لیست قیمت فروش انواع افزودنی های بتن
کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران ، مرجع جامع خدمات مشاوره ، بازرگانی ، آموزش و مهندسی بتن ایران ، تولید کننده انواع افزودنی هایبتن ، گروت ، زودگیر و دیرگیر کننده بتن ، مواد آب بند کننده بتن و ...
امروز افزودنی های بتن به لحاظ تامین خصوصیات وشرایط اجرایی و افزایش دوام سازه های بتنی مصرفی روز افزودن در احداث سازه هایبتنی دارد. شما می توانید برای مشاوره ، اخذ مشخصات فنی ،دریافت لیست قیمت انواع افزودنی ها و فوق روان کننده بتن و نیز خرید افزودنی بتن ، بخش بازرگانی کلینیک فنی وتخصصی بتن ایران ( 44618462-44618379 ) تماسحاصل فرماید.
DEZOBUILD D-20
فوق روان کنندهبتن بر پایه کربوکسیلات اتر با خواص روان کننده بالا و افزایش مقاومت
شرح محصول :
DEZOBUILD D-20 ، فوق روان کننده ای از نسل سوم بر پایه تکنولوژی پلی کربوکسیلات اترمی باشد.. این محصول برای ساخت بتن با بیشترین کاهش نسبت آب و کسب مقاومت بالا درسنین اولیه ، با حفظ اسلامپ در زمان کوتاه طراحی و تولید گردیده است. DEZOBUILD D-20 قابلیت کاهش آب اختلاط بتنرا تا 35 % با اسلامپ ثابت دارد که همین امر عامل افزایش مقاومت فشاری در سنیناولیه و نهایی و همچنین دوام بتن می گردد.
نحوه اثرگذاری :
DEZOBUILD D-20 دارای مکانیسم اثر گذاری بهدو صورت به شرح ذیل می باشد :
- ایجاد غشاء بر روی سطح ذرات سیمان نموده و ممانعت فضایی ناشی از ضخامت لایه جذب شده ، از تجمع ذرات سیمان جلوگیری می کند.
- ایجاد نیروی دافعه بین ذرات سیمان ناشی از جذب ذرات پلیمر و تشکیل بارهای همنام .
کاربرد و موارد استفاده :
DEZOBUILD D-20 برای استفاده در انواع بتناز جمله بتن های خودتراکم، بتن ریزی درتراکم بالای میلگرد، بتن های پمپی ، بتنپیش ساخته ، بتن حاوی پوزولان، بتن پیش تنیده، بتن ریزی زیر آب ، بتن های اکسپوز وتزئینی ، بتن های کف سازی ، بتن های صنعتی و ... مناسب می باشد.
مزایای DEZOBUILDD-20 :
- تولید بتن چسبنده ، بدون جداشدگی در نسبت های پایین آب به سیمان
- تولید بتن با اسلامپ بالا با نسبت آب به سیمان پایین
- کسب مقاومت بالا در سنین اولیه و نهایی
- کاهش زمان بتن ریزی و هزینه های اجرایی
- قالب برداری سریع
- کاهش نفوذپذیری در برابر آب ، کلراید ، سولفات به دلیلی کاهش نسبت آب به سیمان
- افزایش مقاومت سایشی و افزایش دوام در سیکل های یخ و ذوب به دلیل نسبت پایین آب به ترکیبات سیمان
مطابقت با استاندارد :
- ASTM C494 TYPE F
- EN 934-2-TABLE 3.1/3.2
- ISIRI 2930 –TABLE 3/4
خصوصيات فيزيكي و شيميايي :
ترکیبات شیمیایی |
کوپلیمرهای اصلاح شده پلی کربوکسیلیک اسید |
رنگ |
قهوه ای تیره |
طبیعت یونی |
آنیونی |
حالت فیزیکی |
مایع |
کلراید ( PPM ) |
حداکثر 500 |
وزن مخصوص ( کیلوگرم بر لیتر ) در دمای 20 درجه سانتیگراد |
0.02+- 1.08 |
میزان مصرف :
- DEZOBUILD D-20 قابل استفاده به میزان 0.3 تا 1 درصد نسبت به وزن ترکیبات سیمانی می باشد.
- میزان مصرف با توجه به طرح اختلاط و خصوصیات مورد نیاز تعیین می شود.
- پیشنهاد می شود جهت تعیین میزان مصرف DEZOBUILD D-20 و تاثیر آن بر روی خواص بتن تازه و سخت شده مانند کارایی ، حفظ کارایی ، گیرش و مقاومت های اولیه و نهایی تست هایی در محل کارگاه و با مصالح و شرایط موجود انجام شود.
روش استفاده :
- آماده مصرف و با هر نسبتی با آب مخلوط می شود.
- هم زمان با آب اختلاط به میکسر میتوان اضافه کرد.
- به طور مستقیم به سیمان و ترکیبات خشک افزوده نشود.
- DEZOBUILD D-20 را در پایان عمل اختلاط میتوان به میکسر بچینگ و یا به داخل تراک میکسر افزود. در این حالت به ازاء هر مترمکعب یک دقیقه اختلاط با دور تند انجام شود.
سازگاری با ترکیبات سیمان :
مناسب برای استفاده با انواع سیمان و یاترکیبات جایگزین سیمانی از جمله : خاکستر بادی میکروسیلیس و سرباره می باشد.
سازگاری با افزودنی های دیگر :
- با سایر افزودنی ها از پیش مخلوط یا مصرف نشود مگر آنکه تولید کننده مجاز بداند.
- توصیه می شود که در چنین شرایطی با واحد فنی شرکت رایحه بتن سبز ( کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران ) مشورت شود.
بسته بندی :
DEZOBUILD D-20 در گالن های 20 ، بشکه های220 و مخازن 1100 کیلوگرمی عرضه می گردد.
انبار داري :
توصیه می شود که انباداری در دمای 5 تا 40درجه سانتیگراد به دور از تابش مستقیم آفتاب باشد. در صورت یخ زدگی دمای مواد رابالا آورده تا ذوب شود و سپس توسط یک میکسر مخلوط شود.
عمر نگهداري :
در صورت حفظ و نگهداری در شرایط مناسبپیشنهادی و در بسته بندی اولیه تا 12 ماه قابل نگهداری می باشد.
ایمنی :
DEZOBUILD D-20 ماده ای کم ضرر می باشد. درشرایط عادی آسیبی به پوست نمی رساند. اما به عنوان یک ترکیب شیمیایی و رعایت موارداحتیاطی برای جلوگیری از تماس با پوست و با چشم از دستکش های محافظ و عینکاستفادهشود و یا پس از تماس مستقیم با پوست و یا چشم با آب شسته شود.
خدمات فني :
بخش فني شرکت رایحه بتن سبز ( کلینیک فنیو تخصصی بتن ایران ) در جهت ارائه مشاوره فنی مربوط به بتن و بتن ریزی و نحوهاستفاده صحیح از مواد خود در کارگاه آماده همکاری و انجام خدمات می باشد.
