تعريف سيستم:

سيستم قالب‌هاي عايق ماندگار اساساً شامل قالب‌هاي دائمي است كه براي بتن‌ريزي و ساخت ديوار‌هاي بتن مسلح استفاده شده و پس از بتن‌ريزي، جزئي از ديوار محسوب مي‌شوند. در كشور‌هاي صنعتي، اين محصول براي ساخت واحد‌هاي كوچك مسكوني مورد استفاده قرار مي‌گيرد. عمده قالب‌ها در اين سيستم از جنس پلي استايرن منبسط شده است، ولي به ندرت از پلاستيك‌ها يا مصالح ديگر نيز استفاده مي‌شود. از جمله مي‌توان از كامپوزيت پلي استايرن ـ سيمان يا فوم پلي يورتان به عنوان انواع ديگر قالب نام برد، كه به نسبت پلي استايرن، ميزان استفاد در اين سيستم، قطعات به عنوان قالب گم (ماندگار) براي بتن سازه‌اي اعم از ديوار باربر و غيرباربر، زير سطح زمين يا روي سطح زمين به كار مي‌روند. اين قطعات براي ساخت تير، نعل درگاه، ديوار خارجي و داخلي، شالوده و ديوار حايل بتني مسلح يا غير مسلح نيز به كار مي‌رود. اين قطعات پس از بتن‌ريزي و عمل‌آوري بتن، در محل باقي مي‌مانند و مي‌بايست با مواد نازك‌كاري داخلي و خارجي محافظت شوند.ه از آن‌ها بسيار اندك است. انواع مختلفي از اين قالب‌ها وجود دارد كه از نظر ابعاد بلوك، شكل هندسي سوراخ‌ها (يا فضاي داخلي براي بتن‌ريزي) و نوع اجزاي تشكيل‌دهنده با هم متفاوت هستند.

سوالات متداول :

• تعمیرات بر روی این قالب ها چگونه انجام می شود؟
• این قالب ها در داخل خود بست پلاستیکی داشته که قابلیت رول پلاک شدن را دارند که رابیتس و یا توری مرغی به راحتی بر روی آنها با پیچ نصب شده و تعمیرات همانند دیوارهای معمولی از داخل به بیرون انجام می شود.
• تأسیسات مکانیکی و برقی چگونه بر روی این سیستم نصب می شوند؟ (لوله کشی آب و برق)
• همانطور که در عکس پایین صفحه مشاهده می کنید (نمونه داخل دفتر شرکت) فوم جداره دیوار دارای ضخامت 5 سانتی می باشد که این فوم به وسیله هوویه داغ برداشته شده و تاسیسات مورد نظر در داخل آن قرار می گیرد. حتی لوله 5 سانتی فاضلاب نیز به راحتی در داخل آن جایگذاری می شود.
• آیا همه ی دیواره ها در یک ساختمان باید از این سیستم استفاده شود؟ یعنی همه ی دیوارها باید باربر باشد؟
• خیر. این دیوارها بیشتر برای دیوارهای پیرامونی برای عایق بودن و در برخی از قسمت های داخلی ساختمان مانند باکس آسانسور، دیواره دور راه پله، داکت و بعضی دیوارهای جداکننده به عنوان دیوار باربر استفاده شده و بقیه دیوارها به وسیله آجر سفال، بلوک لیکا و یا سیستم تری دی پنلی اجرا می شوند.
• آیا می توان پس از اجرای دیوارها فوم ها را از آن برداشته و جدا کرد؟
• با توجه به نام این سیستم (قالب عایق ماندگار) این فوم ها برای عایق شدن باید در سیستم ماندگار بمانند. زیرا پس از جدا شدن از دیواره و درآوردن فوم ها دیگر برای عایق کاری ارزشی ندارند. چون هزینه اصلی این سیستم مربوط به فوم های تراکم 30 می باشد که عایق خوبی در برابر حرارت و صوت می باشد.
• با توجه به باربر بودن دیوارها برای پارکینگ چه تدابیری اتخاذ شده است؟
• این سیستم قابلیت اجرای ستون در پیلوت را نیز دارا می باشد که این ستون ها به تعداد محدود و فقط برای تأمین پارکینگ کارایی دارند.
• این سیستم تا چند طبقه قابلیت اجرا دارد؟
• این سیستم با توجه به آیین نامه 2800 و دیوار باربر برشی بودن سیستم قابلیت اجرا تا 50 متر یا 15 طبقه را دارا می باشد که در حال حاضر در ایران تا 6 طبقه اجرا شده است
• سقف این سیستم به چه صورتی اجرا می شود؟
• این سیستم سازه ای قابلیت اجرای سقف با هر نوع سقفی را دارا می باشد، ولی معمولا از تیرچه کرومیت برای اجرا استفاده می شود. سایر سقف های قابل اجرا عبارتند از: تیرچه سیمانی، دال دو طرفه و سیستم سقف شرکت آنی ایستا.

