قیمت زودگیرمایع
با عملکرد قوی و عاری از مواد قلیایی است که برای عملیات بتن پاشی استفاده می شود. این محصول به صورت مایع عرضه شده و مقدار مصرف آن بر حسب زمان های گیرش و سخت شدن مورد نیاز متغیر است. مایع زودگیر کننده بتن، غیر قلیایی قوی برای بتن پاشی به روش مرطوب.
فزودنی زودگیر بتن مایع را می توان در مواقعی که کسب مقاومت اولیه زودرس یا گیرش لحظه ای سیمان و بتن مورد نیاز است مورد استفاده قرار داد. بیشترین کاربرد افزودنی زودگیر بتن مایع در عملیات پاشش بتن با استفاده از روش مرطوب می باشد. در مواردی چون لایه نگه دارنده موقت یا دائم بتنی، اجرای دیواره بتنی نهایی در تونل ها و معادن یا سایر مواردی که بتن پاشی با ضخامت زیاد مورد نظر است می توان از خواص افزودنی زودگیر بتن مایع جهت کاهش دور ریز بتن و افزایش راندمان بتن پاشی بهره برد.
نکته: افزودنی زودگیر بتن مایع را سر نازل اضافه کرده و استفاده از پمپ های ماردونی یا غیر پیستونی به سایر انواع پمپ ترجیح داده شود.
به باور همگاني، واکنشهاي اوليه ترکيبات سيمان پرتلند با آب درون محلول رخ ميدهند (درون محلولياند) يعني ترکيبات در ابتدا يونيزه ميشوند و سپس محصولات آبگيري در محلول شکل ميگيرند. از آنجا که حلاليت محصولات آبگيري محدود است، اين محصولات به شکل بلور رسوب میکنند و از محلول خارج ميشوند. پديدههاي سفتشدن، گيرش و سختشدن خمير سيمان پرتلند از فرآيند بلوريشدن پيشرونده محصولات آبگيري سرچشمه ميگيرند. بنابراين ميتوان چنين انگاشت که با افزودن برخي از مواد شيميايي حلشونده به مخلوط سيمان پرتلند و آب ميتوان بر آهنگ يونيزهشدن ترکيبات سيمان يا بر روند بلوريشدن محصولات آبگيري تاثير گذاشت و در نتيجه، گيرش يا سختشدن خمير سيمان را دستخوش تغيير کرد[1].
نياز به سرعت بخشيدن روند کسب مقاومت، به ويژه براي بتنريزي در هواي سرد، و کاهش زمان گيرش بتن موجب پيدايش و گسترش افزودنيهاي شتابدهنده بتن شده است. در اين بخش شتابدهندهها مورد بررسي قرار ميگيرند.
زودگيرکننده, که افزودني زودگير بتنپاشي (شاتکريت)[4] نيز ناميده ميشود, طبق تعريف افزودني است که در حين پاشش يا پيش از پاشش به مخلوط افزوده ميشود تا شتابي بسيار سريع در گيرش يا سختشدن مخلوط پاشيده شده پديد آورد [12]. محدوده زماني عملکرد زودگيرهاي بتنپاشي بسيار کوتاهتر از تسريعکنندههاي (تندگيرکنندههاي) متعارف بتن است.
زودگيرکنندههاي بتنپاشي (افزودنيهاي شاتکريت) ميتوانند خاصيت بازي, خنثي, يا اسيدي داشته باشند. زودگيرکنندهها را بر پايه مقدار pH آنها ميتوان به دو دسته سوزآور[14] و ناسوزآور[15] تقسيم کرد. زودگيرکنندههاي ناسوزآور که غيرخورنده[16] نيز ناميده ميشوند, داراي ماهيتي تقريبا خنثي با مقدار pH بين 5 تا 9 هستند. نوع سوزآور که خورنده نيز ناميده ميشود, داراي pH بين صفر تا 5 (اسيدي) يا بين 9 تا 14 (بازي) است[3].
از جمله زودگيرکنندههاي سوزآور ميتوان به بسياري از نمکهاي معدني حلشونده مانند آلوميناتها, هيدروکسيدها, کربناتها, فلوروسيليکاتها, سولفات آهن, فلورايد سديم, سولفيت آلومينيم, سيليکاتهاي قليايي, تيوسياناتها, و تيوسولفاتها اشاره کرد[7],[5],[4],[2]. سيليکات سديم اصلاحشده[3] و برخي از ترکيبات ويژه اسيدهاي قندي[17] در گروه زودگيرکنندههاي ناسوزآور جاي ميگيرند[2].
زودگيرکنندههاي بتنپاشي از ديدگاهي ديگر به دو گروه قليايي[18] و بدونقليايي[19] دستهبندي ميشوند. منظور از زودگيرکننده بدونقليايي, افزودني است که مقدار کاتيونهاي قليايي (Na+ و K+) آن کمتر از 1% باشد[3]. اين موضوع براي کنترل احتمال واکنش قليايي سيليسي در مخلوطهاي حاوي سنگدانههاي مستعد اين واکنش است.
نكته 5-4 – توجه شود که "بدونقليايي" بودن زودگيرکننده الزاما به معني "ناسوزآور" بودن آن نيست.
برای استفاده از کلسیم کلرید، باید این ماده را به صورت محلول به آب مورد استفاده در مخلوط بتن تازه اضافه کرد. اگر این ماده به صورت جداگانه به بتن تازه اضافه شود، تمام آن در مخلوط حل نشده و باعث به وجود آمدن نقاط سیاه رنگ در بتن سخت شده میشود.
مقدار کلسیم کلرید مورد استفاده در بتن نباید از حد مورد نیاز تجاوز کند. مطالعات نشان داده که در هیچ موردی، استفاده از کلسیم کلرید از مقدار 2 درصدِ حجم سیمان بیشتر نشده است. استفاده بیش از حد از کلسیم کلرید میتواند مشکلات عدیدهای در هنگام بتنریزی ایجاد نماید و همچنین باعث آسیب دیدگی بتن شود. تسریع بیش از حد سخت شدن بتن، افزایش جمع شدگی، خوردگی فولاد تقویت شده و کاهش مقاومت بتن در آینده، از مشکلات و مواردی است که استفادهی بیش از حد از مادهی کلسیم کلرید در بتن ایجاد مینماید.
در بتنهایی که در آنها از عملآوری استیم (بخاری)، سیمان رنگی، میلگرد و فولاد استفاده میشود، بایستی از کلسیم کلرید به دقت استفاده کرد و به هشدارها نیز توجه نمود. در بتنهای مورد استفاده در پارکینگها (گاراژ)، بتنهای حاوی آلومینیوم، سنگدانههای دارای پتانسیل واکنش با کلسیم کلرید و بتنهایی که در محیطهای با آب و هوای گرم استفاده میشود و همچنین پروژههایی که در آن حجم استفاده از بتن بسیار بالاست، نبایستی از این مادهی شیمیایی (کلسیم کلرید) استفاده کرد.
مواد غیر کلریدی دیگری نیز وجود دارند که میتوانند به عنوان افزودنی زودگیر کننده به بتن استفاده شوند. از این مواد در مواردی استفاده میشود که به هیچ وجه نمیتوان از کلسیم کلرید استفاده نمود. در بقیه موارد از همان کلسیم کلرید استفاده میشود؛ زیرا تاثیر مواد غیر کلریدی به اندازهی کلسیم کلرید نیست.