انواع افزودنیها و اثرات آن بر خواص بتن و توصیههای اجرایی مصرف آنها
عناوین مطالب مطروحه
- مقدمه
- ویژگیهای بتن مطلوب در حاشیه خلیج فارس
- نیازمبرم به تغییر کیفیت بتن آماده معمولی در حاشیه خلیج فارس
- نقشمواد افزودنی در بتن های حاشیه خلیج فارس
- نقشمواد روان کننده و آشنایی گسترده تر با آن ها در بتن های حاشیه خلیج فارس
- نقشمواد دیرگیرکننده در بتن های حاشیه خلیج فارس
- نقشمواد پودری معدنی (پوزولان ها و روباره ها) در بتن حاشیه خلیج فارس
- نقشمواد بازدارنده خوردگی در بتن های حاشیه خلیج فارس
- نقشمواد آب بندکننده و یا دافع آب در بتن های حاشیه خلیج فارس
- نقشمواد حفاظت کننده سطحی در سازه های بتنی حاشیه خلیج فارس
مقدمه
- لزوممصرف افزودنی برای بهبود کیفیت بتن و بالا بردن مقاومت، دوام و نفوذپذیری
- نیاز بهبتن با دوام و نفوذناپذیر در حاشیه خلیج فارس بویژه در مورد بتن مسلح
- وجودمشکل خوردگی میلگردهای بتن در حاشیه خلیج فارس
- عدمامکان ساخت بتن مطلوب بدون مصرف افزودنی های مختلف و ضروری
- وجودمشکلات اجرایی منجمله گرمی هوا
- عدمامکان رفع مشکلات اجرایی بدون مصرف افزودنی های لازم
- امکانافزایش عمر مفید سازه های بتنی با افزودنی ها
- گستردگیاستفاده از بتن آماده و مشکلات آن
ویژگی های بتن مطلوب در حاشیه خلیج فارس
ویژگی هایبتن مطلوب می تواند مربوط به موارد زیر باشد:
الف:ویژگی های ضابطه ای بتن مسلح (قسمت روی میلگرد)
- کیفیتمصالح سنگی از نظر مکانیکی و وجود مواد زیان آور بویژه یون کلرید
- ویژگیهای هندسی و شکلی مصالح سنگی مانند محدودیت حداکثر اندازه اسمی 20 میلیمتر وشکستگی درشت دانه ها
- دانهبندی مصالح سنگی: بافت دانه بندی متوسط تا نسبتا ریز
- کیفیتسیمان: مصرف سیمان هایی با C3A بیشتر از 5 و کمتر از 8 درصد
- کیفیت آب: محدودیت مواد زیان آور بویژه یون کلرید
- نسبت های اختلاط: محدودیت حداکثر نسبت آب به سیمان(45/0 و 4/0)، محدودیت حداقل و حداکثر عیار سیمان (حداقل 350 طبق آبا و 325 تا 375طبق آیین نامه پایایی)
- کارآیی: نیاز به روانی 75 تا 150 میلیمتر در غالب مواردبجز بتن ترمی یا برخی قطعات پیش ساخته
- نوع و نحوه ریختن و تراکم: بتن ریزی بدون جداشدگی وتراکم مناسب
- نحوه عمل آوری: عمل آوری مناسب و ترجیحا با رطوبترسانی به مدت کافی
- دما در هنگام ریختن: حداکثر 30 یا 32 درجه
ب: ویژگیهای عملکردی بتن مسلح (قسمت روی میلگرد)
- مقاومتفشاری 28 روزه بتن: حداقل رده C35 طبق آبا یا حداقل رده C30 تا C40 در آیین نامه پایایی
- جذب آب نیم ساعته بتن 28 روزه (BS1881:Part 122): حداکثر2 تا 3 درصد
- عمق نفوذ آب تحت فشار بتن 28 روزه (EN12390: Part 8): حداکثر10 تا 30 میلیمتر
- شاخص عبور جریان الکتریکی در بتن 28 روزه (ASTMC1202): حداکثر2000 تا 3000 کولمب
- مقاومت ویژه الکتریکی 28 روزه: حداقل 50 تا 100 اهممتر
- ضریب جذب آب مویینه (روش Rilem): حداکثر 7/0 تا 9/0 میلیمتر بر جذر زمانبرحسب ساعت
- جذب آب سطحی اولیه (ISAT) (BS 1881:Part 208):
حداکثر 25/0 تا 5/0 میلیمتر بر مترمربع در ثانیه (در10 دقیقه اول)
حداکثر 15/0 تا 3/0 میلیمتر بر مترمربع در ثانیه (در30 دقیقه)
حداکثر 1/0 تا 2/0 میلیمتر بر مترمربع در ثانیه (دریک ساعت)
حداکثر 075/0 تا 15/0 میلیمتر بر مترمربع در ثانیه(در 2 ساعت)
- ضریب نفوذ گاز اکسیژن (روش Cembureau): حداکثر 17-10 تا 17-10×5مترمربع
- ضریب انتشار یون کلرید در بتن: حداکثر 30 تا 150میلیمتر مربع در سال
- جذب آب نهایی (ASTM C642): حداکثر 4 تا 6 درصد
نیاز مبرم به تغییر کیفیت بتن های آماده معمولی در حاشیه خلیج فارس
با توجهبه ویژگی های بتن مطلوب نمی توان از بتن های آماده معمولی در حاشیه خلیج فارساستفاده کرد.
وضعیتفعلی و مطلوب را می توان بصورت زیر مقایسه کرد:
وضعیتفعلی بتن های آماده
- فروشبتن براساس عیار سیمان
- فروشبتن براساس مقاومت های 28 روزه استوانه ای در حد 20 و 25 مگاپاسکال (25 و 30مکعبی)
- استفادهاز سنگدانه با حداکثر اندازه اسمی 25 میلیمتر و دانه بندی متوسط تا درشت
- عدممحدویت نسبت آب به سیمان و نامشخص بودن آن
- عدمتوجه به روانی مطلوب و افزودن آب در پای کار به علت کارآیی کم
- حمل درفواصل طولانی در هوای گرم بدون توجه به زمان گیرش اولیه
- عدموجود محدودیت برای دمای بتن در هنگام ریختن
- عدمکنترل جدی میزان یون کلرید بتن
- عدمتوجه به نوع سیمان مصرفی
- عدمتوجه به محدودیت های عیار سیمان
- عدمبکارگیری افزودنی های فوق روان کننده، کندگیرکننده و میکروسیلیس و غیره
وضعیتمطلوب بتن های آماده
- فروشبتن براساس رده های مقاومتی 28 روزه استوانه ای 30 تا 40 مگاپاسکال (35 تا 45مکعبی)
- رعایتحداکثر اندازه اسمی 20 میلیمتر و دانه بندی متوسط تا نسبتا ریز
- استفادهاز شن نیمه شکسته یا شکسته و ترجیحا ماسه گردگوشه
- رعایتنسبت آب به سیمان 4/0 یا 45/0
- درنظرگرفتن روانی مطلوب با توجه به نوع قطعه و وسیله بتن ریزی
- رعایتمحدودیت های عیار سیمان بویژه حداکثر عیار سیمان
- توجه بهفاصله زمانی حمل و استفاده از کندگیرکننده بویژه در هوای گرم
- توجه بهحداکثر دمای مجاز در هنگام ریختن بتن و مسلما ساخت بتن خنک در کارخانه
- کنترلمقدار یون کلرید موجود در بتن مسلح
- استفادهاز سیمان های مناسب و مجاز برای بتن مسلح
-بکارگیری روان کننده یا فوق روان کننده
- استفادهاز دوده سیلیسی و فوق روان کننده
نقش مواد افزودنی در بتن های حاشیه خلیج فارس
- برایدستیابی به بتن مطلوب و اجرای مناسب نیاز به افزودنی های مختلفی احساس می شود.
- برایتامین روانی با وجود کاهش نسبت آب به سیمان نیاز به روان کننده یا فوق روان کنندهوجود دارد.
- امروزهمواد روان کننده یا فوق روان کننده معمولا به افزایش مقاومت و دوام بتن منجر میشود.
- برایاجرای بهتر و دیرگرفتن بتن نیاز به مواد کندگیرکننده وجود دارد.
- گاهبرای کاهش نفوذ یون کلرید و رطوبت در بتن نیاز به مصرف پوزولان های طبیعی و مصنوعیمناسب یا سرباره ها وجود دارد.
- دودهسیلیسی می تواند به شدت از نفوذ یون کلرید و خوردگی میلگردها بکاهد.
-بکارگیری دوده سیلیسی نیازمند بکارگیری فوق روان کننده بیشتری می باشد.
- امروزهدر برخی پروژه ها از مواد بازدارنده خورندگی در بتن استفاده می شود.
- نقشبرخی مواد آب بندکننده و یا دافع آب در بتن در کاهش خوردگی میلگردها روشن نیست امابنظر می رسد کاهش نفوذ رطوبت و یون کلرید در بتن در اکثر موارد مثبت باشد.
- برخیمواد هرچند افزودنی محسوب نمی شود اما کمک مهمی را به انجام می رسانند مانند موادیکه برای پوشش روی میلگردها و یا پوشش سطحی بتن بکار می روند.
نقش مواد روان کننده در بتن های حاشیه خلیج فارس و آشنایی گسترده تر با آنها
- موادروان کننده معمولا پیوند اجزای بتن با یکدیگر و سایر اجزا را در بتن تازه کاهش میدهند.
- موادروان کننده به توزیع سیمان و مواد پودری ریز در بتن کمک می کنند.
- موادروان کننده موجب روان تر شدن بتن می گردند.
- موادروان کننده می تواند به کاهش آب بتن منجر شود بدون اینکه روانی افزایش یابد.
- موادروان کننده می تواند به کاهش نسبت آب به سیمان بتن منجر شود بدون اینکه روانی وعیار سیمان افزایش یابد.
- موادروان کننده می تواند به افزایش مقاومت و دوام و نفوذناپذیری بتن منجر شود حتی اگرنسبت آب به سیمان کاهش نیابد.
- موادروان کننده می تواند موجب کاهش مصرف سیمان با حفظ روانی بتن گردد.
- موادروان کننده می تواند به کاهش جمع شدگی و افزایش مقاومت و دوام و نفوذناپذیری بتنبدلیل کاهش مصرف سیمان با وجود ثابت بودن نسبت آب به سیمان منجر شود.
- موادروان کننده می تواند در یک زمان به کاهش نسبت آب به سیمان، کاهش عیار سیمان وافزایش روانی منجر گردد و موجب افزایش مقاومت، دوام، نفوذناپذیری و کاهش جمع شدگیشود.
مثال هاییاز طرح مخلوط بتن در حاشیه خلیج فارس
مثال1:بکارگیری بتن در یک سازه بسیار نزدیک به ساحل یا در منطقه جزر و مد و یا بالای سطحآب بدون میکروسیلیس
مثال2:بکارگیری بتن در یک سازه بسیار نزدیک به ساحل یا در منطقه جزر و مد و یا بالای سطحآب با میکروسیلیس
مثال3:بکارگیری بتن در یک سازه با فاصله متوسط از ساحل بیرون خاک و یا درون خاک درنزدیکی ساحل و یا درون آب دریا
- در اینمثال ها که نسبتا واقعی هستند نشان داده می شود که چگونه نیاز به مصرف موادافزودنی روان کننده یا فوق روان کننده وجود دارد.
- در اینمثال ها سعی شده از آنچه در آیین نامه پایایی بتن ایران آمده است کاملا تبعیت شود.
آشنایی گسترده تر با روان کننده ها
روانکننده های معمولی Placticizers (P) or Water Reducing Agents (WRA)
- روانکنندههای معمولی بیش از نیم قرن سابقه دارند. این موادمعمولاً به صورت لیگنوسولفونات ها در بازار ایران وجود دارد.
- روانکنندههایمعمولی باید حداقل 5 درصد از آب بتن را با حداقل میزان مصرف پیشنهادی کاهش دهند.
- روانکنندههایمعمولی حداکثر می توانند 12درصد از آب بتن را با حداکثر میزان مصرف پیشنهادی کاهشدهند.