معرفي اجزاي تشكيل دهنده سيستم :

1- انواع قالب سيستم :

از نظر شكل و ابعاد كلي به سه دسته بلوكي ، عمودی و پانلي تقسيم مي شوند . بلوك ها ابعاد كوچكتري نسبت به انواع ديگر  دارند و معمولا تا ابعاد 30*120 سانتيمتر توليد مي شوند . قالب هاي تخته اي يا نواري داراي ابعاد بزرگتر تا حدود 30*240 سانتيمتر هستند كه معمولا به شكل دو تخته جداگانه با ضخامت 5 سانتيمتر به محل ساختمان منتقل و سپس به وسيله اتصالات پلاستيكي به هم متصل مي شوند . ابعاد پانل ها بسيار متنوع است و معمولا تا ابعاد 360*120 سانتيمتر نيز توليد مي شود . در اينجا فقط به ذكر ويژگيهاي قالب نوع بلوكي مي پردازيم . نوع ديگري از تقسيم بندي اين سيستم براساس شكل هندسي بدنه داخلي قالب مي باشد كه پس از اجرا صورت مي گيرد . شكل هندسي ديوار بتني حاصل مي تواند تخت ، شبكه اي دو بعدي بدون حفره ،‌ شبكه اي دو بعدي حفره دار باشد .

نوع تقسيم بندي ديگر مي تواند براساس نوع و جنس رابط هاي اتصال صفحات دو طرف قالب باشد . اين اتصال مي تواند هم جنس صفحات دو طرف ، پلاستيك فشرده و يا فلز باشد . اتصالات مي تواند به صورت حجمي ، ورق يا ميلگرد باشد . رابط ها مي توانند همزمان با توليد در قطعه كار گذاشته شوند يا بعدا در كارخانه يا كارگاه ساختماني نصب شوند . روشن است در صورت اجرا در كارخانه ، قطعات به دست آمده حجيم تر و در نتيجه حمل آنها مشكل تر و هزينه بر خواهد بود . در حاليكه اجرا در پاي كار با اين مشكل مواجه نيست ولي باعث مي شود زمان اجرا طولاني تر و احتمالا دقت اجرا كم تر شود .

1 – 1  قالب بلوكی :

