افزودنی های بتن

در این متن بهمعرفی جامع انواع افزودنی های مصرفی در بتن پرداخته می شود. در حال حاضر افزودنیهای بتن به علت خواص منحصر به فردی که در ساخت و دوام سازه های بتنی به همراه داردروندی رو به افزایش در مصرف آن به همراه داشته است. شما در این متن می توانید باانواع افزودنی های بتن آشنا شوید.

همچنین شما میتوانید برای مشاوره ، دریافت مشخصات فنی و لیست قیمت انواع انواع افزودنی بتن بابخش بازرگانی کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران ( 44618462-44618379 ) تماس حاصلفرمایید.

تعریف افزودنی‌های شیمیایی بتن، اهداف استفادهو معرفی انواع آن

پیشرفت‌هایی که طی چند دهه اخیر در فناوریبتن بوجود آمده است، بی‌تردید با پیدایش افزودنی‌ها، کاربرد آنها و نوآوری‌هایبسیار در این گستره ارتباط دارد. ریشه این پیوند را می‌توان در دستیابی به برتری‌هایفنی در خواص و مشخصات بتن، تسهیل در اجرای آن و صرفه‌جویی در انرژی، نیروی کار و... شناسایی کرد.

کشف، تولید و مصرف مواد افزودنی در بتن،محصول نیازهای فنی و اجرایی است. زیرا کاربرد این مواد به دلیل ساختارهای شیمیاییمتفاوت و متنوعی که دارند، علاوه بر تأمین تسهیلات اجرایی در کارهای بتنی موجبدستیابی به برتری‌ها و امتیازات فنی جدیدی در خواص اصلی بتن تازه و سخت شده می‌شوندکه حصول آنها از طریق روشهای معمول و متداول طرح و اجرای بتن امکان‌پذیر نبوده واگر باشد، از نظر اقتصادی به صرفه نیست.

اندیشه تحقیق و مطالعه درباره افزودنی‌ها،بعد از کشف و تولید صنعتی سیمان در نیمه دوم قرن نوزدهم و شناخت ترکیبات و فرایندهیدراسیون سیمان، ابتدا در مراکز علمی، پژوهشی مورد بررسی قرار گرفت و بتدریجکاربرد آنها در عملیات اجرایی رواج یافت.

افزودنی‌های شیمیایی متداول مصرفی دربتن، شامل روان‌کننده‌ها، زودگیرکننده‌ها، دیرگیرکننده‌ها و حباب‌هواسازها درنخستین سالهای دهه سوم قرن بیستم اختراع شدند. قدیمی‌ترین مأخذ علمی و فنی معتبرنشان می‌دهد که روان‌کننده‌ها بر پایه نفتالین‌فرمالدئیدسولفونات، اولین ترکیب آلیاست که در سال 1932 توسط یک شرکت آمریکایی اختراع و ثبت شد و در طول سالهای40-1930، مصرف روان‌کننده‌های دیگر که اساس آنها لیگنوسولفونات‌ها بودند رواج یافتو در حدود سالهای 1950 به بعد مشتقات آلی دیگری نظیر هیدروکسی‌کربوکسیلیک‌ها،اسیدهای چرب و ترکیبات پلیمری نیز رواج یافتند. بعضی از مواد افزودنی نیز مانندحباب هواسازها، بصورت اتفاقی بامشاهده و بررسی دوام بعضی رویه‌های بتنی در شمال آمریکا کشف شد. برخی از این سطوحبتنی دوام بهتری داشتند و آزمایش‌ها نشان داد که در تهیه سیمان آنها، از چربی‌هایحیوانی به منظور کمک به عملیات سایش و آسیاب کردن کلینکر استفاده شده است. بررسی‌هایبیشتر نشان داد که این سیمان‌ها به دلیل تولید حباب‌های هوا موجب افزایش دوام بتن شده‌اند.

