تولید و ارائه می گردد.

انبارداری : در محیط سرپوشیده و به دور از تابش آفتاب و دمای زیاد نگهداریشود. عدم توجه به روش انبارداری صحیح باعث آسیب رسیدن به محصول و یا ظرف آن میگردد .

نکات ایمنی : همانند تمامی محصولات شیمیایی دقت شود تا از تماس با چشمها ، دهان، پوست و مواد غذایی پرهیز گردد ( این دستورالعمل در مورد بخار آن تا زمان خشک شدننیز جاری می باشد ). در صورت تماس با پوست و چشمها بلافاصله آن را تمیز نماید .اگر به طور اتفاقی بلعیده شد . اقدامات پزشکی انجام شود . در ظرف ها را پس ازاستفاده ببندید و برای اطلاع از انبار داری ویژه یا انهدام باقیمانده مواد بهبرشور ایمنی محصول مراجعه نمایید.

تاییدیه کیفیت : تمام محصولاتی که توسط شرکت کلینیک فنی و تخصصی بتن عرضه می گرددمطابق با استانداردهای کیفی بین المللی می باشند.