اين قالب ها از قطعات كوچكي تشكيل مي شود كه با داشتن برآمدگي و تورفتگي هايي ، به راحتي در هم چفت و بست مي شوند . ابعاد بلوكها نزديك به 30*120 سانتيمتر است كه با قرارگيري در كنار هم قالبي براي ديوار بتني تشكيل مي دهند . برخي از انواع بلوكها به صورت يكپارچه ( شبكه اي ) توليد مي شوند كه در اين حالت لايه هاي عايق طرفين بلوك توسط ماهيچه هايي از همان جنس به هم متصل و يكپارچه مي شوند . بلوكهاي اوليه داراي سطوح داخلي صاف بودند ، ولي به صورت تدريجي ، سطوح داخلي بلوكها از حالت مسطح در آمدند و فرم سطوح داخلي به گونه اي تغيير يافت تا حجم هاي بتني به دست آمده به شكل لوله هاي عمودي و افقي متقاطع باشند . اين ماهيچه ها با توجه به كم بودن مقاومت كششي عايق ، بايد با ابعاد قابل توجهي در نظر گرفته شوند تا هنگام جابجايي و نصب و اجرا گسيخته نشوند . مشكلي كه ايجاد مي شود اين است كه پس از بتن ريزي ، حفره هاي نسبتا بزرگي در جدار بتني به وجود مي آيد . گاهي نيز بلوك هاي شبكه اي به شكل قطعات توپر پلي استايرن هستند كه مجراهاي افقي و عمودي متقاطع در درون ضخامت آنها ، از آنها كسر شده است  . در سيستم شبكه اي حفره دار (ساده) ، مشكل احتمال پر نشدن تمام مجراهاي افقي قالب ها با بتن و عدم ايجاد يكپارچگي در سازه ديوار است . در صورت رخداد حريق و سوختن پلي استايرن ، مانع مناسبي براي جلوگيري از عبور شعله نيست و موجب گسترش آن مي شود . در سالهاي اخير با ايجاد تغييراتي در اين قطعات ، عملكرد آنها بهبود يافته است . در اين قطعات قسمت مياني عايق حذف شده و اتصال قالبهاي دو طرف با استفاده از يك شبكه الياف پليمري ، شيشه اي يا فلزي صورت مي گيرد . از مزاياي قالب هاي بهبود يافته ، حذف حفره ها يا سوراخها در جدار بتني در نتيجه بهبود مشخصات لايه بتني و عملكرد كلي ديوار است .

نوع ديگر قالب ، قالب بلوك با بدنه تخت است . اين نوع قالب از صفحات پلي استايرن تشكيل شده كه با رابط هاي عرضي به هم دوخته شده اند . اين قطعات عرضي از مواد مختلفي مانند پلي استايرن ، پلي پروپيلن ، پلي وينيل كلرايد و يا آهن گالوانيزه توليد مي شوند . براي اتصال قطعات نماي داخلي و خارجي ، اتصال قطعات عرضي به خارج از پلي استايرن ادامه مي يابند تا با ايجاد نشيمني براي ميخ يا پيچ ، اقدامات نصب قطعات نما را تا حد ممكن راحت سازند . در مواردي كه قطعات در پاي كار مونتاژ مي شوند ، براي جاگذاري رابط ها ، شكافهايي در قطعات عايق ايجاد مي كنند و محل هايي براي استقرار ميلگردهاي طولي در قطعات رابط پيش بيني مي كنند . روش ديگر اين است كه قطعات عرضي در زمان ساخت قطعات پلي   استايرن در قالب كار گذاشته شوند تا عايق و رابط ها با هم كاملا درگير شوند . يكي از اشكالات آن اين است كه قطعه رابط ديگر نمي تواند براي اتصال بلوكها در جهت عمودي كارايي داشته باشد . در اين سيستم ، ميلگرد گذاري هم به صورت درجا انجام مي شود و هم مي تواند قسمتي از ميلگردها به صورت پيش ساخته در قطعات كار گذاشته شود .

          با چیدن این بلوک ها در محل کارگاه ساختمانی دیوار و سازه ساختمان ایجاد می شود و       سپس داخل این بلوک ها با بتن مناسب پر می شود و دیوارهای باربر احداث میگردد.

سقف نیز به صورت سقف بتنی یکپارچه از طریق بلوک های پلی استایرن که داخل آنها پروفیل های فلزی پیش بینی شده اجرا می شود.