- روانکنندههایمعمولی غالبا نقش کندگیرکننده را نیز دارامی باشند.
- روانکنندههایمعمولی ممکن است تا حدودی حبابزایی داشته باشند.
- میزانمصرف پیشنهادی روانکنندههای لیگنوسولفوناتی بین 2/0 تا 1درصد وزنی سیمان است.
- غلظتمواد پودری روانکنندههای معمولی باید در حدود 38 تا 42 درصد وزن مایع باشد و دراین حالت چگالی آن 17/1 تا 20/1 کیلوگرم بر لیتر است.
- مادهلیگنوسولفوناتی دارای رنگ قهوه ای تیره با بوی تند زننده الکلی می باشد.
- موادروانکننده معمولی غالبا دارای افت اسلامپ کمی هستند و برای مدت بیشتری می توانندحفظ روانی نمایند.
- قیمتروانکننده معمولی مایع با غلظت معمول امروزه در محدوده 550 تا 650 تومان به ازایهر کیلو می باشد.
- باافزودن برخی افزونه ها به مواد روانکننده معمولی می توان بر حبابزایی، گیرش و حفظروانی آن تاثیر گذارد.
روانکنندههایقوی یا فوقروانکنندهها
Super Placticizers(SP), High Range Water Reducing Agents (HRWRA)
- فوق روانکنندهها باید دست کم 12 درصد از آب بتن را با حداقلمیزان مصرف پیشنهادی کاهش دهند.
- روانکنندههایقوی دارای دسته بندی های مختلفی از نظر نوع مواد متشکله هستند. سابقه برخی از اینمواد بیش از روانکنندههای معمولی و سابقه بعضی از آنها کمتر از دو دهه است.
- فرمآلدئید نفتالین سولفوناته فشرده از جمله فوق روانکنندههای قدیمی است که معمولابه نام مواد نفتالینی شناخته می شود.
- فرمآلدئید نفتالین سولفوناته فشرده دارای رنگقهوه ای تیره است و ذاتا کندگیر می باشد.
- غلظتفرم آلدئید نفتالین سولفوناته فشرده پودری در حدود 33 تا 37 درصد وزن مایع می باشدو در این حالت چگالی آن بین 16/1 تا 18/1 کیلوگرم بر لیتر است.
- میزانمصرف پیشنهادی فوق روانکننده نفتالینی بسته به غلظت آن بین 3/0 تا 5/1 درصد وزنسیمان است.
- حداکثر کاهش آب فوق روانکننده نفتالینی درحدود 22درصد به ازای حداکثر میزان مصرف پیشنهادی می باشد.
- افتروانی فوق روانکننده نفتالینی متوسط می باشد و بهرحال باید مدنظر قرار گیرد.
- قیمتفوق روانکننده نفتالینی با غلظت متعارف و بسته به میزان کندگیری یا حفظ روانی بین950 تا 1150 تومان به ازای هر کیلو می باشد.
- باافزودن برخی مواد به فوق روانکننده نفتالینی می توان بر زمان گیرش و حفظ روانی آنتاثیر گذاشت.
- فرمآلدئید ملامین سولفوناته فشرده از جملهفوق روان کننده های نسبتا قدیمی هستند که معمولا به نام ملامینی شناخته می شود.
- فرمآلدئید ملامین سولفوناته فشرده پودریدارای رنگ سفید و مایع آن بیرنگ متمایل به شکری است.
- فرمآلدئید ملامین سولفوناته فشرده ذاتا اززودگیری برخوردار است و افت اسلامپ آن زیاد می باشد.
- غلظت مواد پودری ملامینی بین 20 تا 35 درصد وزنیمایع آن می باشد و چگالی آن بین08/1 تا 12/1 می باشد.
- با افزودن مواد کندگیرکننده و برخی افزونه های دیگرمی توان زمان گیرش را زیادتر و افت اسلامپ آن را کمتر نمود.
- در مواردی که فاصله زمانی ساخت با حمل بتن زیاد استبهتر است این مواد را مصرف ننمود.
- حداقل درصد کاهش آب این مواد به ازای حداقل میزانمصرف پیشنهادی نباید کمتر از 12درصد باشد.
- حداکثر درصد کاهش آب مواد ملامینی ممکن است به بیشاز 25 درصد بالغ شود.
- مواد پودری ملامینی در ایران ساخته می شود و بدیندلیل قیمت واحد آن عملا در حد روان کننده های معمولی است.
- قیمت مواد ملامینی مایع ایرانی بسته به غلظت آن بین650 تا 800 تومان به ازای هر کیلو می باشد. قیمت نوع خارجی آن در حدود 30 تا 50درصد بالاتر است.
- میزان مصرف مواد ملامینی مایع بسته به غلظت آن بین5/0 تا 5/3 درصد می باشد.
- پلیکربوکسیلاتها یا مواد پلی کربوکسیلیک اتری ازجمله فوق روان کننده های جدیدتر می باشند.
- مواد پلیکربوکسیلاتی بصورت مایع و به رنگهای طوسییا زرد کدر به بازار عرضه می شود.
- مواد پلیکربوکسیلاتی معمولا بصورت خنثی می باشند ومی توان آنرا زودگیر یا کندگیرتر نمود.
- مواد پلیکربوکسیلاتی معمولا از افت اسلامپ متوسطیبرخوردار است که می توان مدت حفظ اسلامپ را افزایش داد.
- حداقل درصد کاهش آب این مواد به ازای حداقل میزانمصرف پیشنهادی نباید کمتر از 12 درصد باشد.
- حداکثر درصد کاهش آب این مواد به ازای حداکثر میزانمصرف پیشنهادی به حدود 35 درصد می رسد.
- میزان مصرف این مواد بین 3/0 تا 5/1 درصد پیشنهادمی شود.
- قیمت پلی کربوکسیلات ها بسته به نوع و غلظت آن بین2500 تا 3200 تومان به ازای هرکیلو می باشد.
- چگالی پلی کربوکسیلات ها بین 05/1 تا 1/1 کیلوگرمبر لیتر می باشد.
- آکریلات ها از جمله فوق روان کننده های جدید هستندکه کمتر در ایران مصرف می شود.
- آکریلات ها بصورت مایع شیری رنگ هستند.
نقش مواد دیرگیرکننده (Retarders) در بتن های حاشیه خلیج فارس
- اینمواد مجازند زمان گیرش بتن را به میزان حداکثر 4ساعت به تاخیر اندازند.
- اینمواد می توانند موجب حفظ اسلامپ در طول حمل و عملیات بتن ریزی شوند.
- اینمواد می توانند سرعت هیدراسیون را در ابتدای کار کاهش و سرعت گرمازایی را کم کنندو به بتن ریزی های حجیم تا حدی کمک نمایند تا دمای مغز بتن آرام تر بالا رود وفرصت تبادل بیشتری بوجود آید و تنش های حرارتی کمتر گردد.
- وقتیفاصله زمانی حمل و مدت بتن ریزی یک محموله بطول میانجامد بهتر است از مواددیرگیرکننده استفاده کرد.
- درصورتی که در مناطق گرم و خشک، بتن ریخته شده با تاخیر در گیرش مواجه شود احتمالترک خوردگی ناشی از جمع شدگی خمیری بدلیل تبخیر افزایش می یابد.
- مواددیرگیرکننده موجود در بازار ایران عمدتا از نوع لیگنوسولفونات ها یا گلوکونات ها ویا فسفات کلسیم می باشد که گلوکونات ها عملکرد بهتری دارند.
نقش مواد پودری معدنی (پوزولان ها وروباره ها) در بتن حاشیه خلیج فارس
پوزولانها
- پوزولان ها با آهک هیدراته (هیدروکسید کلسیم) ترکیب می شوند وماده پرکننده و چسباننده بوجود می آورند که نفوذپذیری را کم کرده و pH خمیرسیمان را نیز کاهش می دهند. اغلب پوزولان ها دوام در برابر سولفات ها را بهبودمی بخشند.
- پوزولانها به صورت های طبیعی (خام یا کلسینه) و یا مصنوعی هستند.
- پوزولانهای طبیعی ایران عمدتا بصورت توف ها یا خاکسترهای آتشفشانی در تولید سیمان بکار میروند و کمتر بصورت افزودنی در بتن استفاده می شود. سیمان های پرتلند پوزولانیایران حاوی حداکثر 15 درصد از این نوع پوزولان ها می باشند.
- وجودحداکثر 15 درصد پوزولان طبیعی در سیمان آمیخته، تاثیر کمی بر کیفیت مقاومتی ودوامی بتن در دراز مدت دارد.
- مصرفپوزولان های طبیعی می تواند مصرف آب بتن را بیشتر کند که تاثیر منفی بر مقاومت ودوام را می تواند به همراه داشته باشد.
- مصرفپوزولان های طبیعی می تواند افت اسلامپ بیشتری را بوجود آورد که مثبت تلقی نمیشود.
- افزایشپوزولان طبیعی (بیش از 15 درصد) بر مقاومت های کوتاه مدت و میان مدت تاثیر منفی میگذارد اما ممکن است برای دراز مدت مطلوب باشد.
- مصرفپوزولان طبیعی بیش از 30 یا 35 درصد ممکن است مفید نباشد و آهکی برای ترکیب یافتنشود و مقاومت های دراز مدت نیز افت کند.
- مهمترین پوزولان های مصنوعی مصرفی در ایران، دودهسیلیسی و خاکستر بادی هستند.
- دودهسیلیسی در سه کارخانه در ایران تولید می شود اما خاکستر بادی مصرفی از خارج واردمی گردد و بیشترین مصرف آنها در حاشیه خلیج فارس می باشد.