انتشار گزارش‌های علمی و تحقیقاتی وآزمایشگاهی و مقالات فنی ویژه افزودنی‌های شیمیایی و بررسی اثرات آنها روی خواصبتن، توسط مجامع و مراکز تخصصی بتن در سالهای دهه 40 میلادی آغاز شد که می‌توان بهنخستین گزارش تفصیلی کمیته فنی شماره 212 مؤسسه ACI در سال 1944و اولین گردهمایی بین‌المللی ASTM، با عنوان اثر افزودنی‌های کاهنده آب وکنترل گیرش روی خواص بتن در سال 1959 اشاره کرد و در واقع متعاقب این گردهمایی،مؤسسه ASTM،استاندارد افزودنی‌های شیمیایی بتن را با شماره C494 در سال 1962تدوین نمود، اگر چه این مؤسسه در سال 1948 آیین‌نامه افزودنی‌های حباب‌هوا‌ساز بتنرا نیز تدوین کرده بود.

با بررسی مقالات ارائه شده در کنفرانس‌هایبین‌المللی و مجلات معتبر، به راحتی می‌توان گفت که امروزه در کشورهای صنعتی مانند ژاپن، آلمان و...، بیش از 90 درصد بتن‌هابا استفاده از این مواد ساخته می‌شوند.

با توجه به اينكهتولید سیمان در سال 2008 در جهان حدود 5/2میلیارد تن برآورد شده است، بافرض اين كه در حدود 50درصد بتن‌های تولیدی در جهان از مواد افزودنی استفاده شده باشد و با تخمین مقدارمصرف این مواد حدود 1 درصد وزنی سیمان، تولید و مصرف افزودنی‌ها بیش از 10 میلیونتن برآورده می‌شود.

با توجه به مزایای مطلوبی که این مواددر ساخت بتن‌های بادوام ایفا می‌کنند، شناخت اثرات آنها و نحوه مصرف صحیح آنها موردلزوم می‌نماید. همچنین با توجه به مقدار مصرف آن و پتانسیل تولید آن در کشور می‌تواندبعنوان یک کالای صادراتی با ارزش افزوده مناسب مطرح گردد.

لازم به ذکر است در این راهنما، لفظافزودنی به عنوان افزودنی شیمیایی اطلاق می‌شود.

1-2- هدف و دامنهکاربرد

هدف از تدوین این دستورالعمل، آشناییبا اصلی‌ترین مواد افزودنی مورد مصرف در بتن و نحوه مصرف صحیح آن‌ها و ارائه ویژگی‌هاو الزامات این افزودنی‌ها طبق استانداردهای معتبر است. در این خصوص سعی شده است کهاستانداردهای معتبر مربوطه نیز تا حد امکان با یکدیگر مقایسه گردند. همچنین در ایندستورالعمل نحوه کنترل کیفی تولید و نمونه‌برداری از محصول جهت انجام آزمایش‌هایتطابق ارائه شده است.

1-3- تعريف

افزودنی‌ها علاوهبر این‌که از نظر تغییراتی که در خواص و کیفیت بتن ایجاد می‌کنند، مورد توجه آیین‌نامه‌هاو دستورالعمل‌ها و استاندارد‌های ملی و بین‌المللی می‌باشند، بلکه از دیدگاه فرهنگواژه‌های فنی و تخصصی رایج در فناوری بتن نیز، با مفاهیم مشخص و استاندارد شدهتعریف و طبقه‌بندی می‌شوند.

کمیته 116 مؤسسه ACI، افزودنی‌ها را شامل مواد و ترکیباتی که افزون بر سیمان، آب،مصالح سنگی و الیاف به بتن، ملات یا دوغاب برای تأمین خواص معین و مشخص جهت مصارفمختلف در هنگام اختلاط اضافه می‌شود، تعریف کرده است.

نمونه دیگر تعریفاستانداردشده افزودنی‌های بتن را می‌توان در آیین‌نامه 2787 استاندارد BS جستجو کرد که ضمن تعریف مشابهی به شرح بالا، هدف از کاربرد اینمواد را اصلاح مورد نظر در یک یا چند خاصیت بتن ارائه کرده است.

همچنین طبقاستاندارد ASTM C125، افزودنی‌ها،به موادي غير از آب، سنگدانه، سيمان هيدروليکي و الياف گفته مي‌شود که در هنگاماختلاط و يا درست قبل از اختلاط به بتن يا اجزاء آن اضافه مي‌شود تا خاصيت جديديرا در بتن خميري یا سخت شده بوجود آورد.