در روش فعلی ساختمان های بتن آرمه، میلگردها بسته شده وپس از قالب بندی، در دو طرف آن بتن تزریق گردیده و دیوار بتنی احداث میگردد.

در این روش نوین ساختمان سازی اتصالات سبک فلزی در دستگاه های مکانیزه کارخانه چیدمان گردیده و سپس پلی استایرن به آن تزریق شده که در نتیجه محصول قالب های ماندگار تولید می گردد. این محصولات در کارگاه ساختمانی به صورت بلوک های قالب ماندگار روی یک دیگر متصل گردیده و سپس بتن آماده به آن تزریق می گردد.

مزایای استفاده: 

·       دارای تاییدیه از مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن

·       قیمت مناسب، ارزانتر از قیمت های رایج در حد هزینه اجرای ساختمانهای اسکلت بتنی

·       تسریع در ساخت (در 100 مترمربع در 5 روز)، برگشت سریع سرمایه

·       افزايش دوام و محافظت سازه ساختمان در برابر شرایط محيطی

·       عایق حرارتی و برودتی و عایق صوتی

·       مقاومت بالا در برابر زلزله

·       کاهش وزن ساختمان

·       کاهش پرت و دوباره­کاری

·       عدم محدودیت معماری و طراحی

·       صرفه جویی در هزینه حمل

·       مناسب برای هرگونه نماسازی و نازک کاری

·       اجرای ساده و سریع تاسیسات ساختمانی مانند لوله و کابل کشی

·       امکان اجرای ستون در اجرا بر خلاف سیستم های دیگر ICF

·       رفع محدودیتهای موجود در نسل های مختلف سیستم ICF

مراحل اجرای سازه:

·       آماده سازی بستر ساختمان

·       اجرای شالوده نواری

·       کاشت میلگرد انتظار

·       اجرای ناودانی مهاری

·       نصب قالب های پلی استایرن

·       نصب اسپیسرها و کمربندهای مهاری

4 - بررسي رفتار سازه اي سيستم :

از نظر سازه اي در صورتي كه شرايط ميلگرد گذاري و بتن ريزي در روش هاي مختلف يكسان باشد ، عملكرد اين سيستم با ديگر سيستمهاي متداول ديوار بتن مسلح اجراي درجا يكسان است .

سيستم باربر ثقلي و جانبي :

 ديوارهاي باربر (ديوارهاي برشي) و سقف هاي تيرچه و بلوك عايق حرارتي يا دالهاي ICFعناصر باربر اصلي در ساختمانهاي ساخته شده با سيستم  تخت نسبتا نازك هستند . در اين ساختمانها ‌، نقش ديوارهاي سازه اي به عنوان عناصر اصلي مقاوم در برابر بارهاي جانبي و نيز اعضاي اصلي (‌در تركيب با دال سقف ) براي تحمل و انتقال بارهاي قائم به علت فقدان تير و ستون ، حائز اهميت است . در اين سيستم ، بارهاي ثقلي و جانبي توسط سيستم ديوار و دال ، به صورت يكنواخت به شالوده منتقل مي شود . براي جلوگيري از تمركز تنش هاي موضعي و به حداقل رساندن اثر پيچش بايد پيوستگي ديوارهاي برشي سازه اي در سراسر ارتفاع ساختمان حفظ شود .

بررسي رفتار لرزه اي سيستم :

