آزمايش تعيين وزن مخصوص بتن

اين آزمايش براي كنترل صحت طرحمخلوط و يا كنترل يكنواختي اختلاط بتن انجام مي شود كه نياز به پيمانه مخصوص دارد.

اين آزمايش طبق ASTM  C138 يا ISIRI 3521 انجام مي گردد كه با يكديگر تفاوت هائي دارند.

در استاندارد ايران حداقل قطرپيمانه چهاربرابر حداكثر اندازه اسمي سنگدانه و حداقل 150 ميلي متر است و حداقلحجم آن 5 ليتر مي باشد. در حاليكه در ASTM، براي حداكثر اندازه اسمي سنگدانه 25 ميليمتر، حداقل حجم ظرف حدود 5/5 ليتر و براي حداكثر اندازه اسمي 38 ميلي متري حداقلحجم ظرف در حدود 11 ليتر مي باشد.

حجم ظرف بايد با پر كردن آبمقطر در ظرف و توزين آن با دقت بدست آيد. سطح فوقاني بايد با گذاشتن شيشه در بالايظرف (پيمانه) تنظيم شود كه خالي نماند يا آب اضافي نداشته باشد. با كنترل دماي آبمقطر و داشتن چگالي آب مقطر در اين دما، حجم آب مقطر داخل ظرف بدست مي آيد.

بتن را در قالب هاي كوچكتر از14 ليتر بايد در سه لايه با ارتفاع تقريباً مساوي ريخت و با ميله يا ويبراتور متراكمنمود. براي اسلامپ كمتر از 25 ميلي متر ويبراتور خرطومي يا ميز ويبره ضرورت داردامام براي بتن هاي خشك روش كار متفاوت است و بكارگيري انرژي زياد به همراه فشارضروري است.

براي اسلامپ 25 تا 75 ميلي متر،بكارگيري ميله يا ويبراتور امكان پذير است و براي اسلامپ بيشتر از 75 ميلي متر،صرفاً از ميله به قطر 16 ميلي متر و طول 60 سانتي متر استفاده مي شود. در هر لايه25 ضربه زده مي شود.

پس از تراكم هر لايه با چكشلاستيكي با وسيله مناسب ديگر 10 تا 15 بار به بدنه قالب حاوي بتن ضربه زده مي شودو سپس لايه بعدي متراكم مي گردد. هر لايه با زدن ميله به نحوي كه حدود 25 ميلي متردر لايه زيرين فرود رود متراكم مي شود.

بتن آخرين لايه بايد چنان ريختهشود كه پس از تراكم، كمبود بتن وجود نداشته باشد و بتن اضافي با خط كش سرزنبرداشته شود و سطح مزبور صاف شود. بتن اضافي نبايد از 5 ميلي متر تجاوز نمايد.

وزن مخصوص بتن متراكم تازه طبقاستاندارد ايران با دقت10 كيلوگرم بر متر مكعب گزارش مي شود.

با توجه به وزن مخصوص و ميزانبازدهي بتن و وزن مخصوص بتن بدون هوا مي توان درصد هواي تقريبي بتن متراكم رامحاسبه نمود.