به نظر می‌رسد ساده‌ترینو جامع‌ترین تعریف افزودنی‌های بتن را استاندارد EN934-2 و استاندارد 2930 ملی ایران (ISIRI 2930)[1]،اینگونه بیان کرده که: افزودنی‌ها، مواد شیمیایی محلول در آب هستند (به ندرت بهصورت پودر هستند) که به بتن در حین ترکیب، به مقدار کمتر از 5% وزنی ماده سیمانی،برای اصلاح خواص بتن در حالت تازه و سخت شده، اضافه می‌گردند.

با این تعاریفمعلوم است که در صورتي‌كه اين مواد در كارخانه سيمان يا در توليد سنگدانه و يا درهنگام تامين آب در مواد اوليه يا محصول نهايي وجود داشته باشد و يا با آنها مخلوطشود، در دسته افزودني‌ها جای نمی‌گیرند و معمولاً به نام مواد مضاف (افزونه)شناخته می‌شوند. همچنين در صورت استفاده از موادي براي ايجاد پوشش سطحي بتن يا چسباندندو بتن سخت شده به يكديگر یا درزگيري و يا بكارگيري مواد نفوذگر در بتن نمي توانآنها را افزودني ناميد. الياف مختلف مصرفي در بتن نيز از دايره تعريف افزودني خارجاست.

1-4-اهداف تشريحي و تفصيلي کاربرد افزودنی‌ها

برايدرك بهتر نیاز به مصرف افزودني‌ها در بتن و ملات، لازم است اصلی‌ترین اهداف کاربردآنها در بتن را ذكر نماييم.

1-4-1- تغييرخواص بتن و ملات تازه (خميري)

اين موارد شاملخواص زير مي‌باشد:

- تغيير در زمانگيرش اعم از گيرش سريعتر، گيرش كندتر و يا گيرش‌هاي آني و يا کنترل زمان گيرش شاملگيرش اوليه و نهايي

- تغيير دررئولوژي[2]بتن و ملات مانند افزايش كارايي (رواني، تراكم‌پذيري و قابليت جايدهي و پرداخت) وافزايش و يا كاهش لزجت بتن

- تغيير وزنمخصوص بتن تازه، عمدتاً ‌در جهت كاهش آن

- تغيير در خواصجمع‌شدگي خميری، عمدتاً‌ در جهت كاهش آن

- افزايش يا كاهشچسبناكي بتن و ملات

-حفظ كارايي در طول زمان در بتن و ملات، همچنین جلوگيري از كاهش شديد اسلامپ در طولزمان

- حفظ و نگهداريآب براي پس ندادن آن به آجر، سنگ و يا بتن و ملات سخت شده و كاهش آب ناشي از تبخيراز سطح بتن و ملات

1-4-2- تغييرخواص بتن و ملات سخت شده

اينموارد شامل خواص زير است:

- افزايش سرعتهيدراسيون و کسب سريعتر مقاومت

- کاهش سرعتهيدراسيون و كاهش سرعت گرمازايي ناشی از آن

-كاهش نفوذپذيري بتن و ملات در برابر هوا، آب و يون كلريد يا ساير مواد مهاجم محلولدر آب

-افزايش دوام بتن يا ملات در شرايط محيطي مختلف مانند چرخه‌های متوالی یخ‌زدن و آبشدن، حمله سولفات‌ها، واكنش‌زايي سنگدانه‌ها با قليايي‌ها، سايش، ضربه و غيره

- ايجاد خلل وفرج در بتن و ملات سيمان با استفاده از مواد حباب‌زا و کف‌زا و سبک کردن بتن

-ايجاد انبساط جزئي يا كاهش جمع‌شدگي بتن يا ملات سخت شده

-افزايش كيفيت اتصال خمير سيمان به سنگدانه در بتن یا ملات

- كاهش نفوذ و جذبآب مويينه در بتن يا ملات

- كاهش شدتخوردگي ميلگردهاي بتن و يا ايجاد تاخير در شروع خوردگي آنها

1-5- انواعافزودنی‌های بتن و تعریف اجمالی آنها

1-5-1- روان‌کننده‌ها/کاهنده‌های معمولی آب

ماده افزودنی که بدونتغییر روانی، مقدار آب مخلوط بتن را کاهش می‌دهد یا بدون تغییر مقدار آب، اسلامپ وروانی را افزایش می‌دهد یا هر دو اثر را بطور همزمان ایجاد می‌کند.