- دودهسیلیسی عمدتا مربوط به غبار کارخانه های فروآلیاژ یا فروسیلیس است که ذرات بسیارریز تقریبا کروی شکل دارد و از نوع سیلیس آمورف (غیر بلوری) است.
- درصورتپودر کردن سنگ های سیلیسی بصورت خیلی ریز و میکرونیزه، میکروسیلیس حاصل نمی شود وفروش این مواد بعنوان میکروسیلیس یک نوع کلاهبرداری رایج تلقی می شود.
- ذراتمیکروسیلیس معمولا در محدوده 05/0 تا 2/0 میکرون می باشد و سطح ویژه آن بین 13 تا30 مترمربع در هر گرم می باشد (ریزی سیمان 3/0 مترمربع در هر گرم).
- واکنش دودهسیلیسی با آهک خمیر سیمان سریع تر از سایر پوزولان های طبیعی و مصنوعی است.بنابراین دیرگیری در بتن حاوی دوده سیلیسی عملا دیده نمی شود.
- بتنحاوی دوده سیلیسی چسبنده تر، چسبناک تر وآب انداختن و جداشدگی کمتر می گردد.
- امکانترک خوردگی ناشی از تبخیر در بتن میکروسیلیس دار بیشتر می شود و نیاز به حفاظترطوبتی بیشتری دارد.
- مقاومتهای کوتاه مدت و میان مدت بتن میکروسیلیس دار بیشتر می شود اما تاثیر آن در درازمدت روشن نیست.
-نفوذپذیری بتن میکروسیلیس دار کمتر می شود و مقاومت الکتریکی ویژه بتن بیشتر میگردد و یون کلرید کمتر نفوذ می کند.
- دوامبتن میکروسیلیس دار در برابر برخی سولفات ها محل تامل و اختلاف است.
- وجودمیکروسیلیس، مصرف آب بتن را بشدت بالا می برد.
- امکانبکارگیری میکروسیلیس بدون فوق روان کننده امکان پذیر نیست.
- مصرفمیکروسیلیس پودری در اختلاط بتن در بسیاری از موارد نتیجه مثبتی را ببار نمی آورد.
- بهتراست دوغاب یا ژل میکروسیلیس را در ساخت بتن بکار برد.
-بکارگیری 6 تا 8 درصد دوده سیلیسی (جایگزین سیمان) در بتن توصیه می شود.
- مصرفکمتر از 5 درصد دوده سیلیسی نتیجه مثبتی ببار نمی آورد و مصرف بیش از 10درصد ازنظر فنی و اقتصادی توصیه نمی گردد.
-میکروسیلیس برای جلوگیری یا کنترل انبساط ناشی از واکنش قلیایی با سنگدانه هایواکنش زا مفید است.
-میکروسیلیسی که بخوبی در بتن پخش نشده و بصورت کلوخه در آید می تواند در اثر واکنشبا قلیاییها انبساط مخرب بوجود آورد.
- میکروسیلیس کار پمپاژ را مشکل می کند و موجب سایش وسائل و تجهیزات میگردد.
- برخیمعتقدند که غبار میکروسیلیس در کارگاه می تواند بر سلامتی افراد تاثیر منفی گذارد.
- قیمت هرکیلو میکروسیلیس در ایران حدود 300 تومان می باشد (بدون هزینه بسته بندی و حمل)
- خاکستربادی، خاکستر سیلیسی آمورف کوره ذغال سنگ است که کروی شکل بنظر می رسد و از دهانهدودکش کوره خارج می شود.
- اندازه ذرات خاکستر بادی بین 10 تا 40میکرون است که انواع ریزتر نیز دارد.
- سطحویژه خاکستر بادی معمولی بین 4/0 تا 7/0 مترمربع در هر گرم است که در انواع ریزممکنست به شدت افزایش یابد.
- در سایرکشورهایی که نیروگاه زغال سنگی دارند، خاکستر بادی قابل توجهی حاصل می گردد و درساخت سیمان آمیخته و یا بصورت افزودنی بکار می رود.
- مصرفخاکستر بادی موجب دیرگیری بتن، کاهش مقاومت اولیه، کاهش سرعت گرمازایی، کاهشنفوذپذیری و افزایش دوام در محیط های سولفاتی و حاوی کلرید می گردد و انبساط مخربمربوط به واکنش سنگدانه و قلیایی ها را کنترل می کند و مقاومت دراز مدت را بالا میبرد.
- مصرف 15تا 25 درصد خاکستر بادی جایگزین سیمان در بتن در حاشیه خلیج فارس توصیه می شود امامصرف بیشتر از 30 درصد نمی تواند کمکی به بالا بردن هرچه بیشتر کیفیت بتن نماید.
- مصرفخاکستر بادی ممکن است به کاهش آب مصرفی بتن نیز منجر گردد.
- پمپکردن بتن حاوی خاکستر بادی بخوبی انجام می شود و سایش وسائل و تجهیزات مشاهده نشدهاست.
- قیمت هرکیلو خاکستر بادی معمولی در مبدا 30 تا 60 تومان و در حاشیه خلیج فارس 80 تا 120تومان می باشد. خاکستر بادی خیلی ریز کیلویی 100 تا 120 تومان در مبدا و در جنوبایران 200 تا 250 تومان تمام می شود.
روباره ها(سرباره ها)
- سرباره های اغلب کورههای ذوب فلزات می تواند به عنوان ماده سیمانی جایگزین سیمان بکار رود. معمول ترینسرباره مصرفی، سرباره کوره بلند ذوب آهن است که در ایران نیز تولید می شود.
- در ایران از سرباره برای ساخت سیمان آمیخته سربارهای استفاده می شود و کمتر به عنوان افزودنی بکار می رود.
- روباره ها به عنوان ماده سیمانی در محیط قلیایی(آهک دار) مانند سیمان با آب ترکیب می شود و ماده پرکننده و چسباننده ایجاد می کندولی آهک را مصرف نمی کند.
- روباره ها بر خلاف پوزولان ها، PH و قلیائیت محیط را پایین نمی آورد. به هرحال سرباره باید آمورف باشد و زود سرد شود.
- بهتر است مصرف روباره ها به عنوان افزودنی جایگزینسیمان بیش تر از 25 درصد وزن مواد چسبناننده باشد و می تواند بیش از 50 درصد نیزبکار رود.
- ایجاد کندگیری در بتن، کاهش جزیی مقاومت های اولیهو بهبود مقاومت های دراز مدت، کاهش گرمازایی و سرعت گرمازایی، کاهش نفوذپذیری وافزایش دوام در محیط های سولفاتی و کلریدی و کاهش انبساط مخرب مربوط به واکنشسنگدانه و قلیایی از جمله خواص سرباره در بتن است.
- سرباره با ریزی 4/0 تا 7/0 مترمربع در هر گرم بکارمی رود و اندازه ذرات آن تا حدودی ریز تر از سیمان است.
- در محیط خلیج فارس وجود سرباره ها در بتن مفید بودهاست و خوردگی میلگردها را کم کرده است.
- مصرف آب در بتن حاوی سرباره چندان دستخوش تغییر نمیگردد.
- بکارگیری سرباره ها به همراه پوزولان ها نیز تاثیرمثبتی را در این مناطق نشان داده است.
2-1 روانکنندههای معمولی (کاهندههای آب معمولی)
2-1-1- تعریف
روانکنندههای (کاهندههای آب) موادی هستند که میتوانندمقدار آب لازم مخلوط بتن را برای رسیدن به یک کارایی معین در مقایسه با بتن شاهدکاهش دهند. همچنین قادر هستند مقدار کارایی مخلوط را بدون نیاز به تغییر در نسبتآب به سیمان افزایش دهند. این افزودنیها، کیفیت بتن را برایرسیدن به یک مقاومت مشخصه و با مقدار سیمان کمتری بهبود میبخشند. همچنین اینمواد، خواص بتنهای دارای سنگدانههای با کیفیت پایینتر را بهبود میبخشند و بتنریزیدر شرایط سخت را سهلتر میکنند.
2-1-2- مقدمه
از دهه 30 میلادی، مواد روانکننده و خواص آن در بتن شناخته شدندو قبل از رواج کاربرد این مواد در بتن،امکان تغییر کارایی بتن فقط با تغییر مقدار آب و نسبت آب به سیمان متصور بود. اگرعیار سیمان ثابت نگه داشته شود، با افزایش مقدار آب کارایی زیاد میگردد، اماافزایش نسبت آب به سیمان کاهش مقاومت و دوام بتن را به همراه خواهد داشت. همچنیندر صورت ثابت نگه داشتن نسبت آب به سیمان، باید عیار سیمان هم زیاد شود که در اینحالت نیز افزایش سیمان در مخلوط باعث مشکلاتی مانند جمعشدگی زیاد، گرمازایی و ...میگردد. با شناخت مواد روانکننده و رواج مصرف آن تحول بزرگی در صنعت بتن رخ دادو افزایش کارایی بتن بدون تغییر در نسبت آب به سیمان و دستیابی به مقاومت و دواممناسب امکانپذیرشد.