يكپارچگي ايجاد شده در ديوار و سقف توسط بتن درجا ، باعث ايجاد عملكرد لرزه اي مناسب و پيوستگي افقي و عمودي اجزاي سازه و به تعويق افتادن تشكيل نواحي پلاستيك در اعضا و نقاط بحراني سازه مانند اتصالات ديوارها به سقف ها يا اطراف بازشوهاي ديوارها شده و باعث مي شود اين سيستم ساختماني عملكرد لرزه اي مناسبي از خود بروز دهد . هرچه تعداد اعضاي سازه اي مشاركت كننده در باربري (‌نامعيني) بيشتر و عملكرد آنها غير وابسته تر باشد ، سازه مناسبتر و مطلوبتر خواهد بود . در صورت كفايت ديوارهاي سازه اي از لحاظ تعداد ، سيستم نامعيني زيادي دارد و انتظار مي رود مانند سيستم هاي موازي رفتار لرزه اي قابل قبولي از خود بروز دهد . يكي از ويژگيهاي لرزه اي اين نوع سيستم ها پايين بودن زمان تناوب اصلي سازه به دليل تعدد ديوارهاي باربر بتن مسلح در راستاي اصلي ساختمان است . اين امر باعث جذب قابل ملاحظه شتاب و نيروي زلزله خواهد شد كه ممكن است خسارات قابل ملاحظه اي را به اجزاي غير سازه اي و تجهيزات داخل بنا وارد آورد . به همين دليل مقدار ديوارهاي باربر در پلان نبايد بيش از نياز سازه ساختمان باشد . به منظور كاهش بار مرده ساختمان و كاهش سختي اضافي سيستم و بهره برداري مناسب از سطح زيربنا ، براي ساخت ديوارهاي تيغه ، توصيه مي شود از ساير سيستم هاي رايج و معتبر استفاده شود .

عوامل اصلي موثر بر رفتار لرزه اي سازه هاي با سيستمICF  :

 مسير انتقال بارهاي قائم : انتقال بارهاي قائم به پي بايد توسط عناصر قائم صورت پذيرد و از تغيير مسير انتقال بارهاي قائم در ارتفاع و انتقال آنها به عناصر زيرين توسط اعضاي افقي اجتناب شود .

مسير انتقال بارهاي جانبي : سازه براي انتقال بارهاي جانبي از جمله زلزله به شالوده بايد در هر امتداد داراي مسير كاملي باشد . حتي المقدور بايد از جابجايي محل ديوارها در پلان و در ارتفاع سازه و عدم هم راستايي آنها در طراحي خودداري نمود . زيرا باعث ايجاد تنش هاي برشي قابل ملاحظه در ديافراگم ها ( كف ها ) مي شود كه در اين صورت اين تنش ها بايد در تحليل و طراحي دال ها و نحوه ميلگرد گذاري آنها به طور كامل منظور شود.

پيكر بندي ساختمان : تقارن و منظم بودن ساختمان در پلان و در ارتفاع ، حالت مطلوب براي رفتار لرزه اي مناسب است . به لحاظ سختي درون صفحه اي قابل ملاحظه ديوارها در اين سيستم بايد به شرايط تقارن سختي توجه كرد تا مقدار پيچش ساختمان در برابر نيروهاي جانبي خصوصا زلزله به حداقل برسد و نيروها به طور يكنواخت بين ديوارها توزيع شود .

عملكرد سقف ها و كف هاي سازه به صورت ديافراگم صلب : به دليل ارتباط معكوس صلبيت ديافراگم با سختي جانبي تكيه گاه هاي آن (ديوارهاي باربر) ، با لحاظ اينكه ديوارها در اين سيستم سختي درون صفحه اي بالايي دارند ، توجه به صلبيت ديافراگم در شرايط خاص اهميت زيادي دارد و بايد در محاسبات كنترل شود و درصورت عدم كفايت صلبيت رفتار واقعي سقف در مدل سازي منظور شود . ضمنا بايد تنش هاي داخل صفحه ديافراگم كنترل شود و در صورت نياز نسبت به اضافه نمودن ميلگردهاي تقويتي اقدام شود .