1-5-2- فوق‌روان‌کننده‌ها/فوق‌کاهنده‌ها‌ی آب

ماده افزودنی که بدونتغییر روانی، مقدار آب مخلوط بتن را به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد یا بدونتغییر مقدار آب، اسلامپ و روانی را به میزان قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد، یا هردو اثر را بطور همزمان ایجاد می‌کند.

بعضی از انواع اینمواد حتی می‌توانند به میزان 20 تا 30 درصد کاهش آب را در مخلوط ممکن کنند. کاربرداین افزودنی‌ها گاه می‌تواند منجر به کاهش سریع کارایی گردد.

1-5-3-دیرگیرکننده‌ها (کندگیرکننده‌ها)

ماده افزودنی دیرگیرکننده،زمان گیرش بتن و تغییر حالت مخلوط از خمیری به سخت را افزایش می‌دهد. افزودنی‌های دیرگیرکننده، سرعت واکنش بین سیمانو آب را کاهش می‌دهند و مدت زمانی را که مخلوط از حالت پلاستیکی به حالت سخت تبدیلمی‌شود به تأخیر می‌اندازند.

1-5-4-تسریع‌کننده‌ها (زودگیر‌کننده‌ها)

تسریع‌کننده‌ها،سرعت واکنش بین سیمان و آب را افزایش می‌دهند و بنابراین زمان تغییر حالت مخلوط ازحالت پلاستیک به حالت سخت (زمان بین گیرش اولیه بتن و سخت‌شدن آن) یا زمان کسبمقاومت سنین اولیه را کاهش می‌دهند.

همچنینبعضی از تسریع‌کننده‌ها، بدون تأثیر روی زمانگیرش، روند کسب مقاومت بتن را تسریع می‌کند که به عنوان تسریع‌کننده‌سخت‌شدگیشناخته می‌شوند.

1-5-5-حباب‌زاها (حباب‌سازها)

این مواد افزودنی باعثایجاد حباب‌های ریز و یکنواخت هوا در داخل بتن می‌شود که بعد از سخت شدن نیز باقیمی‌مانند. افزودنی‌های حباب‌زا (حباب‌ساز) اجازه می‌دهندتا مقدار کمی حباب هوا بصورت کنترل شده و یکنواخت در حین فرآیند اختلاط در بتن پخششود. حباب‌سازها معمولاً برای افزایش مقاومت بتن در برابر یخ‌زدن و ذوب‌شدن متوالیاستفاده می‌شوند. این مواد می‌توانند اثراتی مانند کاهش آب‌انداختگی و افزایشچسبندگی و کمک به کاهش تهاجم فیزیکی نمک (تبلور نمک) داشته باشد. هم‌چنین این موادنفوذپذیری بتن را کاهش می‌دهند و حرکت نم موئینه را مهار می‌نمایند.

1-5-6-افزودنی‌های آب‌بندکننده (ضد آب) (کاهنده میزان جذب آب)

افزودنی‌هایضدآب، جذب موئینه بتن یا ملات سخت شده را کاهش می‌دهند.

این نوع افزودنی‌هابه 2 دسته تقسیم می‌شوند:

1) ضد آب‌هایکاهنده‌ نفوذ که اندازه سوراخ موئین و پیوستگی آنها را داخل خمیر سیمان کاهش می‌دهند.این امر معمولاً با کاهش مقداری از آب آزاد مخلوط همراه با بستن بعضی لوله‌هایموئین اتفاق می‌افتد. این افزودنی‌ها حتی در فشار آب زیاد هم مؤثرند و انتشارگازها و یون‌های مهاجم را در بتن کاهش می‌دهند. همچنین این افزودنی‌ها به کاهشتهاجم فیزیکی نمک (تبلور) کمک می‌نمایند.

2) ضد آب‌های آب‌گریز،سوراخ‌های موئین در بتن را با مواد دافع آب می‌پوشانند. این امر مکش سوراخ‌هایموئین در بتن را کاهش داده و به طور قابل توجهی، جذب آب بتن یا ملات را کاهش می‌دهد.این افزودنی‌ها، فقط در فشار آب کم مؤثرند و مقاومت کمی در برابر انتشار گاز یایون‌های مهاجم دارند (معمولاً به همراه ضد آب‌های کاهنده نفوذ یا با فوق‌کاهنده آباستفاده می‌شوند تا اثرات کاهش جذب آب را بهینه کنند).