2-1-3- ترکیب
اصلیترین مواد مورد مصرف و افزودنیهای روانکننده(کاهنده آب) عبارتند از:
- اسیدهای لیگنوسولفونیک و نمکهای آنها
- اسیدهای لیگنوسولفونیک اصلاح شده و مشتقات آنها و نمکهایاین اسیدها
- اسیدهای هیدروکسیلات کربوکسیلیک و نمکهای آنها
- اسیدهای هیدروکسیلات کربوکسیلیک اصلاح شده و مشتقات آنهاو نمکهای این اسیدها
- موادی مانند نمکهای روی، فسفاتها، کلرایدها،کربوهیدراتها، پلیساکاریدها و ترکیبات قندی
- ترکیبات پلیمری، مشتقات ملامین، مشتقات نفتالین
2-1-4- مکانیزم عملکرد
سیستم خمیر سیمان، معمولاً به شکل تودههای ذرات جامداست که تمایل دارد به شکل زنجیرههای خوشهای شکل متراکم درآید. با افزودن موادروانکننده (کاهنده آب) نیروی جذب بین این ذرات کاهش مییابد و در نتیجه زنجیرههاشکسته میشوند و ذرات قابلیت حرکت بیشتری مییابند و مخلوط روانتر میگردد.
2-1-5- عوامل مؤثر در مکانیزم عملکرد
2-1-5-1- نوع، ترکیب و مقدار مصرف
اثرات مواد متفاوت و انواع افزودنیهای روانکننده(کاهنده آب) بستگی به ترکیب شیمیایی آنها دارد. همچنین غلظت آنها نیز عامل مؤثریدر عملکرد این مواد است. مقدار بیشتر این مواد نیز اثر روانکنندگی و کاهندگی آببیشتری خواهد داشت. گرچه مقدار بیش از اندازه ممکن است گاهی نه تنها اثر بیشترینداشته باشد بلکه باعث اثرات جانبی مانند افزایش احتمال آب انداختگی، جدا شدگی ویا دیرگیری شدید گردد.
2-1-5-2- نوع و مقدار سیمان
ترکیب شیمیایی و مشخصات فیزیکی سیمان نیز ممکن است برروی عملکرد ماده افزودنی روانکننده تأثیر بگذارد. تحقیقات نشان داده است نسبت C3A به C3Sو همچنین مقدار C3Aبر روی تأثیر مواد افزودنی روان کننده مؤثر است. همچنین مواد پوزولانی مانندسربارهها، خاکستر بادی و دوده سیلیس در مقایسه با سیمان معمولی نیاز به مصرفبیشتری از این مواد جهت رسیدن به یک اسلامپ معین دارند.
2-1-5-3- نوع سنگدانهها
در بعضی موارد، دانهبندی، شکل، بافت و خواص فیزیکی وترکیبات معدنی سنگدانهها ممکن است بر روی عملکرد این مواد اثر داشته باشند.
2-1-5-4- دما
دمای هوا و دمای ساخت بتن بر روی عملکرد این مواد تأثیردارد، لذا قبل از مصرف آن باید مقدار دقیق مصرف آنها در شرایط محیطی واقعی تعیینگردد.
2-1-6- اثرات مصرف
2-1-6-1- اثر بر روی خواص بتن تازه
الف)مقدار هوای بتن
بعضیاز انواع روانکنندهها بسته به غلظت و نوع ترکیب در حدود دو الی شش درصد هوا واردبتن میکند، در عین حال مقادیر بیشتر ورود هوا نیز گزارش شده است. مقدار هوای قابلورود به بتن با تغییر ترکیب نسبت اجزای بتن قابل کنترل است.
ب) وزن مخصوص
در صورت استفاده از این مواد بعنوان افزودنیهای کاهندهآب، وزن مخصوص بتن میتواند افزایش یابد.
ج) کارایی
استفاده از افزودنیهای روانکننده باعث افزایش کاراییمخلوط بتن با حفظ نسبت آب به سیمان میگردد. همچنین با کاهش مقدار آب در مخلوط میتوانبه یک اسلامپ مشابه با مخلوط بتن دست یافت.
د) آب انداختگی
در صورت مصرف این مواد بعنوان مواد کاهنده آب، آبانداختگی کاهش مییابد. در صورت استفاده از این مواد بعنوان روانکننده، اگر نسبتهایاجزاء مخلوط بتن مناسب انتخاب نشده باشد و یا دانهبندی سنگدانهها مناسب نباشد،احتمال افزایش آب انداختگی وجود دارد.
همچنینافزودنیهای کاهنده آب از نوع اسیدهای هیدروکسیلات کربوکسیلیک تمایل به آبانداختگی دارند و لذا استفاده از آنها در بتنهای با اسلامپ زیاد، دقت زیادی میطلبد.افزودنیهای با پایه لیگنوسولفوناتها عملکرد بهتری دارند، زیرا خاصیت هوازایی نیزدارند که باعث کنترل آبانداختگی میشود. در مقدار معمول مصرف این نوع افزودنیها(از نوع lignin)مقدار هوا در بتن حدود 1 تا 2 درصد افزایش مییابد.
ه)سرعت افت اسلامپ
سرعتافت اسلامپ با افزودن مواد افزودنی روانکننده/كاهنده آب ممکن است افزایش یابد. بههمین دلیل بهتر است این مواد در کارگاه افزوده شوند. مدت زمان کارکردن با بتن بهعوامل زیادی بستگی دارد که میزان مصرف این مواد، استفاده از سایر مواد افزودنی،مشخصات سیمان، نسبت آب به سیمان، درجه حرارت بتن و مدت زمان مخلوط شدن بتن درهنگام افزودن این مواد را شامل میشود.
کلیهبتنهای حاوی افزودنی کاهنده آب، معمولاً اسلامپ خود را در مقایسه با بتن شاهد بهسرعت از دست میدهند. همچنین بسیاری از افزودنیهای کاهنده آب تمایل به دیرگیرکردنبتن دارند.
2-1-6-2- اثر بر روی خواص بتن سختشده
اگرنسبت آب به سیمان و رواني بتن و ملات را ثابت نگه داريم، با توجه به خاصيت کاهش آبکه توسط اين مواد ايجاد ميشود، ميتوان عيار سيمان را به همان نسبت کاهش داد. لذاجمعشدگي و احتمال ترکخودگی در مرحله خميري و همچنین در بتن سختشده نيز کاهش مييابد.اين کاهش عيار سيمان در واقع باعث افزايش مقاومت و پايايي بتن و کاهش نفوذپذيريبتن میشود.
علاوهبر اين ممکن است کاهش عيار سيمان به عنوان يک هدف براي کاهش گرمازايي بتن باشد ويا يک هدف اقتصادي محسوب گردد.
2-1-7- نحوه مصرف
مقدار مصرف افزودنیهای روانکننده (کاهنده آب) بایدمطابق توصیههای تولیدکننده باشد. مقدار مصرف معمول این مواد با توجه به نوع وترکیب شیمیایی آنها حدود 2/0 تا 1 درصد وزنی سیمان است.
افزودنیهای روانکننده (کاهنده آب) هم به شکل مایع و همبه شکل پودری وجود دارند. معمولاً توصیه میشود تا این مواد بصورت مایع در بتناستفاده شوند و اگر بصورت پودری هستند توسط مقداری از آب طرح مخلوط بصورت مایعدرآیند. با توجه به مقدار کم مصرف آنها، باید تجهیزات اختلاط و نحوه مصرف طوریباشد که مواد کاملاً مناسب و دقیق و یکنواخت در مخلوط پخش شوند. روش ساده و مناسبمصرف این مواد اضافهنمودن در پایان مراحل اختلاط میباشد.
یکی از بهترین روشهای مصرف این مواد جهت اطمینان از پخش یکنواختآن در مخلوط به این صورت است که پس از اختلاط اولیه سیمان، سنگدانه و 50 تا 70درصد آب، ماده افزودنی به مابقی آب لازم اضافه گردد و سپس به مخلوط اضافه شود.نحوه چگونگی افزودن مواد روانکننده (کاهنده آب) ممکن است باعث شود تا در مخلوطهایبتن با نسبتهای اجزای مشابه، روانی متفاوتی بدست آید. مصرف بیش از اندازه افزودنیروان کننده (کاهنده آب) ممکن است باعث تأخیر زیاد در زمان گیرش، کاهش مقاومت اولیهو افزایش مقدار هوای بتن شود.
2-1-8-توصیههاي مصرف
-جهت کنترل انطباق، آزمایشهای اثبات و تأیید افزودنیهای مایع باید انجام گیرد.آزمایشهای شناسایی شامل مقدار کلرید و قلیایی، مقدار مواد جامد، pH و طیفسنجی مادونقرمز است.
-در مواردی که افزودنیهای کاهنده آب دارای خاصیت دیرگیری هستند، ترکخوردگی در اثرخیز بار مرده در طول بتنریزی بسیار محتمل است، لذا مسائل مربوط به عملآوری ومحافظت، بعلت پتانسیل جمعشدگی و آبانداختگی این مواد باید بسیار مورد توجه قرارگیرد.
2-2- فوقروانکنندهها (فوقکاهندههای آب)
2-2-1- تعریف
فوقروانکنندهها (فوقکاهندههای آب) موادی هستند کهامکان افزایش کارایی یک مخلوط بتنی را در نسبت آب به سیمان ثابت و یا امکان کاهش مقدار آب را برایرسیدن به یک مقدار روانی مشابه با مخلوط شاهد را با تأثیر بیشتر در مقایسه با روانکنندههافراهم میکنند. مدت اثر این مواد موقتی است و طول مدت اثر آن بسته به نوع و ترکیبشیمیایی این مواد متغیر میباشد.
2-2-2- مقدمه
فوقروانکنندهها (فوقکاهندههای آب) جهت حصول روانیبیشتر یک مخلوط بتنی بدون افزایش مقدار آب و با حفظ نسبت آب به سیمان در عملیات بتنریزیو تسهیل مراحل اجرای بتن استفاده میشوند. در این صورت دستیابی به خواص مطلوبمقاومتی و دوام بتن با کاهش مقدار آب در یک مخلوط بتنی و با حفظ مقدار روانی امکانپذیراست. این مواد به دلیل خواص ممتاز در ایجاد روانی بیشتر و امکان کاهش بیشتر آبمخلوط از افزودنیهای روانکننده متمایز گردیدهاند.