نامعيني سازه ( ناشي از ديوارها يا قاب ها ) : براي تامين حداقل نامعيني لرزه اي ، لازم است تعداد خطوط ديوار يا قاب در هر يك از جهت هاي اصلي و در طرفين مركز جرم بزرگتر يا مساوي دو باشد . در صورت كفايت اتصال ديوارها از نظر طراحي و اجرا در تحمل خمش ناشي از بارهاي عمود بر صفحه ، به لحاظ زياد بودن تعداد ديوارهاي موازي ، درجه نامعيني سازه بيشتر از حداقل مورد نياز است كه مشكلي از نظر نامعيني وجود ندارد . اما بايد لنگرهاي انتهايي ناشي از گيرداري ديوار و سقف به خصوص در دهانه هاي بزرگ در طراحي ديوارها منظور گردد .

نسبت ديوارها : نسبت ارتفاع به ضخامت ديوارها از ديدگاه لاغري و نسبت مساحت مقطع ديوارها به مساحت سازه از ديدگاه تحمل برش و نيز توزيع ديوارها در پلان ، بايد حداقل هاي آيين نامه طراحي را تامين كند .

اتصالات ديوار به شالوده : اتصال مناسب ديوار به شالوده تضمين كننده انتقال بارهاي قائم و جانبي سازه به شالوده است كه اين اتصال به وسيله ميلگردهاي انتظاري كه از قبل در شالوده تعبيه شده صورت مي گيرد . به دليل صلبيت قابل ملاحظه اين سيستم ، كنترل نيروهاي بلند شدگي از پي و مهار آن به نحو مناسب ضروري است .

اتصالات ديوار به سقف : يكي از نقاط حساس در سيستم انتقال بارهاي ثقلي و جانبي ، اتصال ديوار به سقف است . اين اتصال توسط ميلگردهاي خم شده و بتن درجا به نحوي صورت مي گيرد كه يك اتصال گيردار براي انتقال بارهاي ثقلي و يك اتصال برش پذير براي انتقال بارهاي درون صفحه اي ناشي از زلزله به وجود آيد .

بازشوهاي ديوارهاي بتني سيستم : اين بازشوها يكي از نقاط ضعف و محل شروع خرابي در ديوارها مي باشد . محل قرار گيري بازشوها ، ابعاد و نسبت عرض به ارتفاع آنها ، فاصله از لبه هاي آزاد ديوار يا بازشوهاي مجاور ، ابعاد ديوار در بالاي بازشوها به لحاظ عملكرد خمشي يا برشي نعل درگاه و نيز تمركز تنش در اطراف بازشوها و توانايي ديوار مربوطه در تحمل و انتقال بارهاي قائم و جانبي ، بايد طبق آيين نامه طراحي باشد . ابعاد و محل بازشوهاي ديواري به ويژه در ديوارهاي طبقات پايه ساختمان و پاركينگ كه ثقلي بيشتر و نيروي جانبي ناشي از زلزله را تحمل مي كنند بايد به دقت بررسي شود و در ديوارهاي سازه اي بايد حتي المقدور از ايجاد بازشوهاي بزرگ به خصوص در طبقات پايه ساختمان اجتناب كرد .

كيفيت مصالح ساختماني : رعايت كيفيت مصالح به ويژه فولاد ، بتن و اجزاي تشكليل دهنده آن مطابق با استاندارد و آيين نامه هاي ملي ، از پيش نيازهاي عمكرد لرزه اي مناسب براي همه انواع ساختمانها است . يكي از روشهاي اجراي سيستم ، در نظر گرفتن رامكا قبل از قالب بندي ديوار است . رامكا قطعه اي از بتن يا ملات است كه براي تنظيم قالب و قرارگيري آن در محل مناسب و نيز تسهيل باز شدن و قالب برداري به واسطه اندازه كوتاهتر قالب نسبت به ارتفاع كف تا سقف طبقه اجرا مي شود . رامكا مانند پايه اي براي ديوار است تا نياز به امتداد يافتن قالب ديوار تا كف را برطرف كند و باعث شود قسمت پاييني قالب براي تنظيم آزاد باشد و بتن سيال از آن خارج نشود . با همه تسهيلاتي كه اجراي رامكا در قالب بندي و بتن ريزي ايجاد مي كند ، اين قطعه به ويژه هنگامي كه با ملات اجرا مي شود ، مي تواند پيوستگي بتن ديوار را دچار مشكل كند و پاي ديوار كه محل بروز بيشترين نيروها و لنگر خمشي است ، را موضعي ضعيف كند . در صورت اجراي رامكا با بتن بعد از بتن ريزي سقف ، مشكل اصلي ايجاد درز سرد در ديوار است . اگر رامكا با ملات اجرا شود ، علاوه بر ايجاد درز سرد ، ضعف موضعي مصالح نيز مي تواند عملكرد صحيح ديوار را دچار مشكل كند . در صورت الزام به اجراي رامكا ، بهتر است اين قطعه از بتن ساخته شده و همزمان با بتن ريزي ديوار و سقف پاييني بتن ريزي شود .