لازم به یادآوریاست که اگرچه کاهنده‌های جذب آب عملکرد بتن را بهبود می‌بخشند ولی از نفوذ آب درترک‌ها یا درزهای آب‌بندی‌نشده که راههای معمول نفوذ آب در سازه‌ها هستند جلوگیرینمی‌کنند.

1-5-7- افزودنی‌هاینگهدارنده آب

مادهافزودني كه با كاهش آب انداختگي ميزان از دست دادن آب داخل بتن را كاهش مي‌دهد.

1-5-8-افزودنی‌های چند کاره (چند منظوره)

افزودنی‌هایچندکاره یا چندمنظوره روی تعدادی از خواص مخلوط در حالت تازه یا سخت شده، از طریقترکیب دو یا تعداد بیشتری از موارد ذکر شده در بندهای قبلی تأثیر می‌گذارند. دونوع معمول و متداول این افزودنی‌ها عبارتند از:

1-5-8-1-افزودنی‌هایروان‌کننده (کاهنده آب) و دیرگیرکننده

این نوع افزودنی‌هامصرف قابل توجهی بخصوص در شرایط محیطی گرم دارند. با استفاده از این نوع افزودنیمی‌توان ضمن کاهش مقدار آب و یا افزایش روانی، در زمان گیرش نیز تأخیر ایجاد کردتا پس از انتقال و در حین ریختن، باز هم بتوان اسلامپ مناسبی برای بتن‌ریزی در محلرا داشت. این مدت معمولاً حدود 1 ساعت بعد از اختلاطبتن است. خاصیت دیرگیر‌کنندگی از سفت شدن زودرس بتن در حین انتقال و همچنین از درزبین بتن‌ریزی‌های متوالی جلوگیری می‌کند. این مواد به عنوان کاهنده آب نیز استفادهمی‌شوند و معمولاً سبب 12-5 درصد کاهش آب در کارایی یکسان با مخلوط شاهد می‌گردند.

1-5-8-2-افزودنی‌هایفوق‌روان‌کننده / فوق‌کاهنده‌های آب و دیرگیرکننده

این افزودنی‌هانقش مشابهی با روان‌کننده‌های دیرگیرکننده دارند، ولی کارایی اولیه آنها بیشتر استو سبب نگهداری کارایی به مدت بیشتر با وجود آب کمتر می‌شود. همچنین می‌توانند زمانحفظ کارایی را افزایش داده و کاهش آب را بدون دیرگیرکنندگی زیاد افزایش دهند.

1-5-9- افزودنی‌هایخاص

1-5-9-1- افزودنی‌هایبازدارنده خورندگی

بازدارنده‌هایخورندگی بیشتر شامل بازدارنده‌های آندی که معمولاً بر پایه کلسیم نیتریت هستند وانواع کاتیونی و کاتیونی/ آندی که معمولاً بر پایه مشتقات آمینی هستند، می‌باشند. اینافزودنی‌ها مقاومت میلگردها در برابر حمله خوردگی ناشی از تهاجم کلرید را افزایشداده و باعث افزایش عمر مفید سازه می‌شوند.

1-5-9-2- افزودنی‌هایکف‌‌زا

این نوع افزودنی‌هاجهت ایجاد کف تشکیل شده‌ از حباب‌های کوچک پایدار به کار می‌روند. این افزودنی‌هابرای ساخت بتن‌ها و یا ملات‌های سبک با دانسیته کم و یا ساخت قطعات بنایی سبک غیرباربرکاربرد دارند. مقاومت فشاری این نوع قطعات کم است و از آن‌ها به عنوان جداکننده‌ها،سطوح عایق و پرکننده استفاده می‌شود.