2-2-3- ترکیب
فوقروانکنندههای (فوقکاهندههای آب) موجود و موردمصرف را بطور کلی بر اساس ترکیبات شیمیایی موجود در آنها میتوان در گروههای اصلیزیر طبقهبندی کرد:
- بتانفتالین سولفونات فرمالدئید تغلیظ شده
- ملامین سولفونات فرمالدئید تغلیظ شده
- لیگنوسولفوناتهای اصلاح شده
- استرهای اسیدهای سولفونیک
- نمک اسیدهای کربوکسیلیک/هیدروکربوکسیلیک
- اسیدهای پلی کربوکسیلیک
اگرچه انواع بسیاری از مواد با ترکیبات شیمیایی متفاوتنیز وجود دارد و ادعا شده است که قابلیت ایجاد روانی را در مخلوطهای بتنی دارنداما هنوز به لحاظ تجاری نتوانستهاند جای خود را باز کنند و نمیتوان آنها را دردستههای اصلی ذکر شده جای داد.
2-2-4- مکانیزم عملکرد
مکانیزمکار افزودنیهای فوقکاهنده آب با اساس نفتالین و ملامین بر پایه جذب سطحی قسمتآنیونی افزودنی و سطح تماس آن با آب خالص است و به سطح مشترک آنها بستگی دارد. سرغیرقطبی پلیمر قسمتی است که باعث جذب سطح سیمان میشود و آبدوست بودن این قسمتسبب میل مخلوط به سوی انحلال میشود. تأثیر اساسی را افزایش بار منفی روی دانههایسیمان میگذارد بدین ترتیب که ذرات سیمان یکدیگر را دفع میکنند (دافعهالکترواستاتیکی) و پراکندگی بوجود میآید. بنابراین نیاز به آب کمتر شده که برایتهیه بتن با کارایی مناسب یک عامل ایده آل محسوب میشود. بدون استفاده از افزودنیهایفوقکاهنده آب، این ذرات ریز گرایش به لخته شدن دارند که این پدیده اقتضای جاذبهنیروهای مخالف سطح ذرات مجاور است. افزودنیهای فوقکاهنده آب با اساس کربوکسیلیکبیش از افزودنیهای فوقکاهنده آب با اساس نفتالین یا ملامین، مکانیزم دوگانهالکترواستاتیک و دافعه را تقویت مینمایند و پراکندگی سیمان را کنترل میکنند.علاوه بر دافعه الکترواستاتیک، طرز قرار گرفتن مولکولها و زنجیره فواصل آنها رانیز تنظیم میکند (طرز استقرار اجزاء اتم در فضا به واسطه دافعه) و این عامل بهطور فیزیکی کمک میکند تا ذرات سیمان جدا از یکدیگر بمانند و این اجازه میدهد تاآب سطح تماس بیشتری از سیمان را احاطه کند.
مکانیزم عملکرد مواد فوقروانکننده (فوق کاهنده آب)اساساً به قابلیت آنها در جذب سطحی ذرات سیمان و اصلاح خواص و رفتار رئولوژیماتریس سیمان مربوط است. مقدار و قدرت جذب سطحی این مواد بستگی به ترکیب شیمیایی ومعدنی سیمان، ریزی آن و همچنین مقدار فاز C3Aدارد.
تحقیقات نشان داده است که آلومینات کلسیم موجود در سیمانبه سرعت مولکولهای افزودنی فوقروانکننده (فوقکاهنده آب) را جذب میکند، حالآنکه سیلیکاتهای کلسیم در ساعات اولیه هیدراسیون فقط مقدار کمی از این مواد را بهخود جذب میکنند.
افزایش روانی و کارایی بتن که با استفاده از این موادبدست میآید را میتوان به علل زیر مربوط دانست.
- به مقدار پتانسیل زتا (zeta) در لایه دوگانه الکتریکی که در سطح ذرات سیمان توسط گروههای قطبیزنجیرههای فوقروانکننده جذب شده شکل گرفته است.
- به وزن مولکولی ماده افزودنی فوقروانکننده (فوقکاهندهآب)
افت کارایی در مخلوط به روند کند کردن هیدراسیون سیمانبوسیله این مواد مربوط میشود. با کند شدن هیدراسیون افت کارایی کمتری در بتن تازهرخ میدهد.
2-2-5- اثرات
مواد فوقروانکننده (فوقکاهنده آب) میتوانند در دوحالت مورد استفاده قرار بگیرند. در یک حالت میتوانند روانی بیشتری را در یک نسبتآب به سیمان ثابت در مقایسه با بتن شاهد ایجاد کند (فوقروانکننده) و در حال دیگرباید قادر باشند تا یک روانی ثابت را در مقایسه با یک بتن شاهد با کاهش آب مخلوطفراهم کنند (فوقکاهنده آب) كه در هر یک از این حالات مورد استفاده قرار گیرند دارایاثراتی بر خواص بتن تازه و سخت شده هستند که در ادامه شرح داده میشود:
2-2-5-1- بتن تازه
الف) وزن مخصوص
وزن مخصوص بتن تازه در حالتی که از این مواد بعنوان فوقکاهندهآب استفاده شود، معمولاً افزایش مییابد.
ب) کارایی
- روانی: مواد فوقروانکننده بطور چشمگیری، قابلیت سیالیت و روانی بتن را افزایشمیدهند. زمانی که یک افزودنی فوق روانکننده به بتن با مقدار آب ثابتاضافه میشود، اسلامپ افزایش مییابد. هر چه مقدار افزودنی بیشتر باشد اسلامپ نیزبیشتر میشود. معمولاً برای مقادیر بیش از مقدار توصیه شده توسط سازندگان، اینافزودنیها اثری در افزایش اسلامپ ندارند و حتی ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی مانندجداشدگی با آبانداختگی شوند. مقدار مورد نیاز برای تولید بتن با روانی متفاوت بهویژگیهای سیمان، اسلامپ اولیه، نسبت آب به سیمان (w/cm)، دما، زمان افزودنو تناسب ترکیبات بتن بستگی دارد.
- چسبندگی: با استفاده از مواد فوقکاهنده آب چسبندگی مخلوط بهمقدار زیادی بهبود مییابد که این در نتیجه کاهش مقدار آب در مخلوط بتن است.
- مقدار هوا: مقدار هوا در مخلوطهای دارای فوقروانکننده ممکن استبه مقدار کمی افزایش یابد، بخصوص در مواردی که از فوقروانکننده به مقدار زیاداستفاده شود.
- افت اسلامپ: در یک کارایی اولیه مشابه، افت اسلامپ در یک مخلوط بتنیدارای فوقکاهنده آب ممکن است بیش از مخلوط شاهد باشد. در نسبت آب به سیمان مشابهنیز، افت اسلامپ در یک مخلوط دارای فوقروانکننده ممکن است بیشتر و یا کمتر ازمخلوط شاهد باشد و این بستگی به عملکرد فوقروانکننده مصرفی دارد.
- پمپاژپذیری: پمپاژپذیری بتن با استفاده از فوقروانکنندهها و فوقکاهندههایآب افزایش مییابد که این در نتیجه افزایش کارایی و ناشی از چسبندگی بهتر درمواردی است که از فوقکاهندهها استفاده میگردد.
- جدایی: جدایی در اثر استفاده از افزودنیهای فوقروانکننده یا فوقکاهنده آبمشروط به اینکه نسبتهای اجزاء مخلوط بتن بطور مناسب و صحیح طرح شده باشد، کاهش مییابد.
2-2-5-2- مرحله گیرش
الف) گیرش
بطور کلی افزودنیهای فوقروانکننده به مقدار ناچيزی ممکن است زمان گیرش بتن را به تأخیر اندازند. درحالیکه این افزودنی بعنوان فوقکاهنده آب و یا مقدار مصرف معمول مورد استفاده قرارگیرند اثر قابل ملاحظهای بر گیرش ندارند.
ب) جمعشدگی پلاستیک
ترک خوردگی ناشی از جمعشدگی پلاستیک در صورت استفاده ازمواد فوقکاهنده آب و در شرایطی که تبخیر از سطح بتن زیاد باشد ممکن است بیشترشود، زیرا در اثر استفاده از این مواد، آبانداختگی در سطح بتن کاهش مییابد وسرعت تبخیر از سطح از مقدار آبانداختگی بیشتر خواهد شد.
پ) آبانداختگی:
آبانداختگی درصورت استفاده از مواد فوقکاهنده آب کاهش مییابد. در صورتیکه از این مواد بعنوانفوقروانکننده استفاده شود و در مخلوط بتنی دانهبندی سنگدانه مناسب نباشد آبانداختگیمیتواند افزایش یابد.
2-2-5-3- مرحله سخت شدن
الف) مقاومت
در صورت استفادهاز این مواد بعنوان فوقکاهنده آب، به دلیل کاهش نسبت آب به سیمان در مخلوط،مقاومت بتن بطور قابل توجهی افزایش مییابد. در حالیکه از این مواد بعنوان فوقروانکنندهاستفاده شود در خواص مقاومتی بتن تغییری عمده و قابل توجه حاصل نمیشود، اما افزایشجزئی مقاومت گزارش شده است که به دلیل پخش و توزیع بهتر سیمان در بتن، منطقی وقابل توجیه است.
