معایب و مزایای استفاده از میکروسیلیس در بتن

1 ـ هر ماده اي كه در بتن مصرف مي كنيم بايد علاوه برتوجيه فني از نظر مقاومت و دوام، توجيه اقتصادي نيز داشته باشد و گرنه مصرف آن غيرمنطقي خواهد بود.

2 ـ ميكروسيليس در بتن، داراي مزايا و معايبي است مشروط براينكه بتوان آن را بخوبي در بتن مخلوط نمود و از ماده فوق روان كننده نيز بهرهگرفت و گرنه هيچگونه مزيتي را در بر نخواهد داشت زيرا اولاً نسبت آب به سيمان رابشدت بالا مي برد و مقاومت و دوام را كم مي كند. ثانياً بتن را از نظر كارآئي بامشكل همراه مي كند و آن را چسبنده مي سازد و پمپ كردن را عملاً غير مقدور مي كند.

3 ـ از مزاياي ميكروسيليس، افزايش مقاومت بتن با نسبت آببه سيمان ثابت است و مي تواند مقاومت 28 روزه را حداكثر در حدود 20درصد(به ازاءمصرف 10درصد ميكروسيليس) بالاتر ببرد. براي اينكه بتوان به رواني ثابتي دست يافتبا مصرف 10 درصد ميكروسيليس جايگزين سيمان احتمالاً به فوق روان كننده اي به ميزانحدود 8/0تا 5/1 درصد سيمان بسته به نوع فوق روان كننده نياز است.

در اين حالت اگر مجموع مواد سيماني350 تا 450 كيلو گرم منظور شود، مقدار ميكروسيليس بين 35تا 45 كيلوگرم خواهد شد و بافوق روان كننده نفتاليني در حدود 5 تا 7 كيلو گرم نياز است و اگر از مواد پليكربوكسيلاتي استفاده شود بين 5/2 تا 5/3 كيلو كيلوگرم از آن بايد مصرف شود.

در شرايط موجود از نظر قيمت ها،مابه التفاوت مصرف ميكروسيليس بجاي سيمان هر كيلو در حدود 3000 ريال خواهد بود.بنابراين افزايش قيمت بتن با مصرف اين مقدار ميكروسيليس براي هر متر مكعب حدود000/100 تا 000/130 ريال مي شود و اگر قيمت فوق روان كننده را به اضافه نمائيم اينرقم بين 000/170 تا 000/230    ريال مي شود.

4 ـ اگر بخواهيم درحد 20درصد افزايش مقاومت ايجاد كنيم ومثلاً مقاومت 30 مگاپاسكال را به 36 مگاپاسكال برسانيم نسبت آب به سيمان در حدود05/0 ـ6 ‌0/0 بايد كم شود و نياز به كاهش مقدار آب يا افزايش مقدار سيمان داريم.

راه حل بهتر، همواره كاهش آب بامصرف فوق روان كننده مي باشد و به نظر ميرسد و بسته به نوع فوق روان كننده، نيازبه 5/0 تا 1 درصد فوق روان كننده باشد.

بنابراين در اين حالت به 5/3 تا5/4 كيلو فوق روان كننده نفتاليني و يا 75/1تا25/2 كيلو گرم فوق روان كننده پليكربوكسيلاتي نيازمنديم كه قيمت آنها در حدود 000/50 تا 000/70 ريال خواهد بود.

5 ـ در مقايسه موارد فوق، پرواضح است كه براي دستيابي بهمقاومت بيشتر در يك بتن با رده C25 تا C35، مصرف ميكروسيليس افزايش هزينهاي در حدود 000/120 تا 000/160 ريال در بر دارد و توجيهي براي آن نداريم. همهاينها وقتي حاصل مي شود كه بتوانيم در ابتدا دوغاب ميكروسيليس را بسازيم و سپس آنرا به بتن اضافه كنيم. اگر اختلاط و پخش ميكروسيليس در بتن بخوبي انجام نشود نتيجهفوق حاصل نمي شود.

6 ـ اگر هدف از مصرف ميكروسيليس در بتن، افزايش دوام باشدبايد مشخص شود در چه جهتي قرار است دوام بتن بيشتر شود. افزايش مقاومت سايشي،افزايش دوام در برابر خوردگي از جمله مواردي است كه مصرف ميكروسيليس را موجه ميسازد. همچنين افزايش هزينه مورد نظر با مصرف 6 تا 8 درصد ميكروسيليس جايگزين سيمانبه ميزان 000/100 تا 000/150 ريال در هر متر مكعب نيز ممكن است توجيه پذير باشد.

در ساختمانهاي معمولي و برايشالوده، تير، ستون، ديوار و دال بتني، عملاً در استاني همچون استان البرز واستانهاي مشابه مصرف ميكروسيليس به منظورهاي فوق توجيهي ندارد.

7 ـ در ارتباط با افزايش دوام بتن ميكروسيليس دار، هنگاميكه سنگدانه هاي واكنش زا وجود دارد مي توان مصرفي ميكروسيليس را موجه دانست مشروطبر اينكه بتن در محيط مرطوب باشد اما افزايش دوام بتن ميكروسيليس دار در برابر يخبندان و آبشدگي پي در پي ترديد جدي وجود دارد. در مورد افزايش دوام بتن حاويميكروسيليس در محيط سولفاتي نيز اتفاق نظر وجود ندارد. بنابراين در بسياري ازموارد، استفاده از ميكروسيليس در بتن هاي ساختمانهاي معمولي در خيلي از مناطق واستانهاي كشور توجيهي ندارد.

8 ـ توصيه مي شود دست اندركاران بتن با شناخت عميق تر ازافزودني هاي پودري معدني نظير ميكروسيليس (دوده سيليسي) و افزودنيهاي شيميائي درصدد تامين خواسته هاي خود در ارتباط با مقاومت و دوام بتن برآيند و سرمايه هاي خودرا بي جهت تلف نكنند. ضمناً در بسياري از موارد بجاي ميكروسيليس از پودر يا گردسيليس ريز آسياب شده استفاده مي شود كه عملاً خواص ميكروسيليس را نيز در برنداردهر چند بعنوان يك پودر سنگ  مي تواند دارايمنافع محدودي باشد.