1-5-9-3- افزودنی‌هایپلیمری

این افزودنی‌هابر پایه امولسیون‌های پلیمری مانند پلی‌وینیل‌استات، استایرن‌بوتادین یا استایرن‌اکریلیکهستند. افزودنی‌های پلیمری، معمولاً در مخلوط‌های ملاتی برای کف‌ها، پلاسترها یاتعمیرات استفاده می‌شوند. این افزودنی‌ها می‌توانند مقاومت کششی و خمشی را بهبودبخشیده و امکان خودعمل‌آوری بتن یا ملات و با چسبندگی زیاد را فراهم نمایند. آنهاهمچنین کاهنده‌های قوی آب هستند که این به پلیمر کمک می‌کند تا خواصی مانند ضد آببودن را به بتن دهد. اگرچه باید اشاره شود که بعضی از انواع پلیمر در شرایط مرطوبنرم یا هیدرولیز می‌شوند و بنابراین انواع مناسبی برای کاربرد مورد نظر بایدانتخاب شوند.

1-5-9-4- افزودنی‌هایکمک‌پمپاژی

افزودنی‌های کمک‌‌پمپاژیبرای بهبود چسبندگی بتن و کاهش جدایی و مسدود شدن لوله‌های پمپاژ طراحی می‌شوند وفشار پمپ کردن را کاهش می‌دهند.

1-5-9-5- افزودنی‌هایدیرگیرکننده جهت ملات‌های آماده مصرف

عمدتاً در کارهایبنایی به منظور چیدن آجر استفاده می‌شوند. ملات‌های آماده مصرف دارای افزودنی دیرگیرکننده،در مدت زمان طولانی‌تر قابل استفاده هستند. پایه ترکیب شیمیایی افزودنی‌های موردمصرف در این ملات‌ها معمولاً از دیرگیرکننده‌های ذکر شده در بند 1-5-3 است.

1-5-9-6- افزودنی‌هایبتن بدون اسلامپ

افزودنی‌هاییهستند که مصرف آن‌ها در ساخت بتن‌های بدون اسلامپ (که در قطعات پیش‌ساخته استفادهمی‌شوند)، باعث می‌شود تا بدون ایجاد روانی، تراکم به راحتی صورت گیرد.

1-5-9-7- افزودنی‌هایمورد مصرف در بتن‌ریزی زیر آب (مواد ضد آب‌شستگی)

این نوع افزودنی‌ها،برای افزایش چسبندگی و کاهش شسته شدن در بتن‌های با کارایی زیاد که برای بتن‌ریزیدر زیر آب (توسط پمپ یا سطح شیب دار) استفاده می‌شوند، بکار می‌روند. این افزودنی‌هابه جلوگیری از جدایی در حین جایدهی بتن کمک می‌کنند و اثرات جذر و مد و فعالیت‌هایموج را در حین سخت‌شدن بتن کاهش می‌دهند.

1-6- اصطلاحاترایج در فرهنگ افزودنی‌ها

1-6-1- مواد افزودنی بتن

مواد افزودنی بتن موادیهستند که علاوه بر آب، سیمان و سنگدانه به مقدار جزئی، حداکثر پنج درصد وزنیسیمان، در زمان اختلاط به بتن اضافه می‌شوند و موجب اصلاح برخی از خواص بتن تازهیا سخت شده می‌شوند.

1-6-2- عملکرد

قابلیت یک ماده افزودنیبرای ایجاد خواص لازم بدون اثرات زیان‌آور

1-6-3- عملکرد اصلیافزودنی‌های چند منظوره

یکی از عملکردهای مادهافزودنی چند منظوره که توسط تولید کننده به عنوان عملکرد اصلی مشخص شده است.

1-6-4- عملکرد ثانویهافزودنی‌های چند منظوره

عملکردهای دیگر مادهافزودنی چند منظوره که علاوه بر عملکرد اصلی آن مشخص شده است.

1-6-5- مقدارمصرف

ميزان مصرفافزودني‌هاي ملات و بتن به صورت درصد وزني نسبت به وزن سيمان مورد مصرف در طرحمخلوط بيان مي‌شود. شركتهاي تولیدکننده افزودني‌ها، گاه در مورد افزودني‌هاي مايع،‌ميزان مصرف را به صورت حجم افزودني بر حسب ليتر يا ميلي ليتر به ازاي هر 100كيلوگرم سيمان ارائه مي‌دهند.