ب) تخلخل
- جذب مویینه: جذب مویینه بتن در صورت استفاده از مواد افزودنی درحالت فوقکاهنده آب بشدت کاهش مییابد.
- نفوذپذیری
نفوذپذیری بتن بطور مستقیم با جذب مویینه که متأثر ازنسبت آب به سیمان است، ارتباط دارد. لذا با استفاده از مواد افزودنی فوقکاهندهآب، نفوذپذیری بتن به مقدار زیادی کاهش مییابد.
2-2-6- نحوه مصرف
افزودنی های فوقروانکننده (فوقکاهنده آب) معمولاًبصورت محلول در آب میباشند که مقدار مواد خشک موجود در آنها 30 تا 40 درصد وزنیاست. جهت مصرف این مواد آنها را معمولاً به آب طرح اضافه میکنند یا در مراحلپایانی اختلاط به مخلوط اضافه مینمایند. اضافه کردن در مراحل پایانی اختلاط، سببعملکرد بهتر این مواد میشود و توصیه میشود این روش استفاده شود. بعضی از اینمواد گاهی به شکل پودر مصرف میشوند که قبل از اضافه کردن آب مخلوط، به سیمان یاسنگدانه اضافه میشود که این حالت بیشتر در ملاتهای خشک آماده و یا بتنهای خشککه آب مخلوط در محل بتنریزی اضافه میگردد، بکار میرود.
مقدار مصرف بهینه این مواد بر حسب نوع و خواص و ترکیبشیمیایی آنها بسیار متفاوت است. همچنین به مواردی مانند نوع سیمان، دمای ساخت بتنو ... نیز بستگی دارد. مقدار مصرف صحیح این مواد باید قبلاً طبق توصیههای سازندهو در آزمایشگاه با در نظر داشتن شرایط محیطی و اقلیمی در محل مصرف تعیین شود.
2-2-7-توصیههاي مصرف
- معمولاً زمانی که برای تهیه یک بتن مناسب از افزودنی فوقکاهنده آب استفاده میشود، جداشدگی اتفاق نمیافتد. با این وجود در نظر نگرفتن پیش بینیهای لازم و عدم احتیاط میتواند سبب جداشدگی شود. نامتناسب بودن اجزاء بتن و اختلاط ناقص میتواند سبب آبانداختگی و جداشدگی شود.
- تناسب نادرست اجزاء بتن ممکن است در بتنهای با اسلامپ کم آشکار نباشد، اما در بتنهای روان با اسلامپ زیاد این نقصها و کمبودها اهمیت پیدا میکنند و میتوانند سبب جداشدگی و یا آبانداختگی شوند. به همین علت است که جداشدگی در بتنهای روان که با افزودنیهای فوقکاهنده آب ساخته میشوند، بیشتر مشاهده میشود. یک راه برای اطمینان یافتن از عدم جداشدگی، افزایش سنگدانههای ریز و استفاده از مصالح و سنگدانهها با سطح زبرتر و توجه به دانهبندی سنگدانه و مواد ریز بتن است.
- استفاده از یک افزودنی فوقروانکننده/فوق کاهنده آب برای افزایش اسلامپ نباید سبب افزایش آبانداختگی در یک بتن با نسبتهای مناسب شود. به همین علت، در هنگام کار با افزودنیهایی از نوع نمک اسیدهای کربوکسیلیک و هیدروکربوکسیلیک که میل به افزایش آبانداختگی بتن دارند باید توجه لازم را نمود. آبانداختگی را میتوان از طریق تغییر ترکیب اجزاء بتن که در جلوگیری از جداشدگی نیز مؤثر است، کاهش داد.
2-3- تسریعکنندههای گیرش و سختشدگی
2-3-1- تعریف
تسریعکنندههای گیرش و سختشدگی موادی هستند که نرخ کسبمقاومت بتن را در سنین اولیه افزایش میدهند و یا زمان گیرش را کاهش میدهند و یاهر دو اثر را ایجاد میکنند.
2-3-2- مقدمه
تسریعکنندهها، اولین بار در عملیات بتنریزی در هوایسرد مورد استفاده قرار گرفتند. اما اکنون در کلیه شرایطی که کاهش زمان گیرش و کسبمقاومت اولیه نیاز باشد استفاده میشوند. همچنین دربتن ريزي در هواي سرد، زودگيركنندهها ميتوانند زمان گيرش را به حالت عاديتربرگردانند و از كاهش شديد مقاومت اوليه تا حدودي جلوگيري نمايند و مدت عملآوري وقالببرداري را كاهش دهند.
درساخت قطعات پيشساخته و پيشتنيده براي افزايش مقاومت اوليه و قالببرداري يااعمال پيشتنيدگي بويژه در قطعات پيشكشيده مي توان از این افزودنیها را بكاربرد.
نکتهای که باید به آن توجه شود این است که این موادنقطه انجماد آب داخل بتن را به میزان چشمگیری کاهش نمیدهند و لذا اطلاق نام افزودنی "ضد یخ" بهآنها کاملاً غلط میباشد.
اغلب تسریعکنندههای سختشدگی مقاومت اولیه را بهبود میبخشند،زیرا نرخ هیدراسیون C2S , C3Sرا افزایش میدهند. این مواد تأثیری در مقاومت درازمدت بتن ندارند مگر در صورتیکهبا مواد کاهش دهنده آب ترکیب شده باشند.
2-3-3- ترکیب
مواد مورد استفاده بعنوان تسریعکنندههای بتن شاملهیدروکسیدهای قلیایی، سیلیکاتها، فلوروسیلیکاتها، نیتریت کلسیم، نیترات کلسیم،تیوسولفات سدیم یا کلسیم، تیوسیانات سدیم یا کلسیم، کلرید آلومینیوم، پتاسیم،کربنات لیتیم یا سدیم، کلرید سدیم، کلرید کلسیم و ترکیبات آلی مانند تری اتانولآمین، فرمالدئید و فرمات کلسیم هستند.
تا چندی پیش کلریدکلسیم یا تسریع کنندههایی کهکلریدکلسیم یکی از اجزاء اصلی ترکیبات آن بود، بعنوان اصلیترین مواد افزودنیتسریع کننده مورد استفاده قرار گرفت. کلریدکلسیم بعلت مزایای زیادی که در افزایشنرخ کسب مقاومت اولیه و کاهش زمان گیرش دارد، بعنوان رایجترین تسریعکنندگی گیرشمطرح بود. در طی سالهای اخیر به دلیل شناخت اثر وجود یون کلرید در بتن مسلح بر رویخوردگی میلگردها، تسریعکنندههای دیگر غیرکلریدی بر پایه فرمات کلسیم، نیتریتکلسیم، نیترات کلسیم، تیوسیانات سدیم یا کلسیم یا تریاتانولآمین رواج یافتند کهمشکلات خوردگی را ایجاد نمیکنند. همچنین مواد آلی محلول در آب متعلق به اسیدهایکربوکسیلیک نیز دسته دیگری از این مواد هستند. با این توضیحات میتوان تسریعکنندههارا به دو دسته اصلی تقسیم نمود.
1- تسریعکنندههای با پایه کلریدی
2- تسریعکنندههای غیرکلریدی
اگرچهدر بعضی از منابع، تقسیمبندی دیگری وجود دارد که این مواد را به 4 دسته اصلی شاملنمکهای محلول غیرآلی، ترکیبات محلول آلی، افزودنیهای با گیرش سریع و آنی مخصوصبتن پاشیدنی و افزودنیهای جامد متفرقه دستهبندی کرده است. با توجه به اینکه ازنمکهای حلال غیرآلی بیشتر از کلرید کلسیم استفاده میشود، لذا دستهبندی کلیتسریعکنندهها با پایه کلریدی و غیرکلریدی جامعتر است.
2-3-4-مکانیزم
2-3-4-1- تسریعکنندههای با پایه کلریدی
کلریدکلسیم معمولترین و اصلیترین تسریعکنندهها است.از این ماده اولین بار در سال 1885 در بتن استفاده شد. از آن به بعد این تسریعکنندهبهتنهایی يا به عنوان یک ترکیب اصلی در دیگر تسریعکنندهها بطوروسیعی کاربرد پیدا کرد. اثر تسریعکنندگی کلریدکلسیم بر روی سیمان، اساساً مربوطبه اثر آن بر روی فاز C3Sمیباشد. کلرید کلسیم فقط نرخ هیدراسیون مواد معدنی سیمان را اصلاح نمیکند، بلکهممکن است با آن نیز ترکیب شود و لذا بر روی خواص مقاومت، ترکیبات شیمیایی، سطح وتخلخل محصولات هیدراسیون نیز اثر بگذارد. افزایش مقاومت در سنین اولیه با افزایشمقدار محصولات هیدراسیون ایجاد میشود. کلرید کلسیم همچنین نرخ هیدراسیون C2S را تسریع میکند. اگر چه مکانیزم تأثیر آن مشابه با اثر آن بر رویC3S است، اما فعالیت آن بر روی C2S بسیار جزئی و با سرعت بسیار کمتر صورت میگیرد و لذا معمولاً ایناثر در نظر گرفته نمیشود.
همچنین کلریدکلسیم واکنش بین C3A و گچ را نیز تسریع میکند. بعد از اینکه گچ در واکنش با C3A مصرف گردید، کلرید کلسیم با C3A وارد واکنش میشود و به شکل کلرورآلومینات در میآید. اثر کلریدکلسیم بر روی هیدراسیون C4AFنیز مشابه اثر آن بر روی C3Aاست.