4 – 3  برخي محدوديت هاي سيستم  :

در صورت طراحي و اجراي صحيح ، يكي از سيستم هاي سازه اي مناسب براي ساخت در مناطق زلزله خيز است . جرم ، سختي و مقاومت توزيع شده اين سيستم ، رفتار سازه اي و لرزه اي مناسب آن را تامين مي كند . در صورتي كه ديوارهاي باربري را كه به اين شيوه تهيه مي شوند را در زمره ديوارهاي برشي باربر از نوع بتن مسلح معمولي بدانيم ، براساس آيين نامه طراحي ساختمان ها در برابر زلزله ، حداكثر ارتفاع مجاز ساختمان به 30 متر محدود مي شود . علاوه بر محدوديت هايي كه از لحاظ حريق تعيين كننده است ، مي توان به محدوديت هاي اجرايي آن (محدوديت در توليد ضخامت هاي مختلف ديوار) اشاره كرد . كارخانه هاي توليد كننده قالب هاي ديواري به توليد يك نوع محصول با ضخامت واحد بسنده مي كنند كه اين موضوع به طور غير مستقيم براي ارتفاع ساختمان محدوديت ايجاد مي كند . افزايش تعداد طبقات باعث افزايش نيروها مي شود و ضخامت بيشتري را از ديوارهاي باربر طلب مي كند و توليد كننده بايد متناسب با ضخامت مورد نياز در طراحي ، قالب هاي متنوعي توليد كند كه از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه نيست . با افزايش تعداد طبقات ، نگهداري قالب ها در ارتفاع دچار مشكل مي شود و تامين تكيه گاه هاي جانبي آن عمدتا از سمت داخل امكانپذير خواهد بود . در نتيجه تعداد طبقات به دو يا سه طبقه محدود مي شود . در اين سيستم بايد حداقل هاي مجاز مانند حداقل مجاز ضخامت ديوار ، حداقل مجاز مقاومت بتن ،‌ حداقل مجاز مقاومت ميلگرد مصرفي و ... بايد براساس آيين نامه رعايت گردد .

بررسي رفتار سيستم در برابر آتش : 5 -

دو مصالح عمده اين سيستم ، قالب ماندگار پلي استايرن منبسط و بتن است . انواع بتن هاي معمولي مورد استفاده در اين سيستم ، قابل اشتعال نيست و خطري را ايجاد نمي كند . اما پلي استايرن منبسط شده از مواد قابل اشتعال و خطرناك در برابر آتش است . دو نوع اصلي پلي استايرن منبسط شده از نظر رفتار در برابر آتش وجود دارد :  اسفنج پلي استايرن نوع معمولي و اسفنج پلي استايرن نوع كندسوز شده . لازم به ذكر است كه هر دو نوع بر اثر سوختن مقدار قابل توجهي دود غليظ سياه توليد مي كنند .

ضوابط استفاده از اين ماده در داخل ساختمان ، از نظر ايمني در برابر آتش به نحو زير است :

1 - بلوك پلي استايرن منبسط شده بايد مطابق با استانداردهاي معتبر از نوع خود خاموش شو يا كندسوز شده باشد . هيچ گاه از عايق پلي استايرن نوع معمولي استفاده نشود .