1-6-6- شكل توليد

افزودني‌هاي بتنو ملات به شكل پودر جامد، سوسپانسيون يا محلول عرضه مي‌گردد.

1-6-7- شكل مصرف

در مورد افزودني‌ها،شكل مصرف آنها در بتن و ملات معمولاً بصورت پودری يا محلول است. افزودني‌هايي كهبه شكل محلول يا سوسپانسيون مصرف مي‌شود، توزيع مناسب‌تري در مخلوط دارند بويژهاينكه غلظت آنها كم و مقدار مصرف محلول يا سوسپانسيون بيشتر باشد.

1-6-8- میزان مصرف مجاز

میزان مصرف ماده افزودنی،برحسب وزن سیمان که توسط تولید کننده مشخص می‌شود.

1-6-9-حداکثر میزان مصرف توصیه شده

حداکثر میزان مصرف توصیهشده توسط تولید کننده می‌باشد.

1-6-10- شرايط ونحوه مصرف

در بسیاری ازافزودني‌ها، زمان ريختن آن در مخلوط‌كن (قبل يا بعد از ريختن آب يا ساير اجزا) ‌مي‌تواندتاثيرگذار باشد.

1-6-11- اثرمتقابل (تداخل يا اندركنش)

برخي افزودنی‌هادر صورت مصرف توأم، ممكن است تاثير يكديگر را خنثي و يا خاصيت منفي جديدي را بوجودآورند. لذا انجام آزمايش آنها در صورت مصرف توأم و كنترل اندركنش احتمالي آنهاضروري است. برخي اوقات تولیدکنندگان در اين موارد تذكراتي را به مصرف‌كننده ارائه مي‌دهند.

1-6-12- رنگ

افزودني‌ها ممكناست داراي رنگ خاصي باشند و يا بدليل سهولت تشخيص از يكديگر با رنگدانه خاص به رنگمعيني در آيند. رنگ مواد در بروشور مشخص مي گردد و گاه تغيير رنگ آن نشانه‌اي برفساد و غيرقابل مصرف‌بودن آن مي باشد. افزايش رنگدانه يا مواد رنگي، گاه براي مشكلكردن تشخيص جنس و تركيب افزودني است.

1-6-13- غلظت

در مورد افزودني‌ها،تنوع غلظت مي‌تواند عاملي براي تفاوت تأثير آن‌ها باشد. هر چند مصرف مواد رقيق‌تربدليل توزيع و اختلاط بهتر ترجيح دارد، اما مسلماً هزينه‌هاي بسته‌بندي و حمل راافزايش مي‌دهد و طبيعتاً مقدار مصرف آن بايد بيشتر باشد.

1-6-14- نحوهنگهداري و انبار كردن

كارخانه‌هايسازنده افزودني، شرايط و نحوه نگهداري و انباركردن را مشخص می‌كنند. دما، رطوبت و همچنینتابش مستقيم آفتاب از جمله اين موارد هستند.

1-6-15- تاريخانقضاي مصرف

درمورد افزودني‌ها، زمانی را پس از توليد، به عنوان تاریخ انقضاء مصرف مشخص مي‌كنند.مسلماً اگر شرايط مناسب نگهداري يا انبار كردن فراهم نشود، اين مدت كوتاه‌تر خواهدشد.

1-6-16- اسيدي يا بازي بودن

درمورد افزودني‌ها، مقدار pH آنها در بروشور مربوطه قيد مي شود و گاه تغيير كيفيت آنها با اينپارامتر مشخص مي گردد.

1-6-17- بتن و ملات شاهد وآزمایش

به بتن و ملات ساخته شدهبدون ماده افزودنی که برای مقایسه با بتن یا ملات حاوی ماده افزودنی (بتن و ملاتآزمایشی)، به منظور تعیین اثرات ایجاد شده توسط ماده افزودنی و انطباق با ویژگی‌هایاستاندارد ساخته می‌شود، اطلاق می‌گردد..

1-6-18- خواصجنبي

گرچه برخي افزودنی‌هاممكن است اثر مناسبی روی یک ویژگی بتن داشتهباشند، اما ممکن است خواص جنبي مفيد يا مضري را نیز دارا باشند. لذا در انتخاب ومصرف افزودنی‌ها باید به این خواص جنبی کاملاً آگاه بود.