2-3-4-2-تسریعکنندههای غیرکلریدی
به دلیل محدودیت استفاده از تسریعکنندههای کلریدیاستفاده از افزودنیهای تسریعکننده غیرکلریدی رو به افزایش است. معمولترین تسریعکنندههایاین دسته، فرمات کلسیم و تریاتانولآمین هستند که اغلب جهت خنثی کردن اثراتدیرگیرکنندگی افزودنیهای کاهشدهنده آب استفاده میشوند. همچنین در مواردی که بهدلیل مشکلات خوردگی استفاده از تسریع کنندههای کلریدی مجاز نمیباشد از این تسریعکنندههااستفاده میشود.
اگرچه تعدادی از ترکیبات آلی دیگر مانند اوره، اسیداکسالیک، آمینها و فرمالدئیدها هستند که زمان گیرش را در سیمان تسریع میکنند،اما از این ترکیبات به صورت تجاری به عنوان تسریعکننده استفاده نمیشود.
فرماتکلسیم، هیدراسیون فاز C3S سیمان را تسریع میکند، اگر چه اثر آن مشابه کلرید کلسیم نمیباشد.ترياتانولآمیننیز هیدراسیون فاز C3Aرا در سیمان تسریع میکند، گرچه هیدراسیون C3Sو C2S را به تأخیر میاندازد، لذا اغلب بعنوان یک تسریعکننده گیرش مطرحاست. همچنین از این ماده جهت خنثی کردن اثر دیرگیرکنندگی سایر افزودنیها استفادهمیشود.
از تسریعکنندههای غیرکلریدی، متعلقات مربوط به اسیدهایکربوکسیلیک نیز در هیدراسیون سیلیکاتهای سیمان بصورت کاتالیزور عمل میکنند.
2-3-5- عوامل اصلی مؤثر بر مکانیزم اثر این مواد
3-5-1- نوع، ترکیبات و مقدار افزودنی
اثر تسریعکنندهها بستگی زیادی به ترکیبات شیمیایی ومقدار مصرف آنها دارد که در ادامه به آنها اشاره میشود.
الف) کلرید کلسیم
همانطور که گفته شد کلرید کلسیم در افزایش مقاومت اولیهو کاهش زمان گیرش اولیه و نهایی بسیار مؤثر است. مقدار بهینه مصرف کلرید کلسیم دربتن غیرمسلح بین 1 تا 4 درصد وزنی سیمان است، اگرچه توصیه میشود که مقدار مصرف آنبه ٪2 وزنی سیمان محدود شود.
اینماده علاوه بر تأثیر روی زمان گیرش، اثرات جانبی نیز دارد که باید به آن توجهگردد. اضافه کردن کلرید کلسیم مقدار کارایی بتن را افزایش میدهد و مقدار آب لازمرا برای رسیدن به یک اسلامپ مشخص در مقایسه با یک مخلوط شاهد کاهش میدهد. همچنینمقدار آبانداختگی را کاهش میدهد. هرچند مقدار تأثیر آن بر روی بتن به مقدارمصرف، نوع سیمان و دمای مخلوط دارد، مصرف آن تا حداکثر 2 درصد، بر روی مقدار هوایبتن اثری ندارد.
اضافهکردن این افزودنی معمولاً بر روی مقاومت درازمدت اثری ندارد، اما گاهی باعث کاهشمقاومت در درازمدت بخصوص در دمای زیاد میگردد.
بدلیلایجاد پتانسیل خوردگی توسط این افزودنی، مصرف آن به وسیله اکثر آییننامهها ممنوعگردیده است. در آییننامه بتن ایران (آبا) نیز مصرف آن تنها در بتن بدون میلگردمجاز دانسته شده است.
ب) فرمات کلسیم
فرمات کلسیم نیز مقاومت اولیه را افزایش میدهد و زمانگیرش را تسریع میکند. گرچه تأثیر آن به مراتب کمتر از کلرید کلسیم میباشد و مصرفزیادتر آن جهت حصول به عملکرد مشابه با کلرید کلسیم نیاز است. فرمات کلسیم گاهی بابعضی مواد مانند نیتریت سدیم ترکیب میشود تا کسب توسعه مقاومتی اولیه را بیشترکند. عملکرد این نوع افزودنی تسریع کننده به شدت تحت تأثیر نوعسیمان مصرفی است (به دلیل اثر SO3موجود در سیمان برای عملکرد این ماده). مطالعات نشان داده است که باید نسبت C3Aبه SO3بزرگتر از 4 باشد تا فرمات کلسیم به عنوان یک تسریع کننده مؤثر عمل کند.
ج) تریاتانولآمین
این ماده بعنوان یک تسریعکنندگی گیرش استفاده میشود وعملکرد آن در سرعت بخشیدن بر گیرش حتی مؤثرتر از کلرید کلسیم است. گاه مقدار آن در مقایسه باکلرید کلسیم میتواند اثر مشابهی با آن در تسریع زمان گیرش ایجاد کند. مقدار مصرف1/0 تا 5/0 درصد آن (درصد وزنی سیمان) باعث میشود تا گیرش به سرعت رخ دهد. همچنینبا افزایش مقدار مصرف آن مقاومت کاهش مییابد.
د) نیترات کلسیم
نیترات کلسیم زمان گیرش را تسریع میکند و اثر متوسطی برروی سختشدگی دارد.
ه) نیتریت کلسیم
نیتریت کلسیم یک ماده تسریع کننده گیرش و سختشدگی میباشد.
و) تیوسیانات سدیم
این ماده بعنوان یک تسریع کننده مقاومت مطرح است و درتسریع زمان گیرش اثر چندانی ندارد.
ز) تیوسولفات کلسیم
این ماده دارای اثر تسریعکنندگی در توسعه مقاومتی است وعملکرد بهتری در مقایسه با نمك های سدیم مشابه خود دارد.
ج) کربنات سدیم و پتاسیم
این مواد در مقادیر مصرف بیشتر از 1/0٪ (درصد وزنی سیمان) بعنوان تسریع کننده زمان گیرش عمل میکنند.
ط) کربنات لیتیم
این ماده نیز تنها بعنوان یک تسریعکننده زمان گیرش عملمی کند.
ی) اسید کربوکسیليک
این مواد بعنوان تسریعکننده زمان گیرش و افزایش دهندهنرخ كسب مقاومت مورداستفاده هستند.
2-3-5-2- اثر نوع سیمان
اثر تسریعکنندهها به ترکیب شیمیایی سیمان مصرفی بخصوصمقدار گچ موجود در آن بستگی دارد. بطور مثال کلرید کلسیم در سیمانهای پرتلندمعمولی بسیار مؤثرتر از سیمانهای زودگیر عمل میکند. همچنین کلرید کلسیم دارایاثر تسریعکنندگی در هیدراسیون سیمان پوزولانی میباشد. در سیمانهای سربارهایکلرید کلسیم در دماهای زیاد دارای اثر تسریعکنندگی است.
تسریعکننده فرمات کلسیم نیز در سیمانهای پرتلند دارایمقدار کم گچ دارای اثر تسریعکنندگی در مقاومت است و تنها در سیمانهایی مؤثر عملمیکند که نسبت C3A به SO3بزرگتر از 4 باشد.
2-3-5-3- دما
دما نیز نمیتواند اثر قابل توجهی در عملکرد تسریع کنندههاداشته باشد. بطور مثال تحقیقات نشان داده است که اثر تسریع کنندگی کلرید کلسیم دردمای 0 تا 5 درجه سلسیوس بیشتر از دمای ˚20 درجه سلسیوس است.
2-3-6- اثرات
2-3-6-1- بتن تازه
الف) کارایی
تسریع کنندهها دارای اثر قابل ملاحظهای بر روی کارایینیستند. اگرچه بعضی از تسریع کنندهها مانند کلرید کلسیم مقدار کارایی را به مقدارناچیزی افزایش میدهد و مقدار نیاز آب را برای حصول به یک کارایی مشابه با بتنشاهد به مقدار کمی کاهش میدهد.
ب) سفت شدن
تسریع کنندهها زمان گیرش بتن را کاهش میدهند در نتیجهافت روانی به مقدار ناچیزی بیشتر از یک بتن شاهد خواهد بود.
2-3-6-2- مرحله گیرش
الف) زمان گیرش
تسریع کنندهها زمان گیرش بتن را کاهش میدهند. بعضی ازانواع تسریع کنندهها مانند کلرید کلسیم زمان گیرش اولیه و ثانویه را بطور قابلتوجهی کاهش میدهند.
ب) دمای هیدراسیون
تسریع کنندهها نرخ هیدراسیون سیمان را افزایش میدهند ولذا نرخ گرمای آزاد شده افزایش مییابد.
ج) آب انداختگی
تسریع کنندهها به دلیل اینکه باعث میشوند واکنشهایهیدراسیون و زمان مرحله گیرش سریعتر رخ دهد، لذا نرخ و مقدار آب انداختگی را کاهشمیدهند.
د) جمعشدگی خمیری:
در اثر مصرف تسریع کننده تقلیل مییابد، اما باعث افزایشترکخوردگی خمیری بتن میشود.
3-6-3- مرحله سخت شدن
الف) گرمای هیدراسیون
معمولاً تسریع کنندهها نرخ گرمای هیدراسیون را در سنیناولیه سخت شدن افزایش میدهند. اما کل گرمای ناشی از هیدراسیون در مقایسه با بتنشاهد تقریباً یکسان خواهد بود.
ب) توسعه مقاومتی
اصلی ترین مزیت استفاده از تسریع کنندهها توسعه زیادمقاومت در سنین اولیه است.
2-3-6-4- مرحله سختشدگی
الف) مقاومت
روند کسب مقاومت در سنین مختلف بستگی به نوع تسر