2 – روي بلوكهاي پلي استايرن از داخل و خارج به وسيله پوشش مناسب مانند اندود گچ و خاك ، اندود ماسه و سيمان يا تخته گچي محافظت شود . پوشش خارجي بايد در برابر عوامل جوي مقاوم باشد . استفاده از انواع نما در صورت استفاده از مصالح و روش اجراي مناسب بلامانع است . حداقل ضخامت مناسب براي پوشش هاي داخلي براي اندود يا تخته گچي 5/1 سانتيمتر و براي اندود ماسه سيمان 5/2 سانتيمتر مي باشد .

3 – پوشش محافظت كننده بايد به وسيله سيستم مكانيكي مناسب به ديوار سازه اي متصل شود .

مقاومت در برابر آتش و محدوديت هاي ابعادي ساختمان : 5 - 1

مقاومت سيستم در برابر آتش بايد مطابق با مقررات ساختمان تامين شود . اين موضوع به نوع تصرف ، ارتفاع و مساحت ساختمان بستگي دارد . در ديوارهاي خارجي ، فاصله تا ساختمان مجاور نيز مهم است . از مهم ترين عواملي كه بر محدوديت هاي ابعاد مجاز يك ساختمان بستگي دارد ، مقاومت اجزاي آن در برابر آتش است . ( نشريه 444 مركز تحقيقات ساختمان و مسكن ) . مقاومت اين ديوارها به مقاومت ديوار بتني آن وابسته است . اندود محافظ روي ديوار تا حدي به مقاومت سيستم كمك مي كند . نكته قابل توجه ، اثر رطوبت بر روي مقاومت بتن در برابر آتش است . كه در اين سيستم با توجه به شرايطي كه از لحاظ كاهش تبخير آب در اثر ماندگاري قالب هاي پلي استايرن به وجود مي آيد مورد توجه است . افزايش يك درصد حجمي رطوبت ، مي تواند مقاومت بتن در برابر آتش را 4 تا 5 درصد افزايش دهد . اما افزايش بيشتر باعث تركيدن بتن در شرايط آتش سوزي شود . به دليل ماندگار بودن عايق پلي استايرن در دو طرف ديوار بتني ، امكان خشك شدن سريع بتن وجود ندارد و رطوبت تا مدت زيادي در بتن باقي مي ماند . اگر رطوبت اوليه بتن زياد باشد با بالا رفتن دما در سطح بتن ، رطوبت به سمت داخل مي رود و در لايه اي حدود 5/2 سانتيمتر از سطح ،‌ آن را به طور كامل اشباع مي كند . با اشباع شدن از آب در اين لايه ، مهاجرت بخار آب به طرف سرد مسدود و فشار بخار آب به شدت زياد مي شود كه اثر مخربي بر يكپارچگي بتن در اين منطقه دارد . در رطوبت هاي بالا يا تخلخل هاي پايين ، اين موضوع شدت بيشتري دارد و پكيدن بتن به شكل انفجاري رخ مي دهد . اين موضوع ضخامت لايه بتني محافظ ميلگردها را به شدت كاهش مي دهد و با توجه به ضعف فولاد در دماي بالا ،‌ مقاومت مكانيكي سيستم درآتش سوزي به شدت كاهش مي يابد . پس در كل ممكن است ،‌ مقاومت ديوار بتني اين سيستم در برابر آتش به مراتب كمتر از مقاومت همان ديوار در شرايط معمولي ( بدون عايق در دو طرف آن ) باشد . گاهي لايه داخلي عايق پلي استايرن پس از تكميل بتن ريزي و گيرش آن برداشته مي شود تا رطوبت راحت تر از سيستم خارج شود و رفتار ديوار بتني در برابر آتش بهبود يابد .