چنانچه مقادير سولفات ها (So3) بيشتر از حد مجاز در هر يك از مواد تشكيلدهنده بتن (سنگدانه ، سيمان، آب ) باشد چه اتفاقي براي بتن رخ خواهد داد ، درصورتيكه امكان تهيه و جايگزيني مصالح مناسب امكان پذير نباشد آيا با تدابير خاص ميتوان از اين مصالح استفاده نمود؟
اگر مقدار سولفات So3 بتن از 4درصد (محلول در آب) و 5درصد(سولفاتكل) تجاوز كند ممكن است ترك خوردگي بتن از سنين پائين شروع شود و با نفوذ سولفاتدر حد كم نيز تهاجم سولفاتي شكل گيرد و انبساط ناشي از اترينگايت موجب ترك خوردگيشود. هر چند اگر C3A موجود در سيمانكم باشد ممكن است بتن را مشكل خاصي (بجز در همان ابتدا) تهديد نكند.
زيادي So3 در بتن بويژه در عمل آوري حرارتي مي تواندموجب ترك خوردگي در زمان گيرش شود. بطور مثال در برخي موارد اگر So3 سيمان بيش از 2 درصد باشد تاكيد مي شودحداكثر دماي عمل آوري ترجيحاً به 50 درجه سانتي گراد محدود شود.
ظاهراً تا كنون تدابير يا تدبيرخاصي براي برون رفت از اين مشكل انديشيده نشده است . بنابراين سعي مي شود مقدار So3 در سيمان ، مقدار So3 در سنگدانه و هم چنين مقدار So3 يا So4 در آب محدود شود.